για την ταινία «Τσέλσι-Μπαρτσελόνα»
Το Σάββατο έληξε το 35ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους που έλαβε χώρα στη Δράμα . όπως αναφέρει το www.dramania.gr φέτος στην Δράμα διαγωνίστηκαν 138 ταινίες, ενώ για πρώτη φορά οι ελληνικές ταινίες συμμετείχαν σε ένα ενιαίο διαγωνιστικό πρόγραμμα, χωρίς το κριτήριο του τεχνικού μέσου (φιλμ, ψηφιακά). Στην απονομή που ακολούθησε, η ΕΡΤ στήριξε για πρώτη φορά το βραβείο ντοκιμαντέρ με 2.500 ευρώ.
Στην τελετή απονομής θριάμβευσε «Το Χαμομήλι» του Νεριτάν Ζιντζιρία κερδίζοντας τον Χρυσό Διόνυσο. Τον Αργυρό Διόνυσο απέσπασε η ταινία «Τσέλσι-Μπαρτσελόνα» του Αγρινιώτη Αλέξανδρου Χαντζή, ο οποίος στον ευχαριστήριο λόγο του είπε μεταξύ άλλων: «Χρωστάω πολλά στον αδελφό μου. Αλλά θα του τα δώσω σε δόσεις!!!». Ναι, κάπως έτσι κάνουν σήμερα ταινίες οι μικρομηκάδες…
Αργυρός Διόνυσος
2 ο Βραβείο Μυθοπλασίας
Απονέμεται στην ταινία «Τσέλσι- Μπαρτσελόνα» του Αλέξανδρου Χαντζή
Το βραβείο συνοδεύεται από παροχές τεχνικών εργασιών για την παραγωγή της επόμενης μικρού μήκους ταινίας του σκηνοθέτη σε DCP διάρκειας έως 20 λεπτά συνολικής αξίας 8,000€, προσφορά της Authorwave.
……………………………………………………………………………………………………………………………………..
Μια συνέντευξη του Αλέξανδρου Χαντζή
“Τσέλσι-Μπαρτσελόνα” κι άλλες μικρές ιστορίες
Με τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία του, ο 27χρονος Αλέξανδρος Χαντζής (που αγάπησε το σινεμά μέσω των λιγοστών τότε video clubs του Αγρινίου, όπου μεγάλωσε) μας τράβηξε την προσοχή από τον τίτλο κιόλας. “Τσέλσι-Μπαρτσελόνα”, και με την επίσημη σύνοψη της ταινίας να μην είναι παρά μια καταγραφή του αγώνα του Απριλίου του 2009 από το contra.gr, και ένα κρυπτικό teaser σχετικά με έναν τραπεζικό υπάλληλο που βλέπει τη ρεβάνς με έναν συνάδελφό του.
Πρωταγωνιστούν πολλά γνωστά πρόσωπα, όπως ο Μάκης Παπαδημητρίου (που το βλέπει επιστημονικά το θέμα), η Βίκυ Παπαδοπούλου κι ο Αποστόλης Τότσικας, όμως εμείς αυτό που θέλαμε να μάθουμε από τον Αλέξανδρο Χαντζή ήταν πού κολλάει σε όλα αυτά ο Ινιέστα.
Κι όμως, δεν ξέρω. Η ερώτηση απαντάται πολύ εύκολα μέσα μου αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να την εκφράσω. Ας πούμε, γιατί ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που μου άρεσε να διηγούμαι. Ή γιατί αυτό που με έκαιγε ένιωθα ότι αφορούσε και άλλους. Ή γιατί απλά δεν είχα κάτι καλύτερο να πω. Δεν ξέρω. Αλλά σίγουρα σήμερα το βράδυ, πριν κοιμηθώ, θα το σκέφτομαι.
Πιστεύω πως είναι το πιο συναρπαστικό ζευγάρι του σύγχρονου ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ποιο είναι το καλύτερο Τσέλσι-Μπαρτσελόνα που θυμάσαι;
Θα ήθελα πάρα πολύ να μπορώ να πω ότι θυμάμαι τον περσινό ημιτελικό. Ήταν συναρπαστικός και τα είχε όλα: κόκκινη κάρτα, ανατροπές, χαμένο πέναλτι και πρόκριση της Τσέλσι. Αλλά δυστυχώς επειδή συνέπεφτε με την ημέρα των γενεθλίων μου, δεν τον θυμάμαι καθόλου καλά. Εκπληκτικό ματς όμως υπήρξε και εκείνο του 2005, για την φάση των 16, στο οποίο σημειώθηκαν πέντε(!) γκολ στο ημίχρονο μεταξύ των οποίων και εκείνο το «σβήσιμο του τσιγάρου» του Ροναλντίνιο. Φυσικά αξέχαστο είναι και το ματς του 2009, στο οποίο αναφέρεται η ταινία.
Σου έχει τύχει να παραξενεύεται κόσμος που αγαπάς και το σινεμά και το ποδόσφαιρο; Πώς πιστεύεις ότι μπορούν να ταιριάζουν;
Δεν μου έχει τύχει αυτό ακριβώς, αλλά μου έχει τύχει κάποιοι να πιστεύουν ότι γενικά η τέχνη -και όσοι την παράγουν- δεν γίνεται να συντονίζεται με πιο λαϊκά ή «πεζά» πράγματα, στα οποία συγκαταλέγουν συνήθως το ποδόσφαιρο, την τηλεόραση, τα μπουζούκια ακόμα και το facebook! Για μένα αυτά είναι μπούρδες. «Όλα είναι μέσα σ’όλα» που λέει και ο στίχος ενός τραγουδιού. Πιο συγκεκριμένα, σινεμά και ποδόσφαιρο έχουν περιέργως πολλά κοινά στοιχεία: μαζικότητα, έλεγχο των συναισθημάτων του κοινού, συνήθως ομαδική παρακολούθηση, διασκέδαση, ανατροπές στο σενάριο, δάκρυα. Και ενίοτε, ποπ-κορν.
Μια πρώτη μεγάλη δυσκολία εντοπίστηκε στην εύρεση του σωστού σπιτιού, η οποία οδήγησε στο να ματαιωθούν τα γυρίσματα σχεδόν για έναν χρόνο. Αυτός ο χρόνος ήταν πολύ δύσκολος. Φοβόμουν ότι αυτή η ταινία δεν θα γίνει ποτέ. Κάτι σαν τις μεγάλες ερωτικές σχέσεις. Όταν τελειώνει κάτι, φοβάσαι ότι δεν θα ξαναρχίσεις. Αλλά να’μαστε!
Έχεις κάποιο μελλοντικό σχέδιο στο οποίο επικεντρώνεσαι αυτή τη στιγμή;
Ναι, να κάνω έναν πλούσιο γάμο. Αυτό θα μου εξασφαλίσει παντοτινή αγάπη αλλά και λεφτά για την επόμενή μου ταινία, η οποία θα ήθελα να είναι μεγάλου μήκους και το πρώτο της σενάριο να είναι έτοιμο μέχρι το προσεχές καλοκαίρι.
Ποια ταινία την είδες και ένιωσες πως ήθελες να την έχεις γυρίσει εσύ; Ή δεν σου αρέσει να σκέφτεσαι έτσι;
Νομίζω ότι αυτό το πράγμα δεν το ελέγχεις. Το σκέφτεσαι αυθόρμητα. Ισχύει συνήθως για ταινίες που σου αρέσουν πολύ και είναι κοντά σεναριακά και σκηνοθετικά σε αυτό που θες ή που μπορείς να κάνεις. Δυο ταινίες που μου έρχονται αυτή την στιγμή στο μυαλό είναι το «Ο Δρόμος της Επανάστασης» (Revolutionary Road) του Σαμ Μέντες και το «Η Τελευταία Ακροβάτις της Μαδρίτης» (Balada Triste De Trompeta) του Άλεξ ντε λα Ιγκλέσια. Ναι, θα ήθελα να τις είχα κάνει εγώ. Με πρόλαβαν όμως. Ατυχία.
Υπάρχει ένα πολύ δυνατό ρεύμα (και σε ποσότητα αλλά σημαντικότερα, και σε ποιότητα) αυτή τη στο μικρού μήκους. Γιατί, πιστεύεις, και σε τι κατάσταση βλέπεις τη ‘σκηνή’;
Υπάρχει και νομίζω ότι όντως είναι πιο έντονο από παλιά. Πιστεύω πως καταλυτικοί παράγοντες είναι η τεχνολογία και το Ίντερνετ. Μπορείς εύκολα πια να γυρίσεις κάτι δικό σου με την κάμερά σου, να το μοντάρεις, να το ανεβάσεις κάπου, να έχεις ανατροφοδότηση. Αυτό κάνει την εξέλιξή σου πιο γρήγορη και το αποτέλεσμα είναι φυσικά πιο οικονομικό. Οι μικρού μήκους νομίζω ότι θα πεθάνουν τελευταίες. Είναι εξάλλου από την μορφή τους πιο εύκολες στο να κατασκευαστούν.
Στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας έχει πάρα πολλές τέτοιες ιστορίες, περισσότερες από ποτέ. Πάνω από 65 ελληνικές ταινίες μικρού μήκους προβάλλονται στο πλαίσιο του διαγωνιστικού τμήματος που κάνει την εμφάνισή του για πρώτη χρονιά, ομαδοποιημένες σε 9 διαφορετικά blocks προβολών. Σε καθημερινή βάση, στις 17.00 το απόγευμα, ένα από αυτά τα blocks θα παίζεται σε κάποια από τις αίθουσες του Φεστιβάλ (για αναλυτικό πρόγραμμα προβολών συμβουλέψου το επίσημο site).
Το “Τσέλσι-Μπαρτσελόνα” του Αλέξανδρου Χαντζή θα προβληθεί αυτή τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου στις 17.00 στον κινηματογράφο Όπερα 1. Όλο το πρόγραμμα των 18ων Νυχτών Πρεμιέρας μπορείς να το βρεις εδώ.
Θοδωρής Δημητρόπουλο- www.oneman.gr