Από τον άσσο ξεκίνησε η μεταγραφική ενίσχυση του Παναιτωλικού. Ο πορτογάλος Κριστιάνο είναι η πρώτη προσθήκη της ομάδας και αναμένονται και άλλες, δυο τρεις ακόμη.
Αυτό που φάνηκε ξεκάθαρα από την απόκτηση τερματοφύλακα ήταν η έμμεση παραδοχή πως ο Κυριακίδης που αποκτήθηκε το καλοκαίρι δεν ήταν σε καμία περίπτωση Μπρακάλι. Καλός μεν τερματοφύλακας που μπορεί να σου πάρει βαθμό ή βαθμούς μόνος του στην πολύ καλή του μέρα (το απέδειξε τουλάχιστον στο ματς με τον Ατρόμητο) αλλά και πολύ επιρρεπής στη γκέλα, στην απερισκεψία που μπορεί να σου στοιχίσει επίσης βαθμούς (θυμίζω τα ματς με Πλατανιά στη φάση του 1-2 και το πρόσφατο στη Λεωφόρο στη φάση του τρίτου γκολ).
Επιστρέφοντας στο ματς της Λεωφόρου, νομίζω ήταν το πλέον χαρακτηριστικό παιχνίδι για το που πονάει η ομάδα και ποια κενά έχει. Δεν είμαι εγώ βέβαια αυτός που θα κάνει υποδείξεις, οι αρμόδιοι ασφαλώς και έχουν εντοπίσει τις –ίδιες φαντάζομαι- αδυναμίες και νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε πως χρειαζόμαστε ακόμη, τουλάχιστον ένα στόπερ κι ένα κόφτη στη μεσαία γραμμή. Και στις δύο αυτές θέσεις πονάμε πάρα πολύ εξ ου και τα πολλά γκολ που έχει δεχθεί η ομάδα μας στο φετινό πρωτάθλημα. Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής φέτος ούτε ο Εντζενγκέλε (μπορεί να υπάρχει σε λίγες μέρες…) ούτε ο Γοδόι που υπήρχαν πέρυσι κι αν θέλουμε να μιλάμε για παραμονή θα πρέπει επειγόντως να σταματήσουμε να δεχόμαστε τόσο εύκολα γκολ. Από την αμυντική λειτουργία ξεκινάνε όλα σε μια ομάδα, ειδικά αν θέλει να τη σκαπουλάρει και να μη μπλέξει σε περιπέτειες.
Μιλώντας πάντως για παραμονή και κοιτάζοντας το πρόγραμμα, νομίζω πως τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό θα κριθεί στα επόμενα τρία ματς. Θυμίζω: Αστέρας εντός, Βέροια εκτός, Πανθρακικός επίσης εκτός.
Αν η νίκη με τον Αστέρα είναι τουλάχιστον επιτακτική ανάγκη, η μη ήττα σε τουλάχιστον ένα από τα δύο επόμενα παιχνίδια θεωρείται ως… νόμος. Τέσσερις βαθμοί δηλαδή μίνιμουμ. Μιλάμε για τη Βέροια που είναι αυτή τη στιγμή δυο πόντους από πάνω και τον Πανθρακικό που μας κυνηγάει. Πολύ ενδιαφέρον θα έχει και το αποτέλεσμα του μεταξύ τους παιχνιδιού που γίνεται αυτή την αγωνιστική με την ισοπαλία νομίζω να θεωρείται το βολικότερο αποτέλεσμα στη λογική ότι και οι δυο θα χάσουν από δυο βαθμούς και ούτε η Βέροια θα ξεφύγει πολύ μπροστά μας, ούτε ο Πανθρακικός θα ανέβει πολύ. Υποθετικά όλα αυτά βέβαια και ο Παναιτωλικός εκείνο που πρέπει να κάνει είναι να κοιτάξει τα δικά του παιχνίδια.
Αν δηλαδή δεν κερδίσουμε σήμερα τον Αστέρα, μπλέκουμε για τα καλά. Όχι ότι η Βέροια ή ο Πανθρακικός είναι ομάδες που φοβίζουν και που δε μπορεί ακόμη και ο φετινός Παναιτωλικός να πάρει αποτέλεσμα. Επιθετικά άλλωστε έχουμε βελτιωθεί πάρα πολύ και αυτό φάνηκε και με τον Παναθηναϊκό. Είναι όμως η ψυχολογία στη μέση που πάντα παίζει καθοριστικό ρόλο σε τέτοια κρίσιμα παιχνίδια όπως αυτά τα δύο εκτός έδρας που ακολουθούν μετά τον Αστέρα Τρίπολης.
Ο καλός Παναιτωλικός (και εφόσον έχουν γίνει και οι κατάλληλες προσθήκες) πάντως μπορεί και δυο νίκες. Σε κάθε περίπτωση, ο Γενάρης αναμένεται να είναι πολύ κρίσιμος και καυτός για την ομάδα μας. Είναι αναμφίβολα ο μήνας που θα κρίνει πολλά.
Π.Κ.