Όπως και αν κατέληγαν σήμερα οι εορτασμοί της 25ης Μαρτίου(έχουμε 2014 και το ’11 και το ’12 ήταν απείρως μεγαλύτερου κάλλους….)που λόγω πλεονάσματος κάνουν και πάλι μερικά εκατομμύρια και πολλοί δεν τους φτάνουν, είναι πια προφανές ότι έχουμε βρει κι άλλο ένα πεδίο να τσακωθούμε.
Επειδή είπαμε πολλά παραμύθια στα σχολεία ήρθε η εποχή να πληρωθεί αυτό με τόκο. Όταν για παράδειγμα γιορτάζεις κάτι που ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός δεν αναφέρει στα απομνημονεύματά του, είναι λογικό ότι θα έρθει μια εποχή που οι νεότεροι -ή όσοι απλώς μισούν την έννοια του έθνους- θα παρουσιάσουν τους εξεγερμένους της εποχής σαν Αλβανούς και Βλάχους μόνο, ή θα υποστηρίξουν ότι εμείς απλά τρωγόμαστε και κάναμε πλιάτσικο ενώ οι ξένοι μόνο βοηθούσαν. Τίποτε από τα δύο δεν ισχύει. Και ηρωικά πολέμησαν πολλοί χριστιανοί της εποχής και εγκλήματα έκαναν όπως και υπέστησαν και η επανάσταση άρχισε από κάποιους αστούς εκτός Ελλάδας. Και ο ξένος παράγων αμφιταλαντεύτηκε μαζί μας. Αλλά όσο αναθεωρητικά και να το δούμε, όταν κατάλαβε τι πήγαν να κάνουν οι Αιγύπτιοι(φίλοι μας καρδιακοί και αυτοί…) ή όταν είδε τις σφαγές στα νησιά αποφάσισε να παρέμβει, φυσικά πάνω από όλα για τα συμφέροντά του. Σχεδόν φτάσαμε στο σημείο να λέμε ότι κακώς το έκανε.
Εμείς φυσικά έχουμε κολλήσει στη φουστανέλα αν και δεν ήταν αυτό το φόρτε μας. Θα μπορούσαμε να αναζητούμε όχι τρόπο να μην κάνουν τα παιδιά παρέλαση, αλλά αιτίες που όλοι εκείνοι οι δίγλωσσοι Έλληνες, Βλάχοι ή ότι άλλο αποφάσισαν να ξαναστήσουν την συγκεκριμένη χώρα και όχι τρεις τέσσερις άλλες.
Και ο λόγος είναι αυτός που εκνευρίζει όσους θα ήθελαν να πάρουν εκδίκηση από τα ψέματα που μας φλόμωσαν. Η Ελλάδα υπήρξε- και υπό μια έννοια είναι ακόμα-πολύ σημαντική. Και αυτό αποδομεί την εθνική μας φαντασίωση ότι όλοι θέλουν το κακό μας.
Στο google αναφορικά με τις χώρες υπάρχει μια μέτρηση για το ψάξιμο που γίνεται για κάθε μια ανάλογα με την πιο συχνή ερώτηση γι’ αυτή. Για την Τουρκία να καταλάβετε η ερώτηση είναι «γιατί τόσο φτηνή», για την Ρωσία «γιατί τόσο μεγάλη;». Για την Ελλάδα η ερώτηση είναι «γιατί τόσο σημαντική;».
Η απάντηση έχει δοθεί από τις χώρες που έβαλαν και πάλι τα αρχαία Ελληνικά στα σχολεία τους ή για το διάγγελμα που κάνουν οι μισητές ΗΠΑ κάθε 25 Μαρτίου. Μπορεί να μην είμαστε ακριβώς αρχαίοι Έλληνες(παράξενο είναι ότι αυτό το υποστηρίζουν πιο σθεναρά εκείνοι που από ιδεολογία δεν πιστεύουν σε εθνικά γονίδια και κληρονομιές…)αλλά η γλώσσα μας μοιάζει με εκείνων και αν θέλαμε θα ξέραμε και μεις αρχαία ελληνικά. Όχι, εμείς έχουμε ένα εκπαιδευτικό «δημόσιο» σύστημα να υπηρετήσουμε. Και έτσι δεν έχουμε ούτε καν κλασσικές σπουδές ενώ θα μπορούσαμε να ζούμε από αυτό, να πουλάμε εκπαίδευση και θέαση της χώρας μας μέσω του φακού του πολιτισμού. Αλλά τότε πως θα κλαιγόμασταν και πως θα στήναμε εμφυλίους;
Είμαστε δημοφιλείς αλλά προτιμούμε να μας μισούν. Τα χρόνια τα «ορθόδοξα» και παρά τα 1000 χρόνια σκοταδιού(πολύ πριν τους Οθωμανούς)αλλά και τώρα, πρόσφατα, βγάλαμε κάπου 136 ανθρώπους με παγκόσμια επιρροή. Τα αρχαία όμως χρόνια, όπως παρουσίασε το ΜΙΤ, το μεγαλύτερο τεχνολογικό ινστιτούτο του κόσμου, βγάλαμε τις 6 από τις 10 σπουδαιότερες προσωπικότητες όλων των εποχών! Ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας είναι πάνω από το Χριστό στον κατάλογο αυτόν, ενώ ο Μωάμεθ είναι εκτός 10άδας! Ο Πυθαγόρας είναι μέσα όμως, όπως και ο Σωκράτης και ο Μεγαλέξανδρος(ναι, σε μας τον έχουν ακόμα χρεωμένο…).
Νομίζω ότι οι τσακωμοί μας λοιπόν ακόμα και για την ανεξαρτησία μας, οφείλονται στο μεγάλο βάρος που δεν αντέχουμε από τη αρχαιότητα καθώς και στο ότι αν όλοι σε παραδέχονται πρέπει να δουλεύεις για να τους δικαιώνεις. Οπότε προτιμάς να τρώγεσαι με τον διπλανό σου και να τα ρίχνεις όλα στον εξωτερικό εχθρό, ειδικά αν από τα αρχαία χρόνια είχες μια ροπή προς τη φαγωμάρα.
Γ.Σ.