Το πολιτικό τοπίο, καθώς φαίνεται, αλλάζει άρδην. Η ίδια η κοινωνία μεταβάλλεται.
Απ’ την μια μεριά έχουμε τον παραδοσιακό συντηρητικό, άνθρωπο της εκκλησίας και της εκλεπτυσμένης διασκέδασης, ολίγον φωνακλάς και χοντρούλης, ο οποίος τα’ ριξε στην… άγρια γκόμενα με το… φιδίσιο σώμα που περνά τον καιρό της ξεφωνίζοντας στα μπαρ και χορεύοντας ξυπόλητη τσιφτετέλια τούρκικα στα τραπέζια.
Ενώ απ’ την άλλη, έχουμε τον πενηντάρη που μια ζωή το έπαιζε αντράκι και τα πρωινά καμάκωνε όποια πιτσιρίκα πέρναγε μπροστά του ενώ το βράδυ έτρωγε παντόφλα από την αφρατούλα σύζυγό επειδή δεν της καθόταν επικαλούμενος ψυχολογικά προβλήματα εξαιτίας της δουλειάς στην τράπεζα και ο οποίος τώρα ξαφνικά την είδε αλλιώς και ξερογλείφεται με τον τεστοστερονάτο Πακιστανό οικοδόμο του ισογείου, φαντασιωνόμενος κολασμένες νύχτες μαζί του στο Ισλαμαμπάντ
Ο πρώην αριστερός και πρόεδρος του δεκαπενταμελούς Αλέξης, έγινε κολλητάρι του Πανάρα, ενός παιδιού των βορείων προαστίων, με εξοχικό στη Μύκονο, ασχέτως αν κάποτε οι φίλοι του Αλέξη κι ο ίδιος ο πρόεδρος τον αποκαλούσαν κεφτέ, μπάμια, φυτό, σπασίκλα, φλώρο και γυαλάκια!
Εντάξει, το έργο το έχουμε ξαναδεί, η κοινωνία τείνει να είναι πιο απελευθερωμένη, τ’ αγόρια να παντρεύονται μεταξύ τους, τα κορίτσια να πηγαίνουν δυο – δυο για κατούρημα κ.ο.κ. αλλά, όσο να’ ναι, ένα τέτοιο φλερτ όπως αυτό του Καμμένου με τον Τσίπρα, έχει τη δική του σημασιολογία και αποτυπώνει ξεκάθαρα τον κοινωνικό μετασχηματισμό που έχει επέλθει.
Υπάρχει και η άλλη σημασιολογία: ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου…
Αυτές οι παγκοσμιοποιημένες πολιτικές, ένθεν κακείθεν, θα μπορούσαν, υπό προϋποθέσεις, να συνυπάρξουν. Μόνο που υπάρχουν πολλά «αλλά» και αντίστοιχα πολλές προϋποθέσεις που απαιτούνται για να κρατήσει ένα τέτοιο φλερτ.
Οι διαφορές τους είναι τεράστιες, όπως για παράδειγμα στα εθνικά θέματα, χαοτική η κοινωνική τους αντίληψη σε ζωτικά θέματα όπως οι μετανάστες, παραδοσιακοί θεσμοί κτλ.
Δυσχερής η πολιτική παρουσία, εκπρόσωπος του πολιτικά ορθού ο ένας, ευλογών του αντιεξουσιαστικού χώρου ο άλλος (λέμε τώρα).
Πιο λιανά: μπορεί ο συντηρητικός καθωσπρέπει μεσήλικας να ξερογλείφεται βλέποντας την άγρiα γκόμενα, αλλά στο… κρεβάτι θα υπάρξουν, μοιραία, κάποιες… αποκλίσεις, πώς να το κάνουμε τώρα!
Η εξουσιομανία, τελικά κάνει τα αδύνατα – δυνατά: ακόμα και τον Σύριζα με τους Ανεξάρτητους ( που ήταν πολλοί κι έμειναν τρεις κι ο κούκος του Πάνου ) Έλληνες μπορεί να… παντρέψει! Άλλη εξήγηση πέρα από αυτή, δεν υπάρχει, λυπάμαι. Αυτά που λένε οι δύο φωτισμένοι άντρες, για σωτηρία της πατρίδας κτλ, τα’ ακούω βερεσέ και μου θυμίζουν παραμυθάκι για παιδιά νηπιαγωγείου.
Το μόνο που μένει ακόμα είναι, να δούμε την Αλέκα με μαύρο κολλητό μπλουζάκι, να ανεμίζει τη σβάστικα σε συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής!
Καλά κρασιά που λένε δηλαδή.
www.frognews.gr