Πέρυσι ο γράφων έκανε κάποια μαθήματα σε εκπαιδευόμενους στο ΔΙΕΚ του Αγρινίου. Κάποια μεταφορά εμπειρίας επί της ουσίας, άλλος έκανε μεταφορά γνώσεων με τα πτυχία του, άλλος με τα χρόνια που έχει στο κουρμπέτι, όπως και να έχει στήθηκε ένα τμήμα Δημοσιογραφίας και μάλιστα αξιόλογο με αρκετά παιδιά που άνετα μπορούσαν και σήμερα το πρωί να ξεκινήσουν να δοκιμάσουν «στον χώρο».
Σε ποιον «χώρο» θα μου πείτε τώρα. Σωστό κι αυτό αλλά ας μη ξεστρατίσουμε. Διότι το ζητούμενο είναι άλλο. Τριακόσια παιδιά φέτος θα επιμορφωθούν στο δημόσιο ΙΕΚ εδώ στο Αγρίνιο. Κι όμως η προκήρυξη εκδήλωσης ενδιαφέροντος για εκπαιδευτές βγήκε από το υπουργείο μόλις χτες και θα ολοκληρωθεί αρχικά στις 4/11, με τις ενστάσεις μερικές μέρες μετά. Οι εργαζόμενοι στη δομή και ο διευθυντής περιττό να πούμε ότι θα γίνουν και πάλι φακίρηδες για να τελειώσει η χρονιά. Απασχολούμενοι πολύ περισσότερες ώρες από τις προβλεπόμενες και με ένα «εξάμηνο» να πρέπει να κλείσει με υπερπροσπάθεια μέσω αναπληρώσεων, έχουν να λύσουν και την απόλυτη ένδεια πόρων. Να βρουν λύσεις για την θέρμανση οι ίδιοι, να βρουν τι θα γίνει με τις σημειώσεις που δεν υπάρχουν και τα φωτοτυπικά που είναι αδύνατον να καλύψουν τόσους εκπαιδευόμενους. Περιττό να πούμε ότι όσοι ωρομίσθιοι δούλεψαν στο δεύτερο εξάμηνο πέρυσι, δηλαδή από τις αρχές Ιουνίου, έχουν ακόμη απλήρωτα(από τα υπουργεία, να ξέρουμε τι λέμε)πάνω από 2/3 των χρημάτων τους, ενώ κάποιοι ακόμα δεν έχουν αποκληρωθεί το 1ο εξάμηνο.
Ο λόγος που τα θυμήθηκα όλα αυτά έχει να κάνει με όσα λέγονται τις τελευταίες ώρες για την ιδιωτική Παιδεία, τον ΦΠΑ, τον Φίλη που βρίσκει «πενταροδεκάρες» τα 750 ευρώ που είναι η μέση επιβάρυνση τον χρόνο, αλλά και εκείνον τον Σεβαστάκη που δεν τον νοιάζει τι συμβαίνει στην ιδιωτική Παιδεία γιατί δεν αφορά το κοινό του, τους ψηφοφόρους του(το ίδιο είχε πει κι ο Τσίπρας πριν καιρό για τις καταθέσεις).
Πολύ σωστά γράφτηκε ότι τα κανάλια στις αναφορές τους κάνουν λες και μιλάμε για την Παιδεία γενικώς(σ.σ. σωστός Χρήστο, έχεις δίκιο). Σωστά επίσης γράφτηκε ότι κάποιος φόρος έπρεπε να υπάρχει από πάντα γιατί πρόκειται για μια παροχή υπηρεσιών, κάτι που αγοράζεται. Όμως πρέπει να γραφτεί κι ότι κάθε μαθητής έχει κόστος για το κράτος. Και το κόστος μάλιστα είναι πολύ μεγάλο, κάπου στα 8 χιλιάρικα για κάθε μαθητή το χρόνο(!), πάνω κι από τα δίδακτρα σε ένα φτηνό ιδιωτικό. Και τα παιδιά που πάνε σε κάποιας μορφής ιδιωτικό είναι πολλά και οι γονείς τους ελαφρύνουν το κράτος από τα έξοδά τους. Το παράξενο είναι τελικά-για μια ακόμα φορά-πόσο μεγάλο είναι το κόστος αυτού που λέμε «δωρεάν» και «δημόσιο». Ας αφήσουμε αν το δωρεάν και δημόσιο σχολείο μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του γονιού που το παιδί του θέλει να κάνει μάθημα κι εκεί στα μέσα Σεπτεμβρίου… Για, δε, τα μαύρα ιδιαίτερα στο σπίτι, που είχαν αρχίσει να χάνουν δυναμική, όχι μόνο τώρα θα επανέλθουν αλλά θα γίνουν άλλο ένα προνόμιο των πλουσίων. Όπως προβλέπεται. Για τους εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές των φροντιστηρίων που θεωρούνται μέρος του «δωρεάν» και «δημόσιου» δεν χρειάζεται φιλοσοφία. Υπάρχει η σημερινή Παιδεία χωρίς το φροντιστήριο; Οι ίδιοι οι γονείς δεν πληρώνουν; Γιατί δεν αφαιρείται ο ΦΠΑ από το κόστος του παιδιού τους στο σχολείο; Γιατί θα πρέπει να μειωθούν οι διορισμένοι εκπαιδευτικοί και οι έδρες!
Η αλήθεια είναι απλή: το κράτος αποφάσισε να βάλει όσους επιχειρούν να κάνουν τον εισπράκτορα. Κι αν δεν μπορεί να το δει κάποιος στην Παιδεία ας το δει στα αυτοκίνητα. Βάζοντας εξοντωτικά πρόστιμα για ΚΤΕΟ-κι όχι κάνοντας συνεχείς ελέγχους, με πρόστιμα 30-40 ευρώ, ώστε να μπορούν να εισπραχτούν-έβαλε τους επιχειρηματίες αυτές τις μέρες να εισπράξουν για λογαριασμό του. Με την Επιθεώρηση Εργασίας από κοντά, από τη μια ανακοίνωνε ότι τα ΚΤΕΟ θα λειτουργούν μέχρι να εξυπηρετηθούν όλοι κι από την άλλη απλά έστηνε ένα μηχανισμό για να πάρει λεφτά Εκείνο και τα ταμεία που δεν φαίνονται σε όλο αυτό το κόλπο. Και μετά αναρωτιούνται μερικοί γιατί κλείνουν τα μαγαζιά και γιατί δεν συμφέρει η επιχειρηματικότητα.
Γ.Συμψηρής