Στα μάτια κοίταξε ο Παναιτωλικός τον ΠΑΟΚ που σώθηκε από τον Γλύκο και τιμώρησε το μοναδικό λάθος… (1-0)
Μαεστρικό στήσιμο ξανά απ’ τον Χάβο
Ήταν εκ πρωιμίου μία απ’ τις δυσκολότερες εκτός έδρας αποστολές. Ο πολύς κόσμος του Παναιτωλικού αναμφίβολα δεν είχε και πολλές… απαιτήσεις από την ομάδα του που αγωνιζόταν στην καυτή Τούμπα απέναντι στον μεγάλο ΠΑΟΚ. Η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων –πριν το παιχνίδι- σε συνδυασμό με την εκτός έδρας φετινή αδυναμία των κιτρινομπλέ, έκανε το σημερινό ματς να μοιάζει ως… τελειωμένο. Όλα αυτά όπως είπαμε πριν τη σέντρα. Γιατί τελικά στο παιχνίδι που εξελίχθηκε, άλλα είδαμε.
Ένας Παναιτωλικός μαεστρικά στημένος για μια ακόμη φορά από τον Μάκη Χάβο αφού προσαρμόστηκε γρήγορα στα δεδομένα του αγώνα, κοίταξε τον ΠΑΟΚ κατάματα, τον απείλησε, είδε τον αντίπαλο γκολκίπερ Γλύκο να του λέει όχι μία αλλά τρεις φορές «όχι» στο πρώτο μέρος και τελικά η μεγάλη ομάδα επιβεβαίωσε τον άγραφο κανόνα του ποδοσφαίρου που λέει πως ακόμη και το ένα λάθος δεν το συγχωρεί…
Με τρεις ξανά στο χώρο του κέντρου και με την χρησιμοποίηση- έκπληξη- του Καλί να αγωνίζεται στο αριστερό άκρο της άμυνας ο Μάκης Χάβος κατάφερε και μπλόκαρε την ομάδα του δικεφάλου μη επιτρέποντας να δημιουργηθούν παρά ελάχιστοι κίνδυνοι μπροστά στην εστία του Ράφαελ.
Τζούνιορ, Γοδόι και Σφακιανάκης έκαναν τη «βρώμικη» δουλειά στον άξονα με τους Θεοδωρίδη και Μπακάκη να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ταχύτητα του Καμαρά προκειμένου να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο και να παγώσουν την Τούμπα.
Στα μετώπισθεν πρόβλημα ουδέν μιας και οι αρκετές στημένες φάσεις που προσπάθησε ο ΠΑΟΚ να απειλήσει εξουδετερωνόταν εύκολα ή δύσκολα με τους αγρινιώτες να έχουν ήδη βάλει πολύ δύσκολα στους θεσσαλονικείς από νωρίς, τον κόσμο να αρχίζει τις μουρμούρες και το πρώτο «αχ» των φίλων του Παναιτωλικού να έχει ήδη ακουστεί στο 12’ με τον Γλύκο να λέει για πρώτη φορά όχι στον Καμαρά.
Ξανά ο Γλύκος λίγο μετά (21’) έσωσε με αυτοθυσία το γκολ με τον Μπακάκη να περνάει σαν σίφουνας τρυπώντας από τον άξονα την άμυνα του ΠΑΟΚ ενώ το… σερί του Γλύκου συνεχίστηκε στο 40’ όταν έδιωξε με τα πόδια σουτ του Καμαρά.
Στην αντίπερα όχθη ο γηπεδούχος ΠΑΟΚ μόλις μία φορά κατάφερε να απειλήσει σοβαρά την εστία του που έδιωξε το σουτ του Λούκας (27’).
Η στατιστική εικόνα του πρώτου ημιχρόνου μπορεί να έλεγε 63-37 κατοχή για τους γηπεδούχους, αν κάποιος όμως δικαιούταν να λέει ότι αδικείται από το μηδέν – μηδέν αυτός αναμφίβολα ήταν ο Παναιτωλικός που ήξερε τι ζητούσε στο τερέν, είναι «βιδώσει» τον αντίπαλό του, έχασε τις ευκαιρίες και αν μη τι άλλο φαινόταν πιο ομάδα μέσα στο γήπεδο.
Με το ίδιο μοτίβο ξεκίνησε και το δεύτερο μέρος, με τον ΠΑΟΚ να προσπαθεί –ανεπιτυχώς- να απειλήσει, τον Παναιτωλικό να αμύνεται σωστά και να προσπαθεί να βγάλει τη «μία ακόμα» φάση που θα τον έβαζε μπροστά στο σκορ.
Τακτικά ο Χάβος δεν άλλαξε κάτι (δεν είχε κανένα λόγο άλλωστε να το κάνει) τη στιγμή που ο συνάδελφός του Στέφενς ψαχνόταν στον πάγκο για την πρώτη αλλαγή και τους 15.000 περίπου φίλους του δικεφάλου να έχουν… δυναμώσει τη γκρίνια βλέποντας ότι η ομάδα τους «δεν τραβάει» με κύριο «υπαίτιο» τον Παναιτωλικό.
Ήταν πασιφανές ότι έτσι όπως κυλούσε το παιχνίδι, μόνο από λάθος ή.. αυτογκόλ θα σκόραρε ο ΠΑΟΚ κάτι που τελικά –δυστυχώς- δεν άργησε να συμβεί με τον Μπικέι σε μια εύκολη φάση να βγάζει περίσσια… άνεση (κοντρόλ ενώ μπορούσε να τη διώξει) στο ημικύκλιο σχεδόν της περιοχής, τον Σαλπιγγίδη να του κλέβει τη μπάλα και τον Λούκας στη συνέχεια να εκτελεί τιμωρώντας το μοναδικό ίσως λάθος που έκανε σήμερα ο Παναιτωλικός στην Τούμπα.
Η αναγκαστική αλλαγή του Θεοδωρίδη στη συνέχεια και το… βάρος της Τούμπας λειτούργησαν καταλυτικά ώστε οι γηπεδούχοι να κρατήσουν το υπέρ τους ένα –μηδέν με ένα Παναιτωλικό που ναι μεν δεν τα παράτησε, κέρδισε μέτρα στο γήπεδο, πλην όμως δεν κατάφερε να κάνει την… τούμπα στο σκορ πληρώνοντας ουσιαστικά τις ευκαιρίες που σπατάλησε στο πρώτο μέρος και το μοναδικό λάθος του Μπικέι στο παιχνίδι.
Η «γιούχα» της ασπρόμαυρης εξέδρας στο τελευταίο σφύριγμα προς τους παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν η επιβράβευση αν θέλετε για την εικόνα του σημερινού παιχνιδιού, ένα παιχνίδι που ο Παναιτωλικός ναι μεν έχασε, απέδειξε όμως ότι φέτος μπορεί παντού, ακόμα και στις πιο σκληρές να πάρει αποτέλεσμα. Αρκεί να το πιστεύει, να αγωνίζεται όπως απόψε και η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη να αποδίδεται στο τέλος ισομερώς. Κάτι που σήμερα δεν συνέβη, ευνοώντας τον ισχυρό.
Ατομικά ο Ράφαελ ήταν εγγύηση κάτω απ’ τα δοκάρια. Καθάρισε όλες τις σέντρες και δυο φορές που χρειάστηκε να επέμβει (μια στο πρώτο και μια προς το τέλος του αγώνα) έκανε σπουδαίες αποκρούσεις. Ο Κούσας ήταν σταθερός για μια ακόμη φορά χωρίς περιττές ενέργειες και χωρίς λάθη. Ο Μπικέι θα ήταν άψογος αν δεν έκανε το λάθος που στοίχησε το γκολ με τον καμερουνέζο να αδικεί σίγουρα τον εαυτό του και τη συνολική του εμφάνιση που ήταν για μια ακόμη φορά εντυπωσιακή, ειδικά στο ψηλό παιχνίδι.
Ο Γκάλο εξαιρετικός για μια ακόμη φορά τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά ενώ ο Καλί ήταν αναμφίβολα η ευχάριστη έκπληξη ή αλλιώς από τους κορυφαίους του σημερινού Παναιτωλικού ειδικά στο δεύτερο μέρος. Τζούνιορ, Γοδόι και Σφακιανάκης ανταποκρίθηκαν πλήρως στο ρόλο τους καταπίνοντας αρκετά χιλιόμετρα μπλοκάροντας την ανάπτυξη του ΠΑΟΚ ενώ ο Θεοδωρίδης όσο αγωνίστηκε ήταν σε… κέφια. Πολλά κερδισμένα φάουλ, σωστές μεταβιβάσεις και περίσσια διάθεση.
Εκ των κορυφαίων και ο Μπακάκης που έτρεξε για μια ακόμη φορά πάρα πολύ καλύπτοντας χώρους και βοηθώντας στην επιθετική λειτουργία της ομάδας. Πήγε να βάλει το γκολ της χρονιάς αλλά ο Γλύκος του πήρε τη μπουκιά κυριολεκτικά απ’ το στόμα ενώ έβγαλε και την –εκπληκτική- ασίστ στον Καμαρά (40’) στην Τρίτη μεγάλη ευκαιρία του Παναιτωλικού.
Ο Καμαρά το έψαξε και σήμερα το γκολ, η άμυνα του ΠΑΟΚ τον ένιωσε για τα καλά, ο Γλύκος όμως είχε τελικά άλλη άποψη στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο προσπάθησε ξανά να βγει στην πλάτη της άμυνας των γηπεδούχων, ήταν όμως στενά επιτηρούμενος και πλην ενός σουτ, δεν κατάφερε να απειλήσει.
Μπούντιμιρ και Νταλμά είχαν εξ αρχής δύσκολο έργο (ήδη ο ΠΑΟΚ προηγούταν στο σκορ) και δεν κατάφεραν να δώσουν το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν τη δεδομένη στιγμή ο Παναιτωλικός (με τον Γάλλο πάντως να έχει μια – δυο καλές ενέργειες)ενώ ο Μύγας μπήκε λίγο πριν το τέλος του αγώνα όταν η πλάστιγγα είχε σχεδόν γείρει οριστικά υπέρ των γηπεδούχων.
Χωρίς το μεγάλο λάθος η διαιτησία του κ. Τοπούζη που σε κάποιες περιπτώσεις πάντως σφύριξε υπέρ του δέοντος έδρα, με την κίτρινη στον Γοδόι να είναι τουλάχιστον αυστηρή.
Πλέον ο Παναιτωλικός καλείται να κοιτάξει την επόμενη μέρα και κρατώντας τα θετικά της καλής εμφάνισης και της ψυχολογίας που δίνουν τέτοιες εμφανίσεις σε εκτός έδρας μεγάλα ντέρμπι, να κάνει το χρέος του την επόμενη αγωνιστική απέναντι στον… ομοϊδεάτη Πανθρακικό, βλέποντας το παιχνίδι ως εξάποντο, κερδίζοντας και κλειδώνοντας μια ώρα… νωρίτερα τον αρχικό του στόχο: Την άνετη παραμονή.
Π.Κ.
Υ.Γ.Πολλά μπράβο αξίζουν και στους περίπου 250 – 300 φιλάθλους του Παναιτωλικού που βρεθήκαν σήμερα στην Τούμπα ενισχύοντας την ομάδα τους καθ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Περισσότερες φωτό στο photo-dervisis.smugmug.com