Παλικαρίσιο 1-1 του Παναιτωλικού στη Ν. Σμύρνη με γκολάρα Μαρτίνεζ
Οι κινήσεις του Χάβου γύρισαν τούμπα το ματς στο β’ μέρος
Ήταν φαινομενικά ένα αδιάφορο ματς για τον Παναιτωλικό. Η συνάντηση των κιτρινομπλέ με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη είχε ουσιαστικά μονόπλευρο ενδιαφέρον μιας και οι γηπεδούχοι ήταν αυτοί που καιγόταν για το τρίποντο της νίκης προκειμένου να κλειδώσουν και μαθηματικά την παραμονή τους στην κατηγορία.
Τα δυο ματς μάλιστα που είχαν προηγηθεί και οι «αναμενόμενες» νίκες τόσο της Βέροιας επί της Ξάνθης όσο και του Πλατανιά επί του Λεβαδειακού, έκαναν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη της νίκης για τους Νεοσμυρνιώτες. Για «κακή» τους τύχη όμως, απέναντί τους είχαν τον Παναιτωλικό, ο οποίος απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι δεν χαρίζει –κατά το κοινώς λεγόμενον- κάστανα σε κανέναν και για να του πάρεις τη νίκη θα πρέπει ή να ματώσεις ή… να τον σφάξουν οι διαιτητές (με το παράδειγμα της Λειβαδιάς σε ένα ανάλογης σημασίας παιχνίδι για τους γηπεδούχους να είναι φρέσκο). Ή πολύ απλά να είσαι καλύτερος σαν αντίπαλος από τα καναρίνια.
Δεδομένου ότι ο διαιτητής σήμερα αποδείχθηκε –και ήταν- σχεδόν αλάνθαστος, οι «πάνθηρες» που ούτως ή άλλως δεν είχαν την ομάδα φόβητρο, θα έπρεπε να ματώσουν για να επικρατήσουν του αντιπάλου τους…
Ξεκινώντας το παιχνίδι, ο Παναιτωλικός μπήκε πιο ορεξάτος στον αγώνα με τον Πανιώνιο να δείχνει να μην μπορεί να βρει τα πατήματά του και τους αγρινιώτες να ελέγχουν πλήρως το ρυθμό του αγώνα. Ενός ρυθμού που πάντως κυλούσε σε πολύ αργό τέμπο, χωρίς εκατέρωθεν φάσεις και την κατοχή απλά να είναι υπέρ του Παναιτωλικού.
Η αγρινιώτικη ομάδα είχε κλείσει καλά τους χώρους στα μετόπισθεν με αποτέλεσμα οι επιθετικοί του Πανιωνίου να μη μπορούν να βγάλουν φάσεις μπροστά στην εστία του Ράφαελ. Φάσεις όμως δεν έβγαζε ούτε ο Παναιτωλικός μιας και υπήρχε μια δυσλειτουργία στο επιθετικό του κομμάτι με μεγαλύτερη παραφωνία το νεαρό Μύγα.
Μέχρι το 29’ που μπήκε το γκολ των γηπεδούχων δεν είχε σημειωθεί η παραμικρή αξιόλογη φάση μπροστά στις αντίπαλες εστίες, με τους νεοσμυρνιώτες τελικά να προηγούνται με ένα γκολ από το πουθενά, σε μια αδυναμία των αμυντικών του Παναιτωλικού να απομακρύνουν τη μπάλα και τον Αραβίδη να εκμεταλλεύεται τη σύγχυση και να σκοράρει με δυνατό σουτ.
Στη συνέχεια και μέχρι το τέλος του πρώτου μέρους πέραν της γρήγορης αλλαγής του Μύγα, δεν σημειώθηκε κάτι σημαντικό με τις δυο ομάδες να αναλώνονται σε ένα παιχνίδι κέντρου, χωρίς φάσεις μπροστά στις αντίπαλες εστίες.
Τα κακώς κείμενα του πρώτου μέρους θέλησε – και πέτυχε- να βελτιώσει στο β’ μέρος ο προπονητής του Παναιτωλικού. Αρχικά με την μετατόπιση του Γκάλο στο δεξί άκρο της επίθεσης (με τον Μπακάκη αντίστοιχα να οπισθοχωρεί στη φυσική του θέση) και στη συνέχεια με την αλλαγή του Παπουτσογιαννόπουλου, ο κόουτς του Παναιτωλικού κατάφερε να αλλάξει άρδην την εικόνα της ομάδας του η οποία έγινε πιο λειτουργική και άρχισε να επισκέπτεται την εστία του Ανέστη.
Ο Μαρτίνεζ πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες, ο Παναιτωλικός άρχισε να ρολάρει και η ισοφάριση τελικά στο 69’ ήταν η ανταμοιβή των κιτρινομπλέ για την αλλαγή του αγωνιστικού τους προσώπου, ενός γκολ που είχε τη σφραγίδα του αργεντίνου ο οποίος αφού έκλεψε τη μπάλα στη μεσαία γραμμή, συνδυάστηκε άψογα με τον Μπούντιμιρ, άδειασε τον Κουλοχέρη και σκόραρε πετυχαίνοντας ένα γκολ – ποίημα.
Το άγχος των γηπεδούχων ήταν ξεκάθαρο από εκεί και πέρα στο παιχνίδι, που θέλοντας και μη βγήκαν μαζικά μπροστά για να επανακτήσουν το προβάδισμα δίνοντας στον Παναιτωλικό την ευκαιρία να απειλήσει και για δεύτερο γκολ, χάνοντας σπουδαίες ευκαιρίες με χαρακτηριστικότερη αυτή του Μπούντιμιρ (85’).
Ευκαρίες έχασαν πάντως και οι γηπεδούχοι, σε ένα ματς που στο τελευταίο του εικοσιπεντάλεπτο έγινε «ροκ» με τη μπάλα πάνω κάτω και το δοκάρι να είναι σύμμαχος του Παναιτωλικού στην τελευταία καλή φάση των γηπεδούχων.
Το τελευταίο σφύριγμα του κ. Λιαχούδη βρήκε τον Παναιτωλικό να φεύγει με τον ένα βαθμό στις αποσκευές του, βαθμό που δικαιούταν απόλυτα βάσει της συνολικής εικόνας του αγώνα και τους νεοσμυρνιώτες να παραμένουν στην… πρίζα.
Τις δε κασσάνδρες που «έβλεπαν» άσσο, να πηγαίνουν ανεπιστρεπτί στον κουβά…
Πολύ καλή και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα η διαιτησία του κ. Λιαχούδη και των συνεργατών του που θα ήταν άριστη αν εφαρμοζόταν πλήρως ο κανονισμός στο «δολοφονικό» μαρκάρισμα με τα δύο πόδια του Μητρόπουλου στη φάση του 41ου λεπτού (τιμωρήθηκε με κίτρινη αντί για απευθείας κόκκινη).
Ορθώς ακυρώνεται από τον πρώτο βοηθό το γκολ του Καμπάνταη στις καθυστερήσεις μιας και ο σκόρερ βρισκόταν σε εμφανή θέση οφσάιντ.
Ατομικά οι περισσότεροι βρέθηκαν σε μέτρια μέρα και έδειξαν σαφή σημάδια κούρασης λόγω των συνεχόμενων παιχνιδιών. Ξεχώρισαν όμως «σαν τη μύγα μες’ το γάλα» ο σκόρερ Μαρτίνεζ και ο νεαρός Παπουτσογιαννόπουλος, μαζί με τον Γκάλο όταν άλλαξε θέση αναλαμβάνοντας επιθετικές πρωτοβουλίες.
Πλέον ο Παναιτωλικός καλείται το ερχόμενο Σάββατο να δώσει άλλη μια απάντηση στους -όποιους έχουν μείνει ακόμη- αμφισβητίες κερδίζοντας άλλη μια ενδιαφερόμενη ομάδα για βαθμούς, τη Βέροια. Και οι μεν γνώστες φίλοι του Παναιτωλικού, ξέρουν πολύ καλά ότι η ομάδα θα κάνει το χρέος της. Οι δε κασσάνδρες (που πιθανώς να… κελαηδήσουν πάλι), ας κάνουν υπομονή λίγες μέρες…
Συνθέσεις:
Πανιώνιος (Ν. Αναστόπουλος): Ανέστης, Κούρντι (89′ Παναγιωτούδης), Κούρος, Αραβίδης, Λαμπρόπουλος, Κουλουχέρης, Μητρόπουλος, Κολοβός, Παντίδος, Ντούνης (76′ Καμπάνταης), Γιάννου (79′ Λάζνικ).
Παναιτωλικός (Μ. Χάβος): Μπρακάλι, Κούσας, Καμαρά, Μύγας (34′ Μπούντιμιρ), Γοδόι, Σφακιανάκης (65′ Παπουτσογιαννόπουλος), Μαρτίνες (86′ Πόι), Γκάλο, Μπακάκης, Ανέν, Μπικέϊ .
Π.Κ.