Σε ρόλο παθητικό. Κομπάρσο. Ασυνήθιστο για την φετινή ομάδα. Σαν… συνέχεια του δευτέρου ημιχρόνου της Ξάνθης. Με κάτω τα χέρια έχασε, όπως στην Λεωφόρο, με κοινό στοιχείο το γκολ που δέχτηκε… με την σέντρα και αλλάζει όλο το αγωνιστικό πλάνο. Πέρασαν τα 2 εκτός έδρας ματς και τα «καναρίνια» δεν πήραν ούτε βαθμό, έχοντας μείνει στους 17.
Υπάρχει εξήγηση όμως. Όταν σε 4 ημίχρονα είσαι καλός μόνο στο ένα (το πρώτο με την Ξάνθη) τότε δεν μπορείς να ζητάς πολλά-πολλά. Κάτι πήγε στραβά. Κάτι πρέπει να αλλάξει άμεσα. Και πάλι το… όπλο της ομάδας που φέτος ήταν η άμυνα, σίγησε στην Τρίπολη.
Ο Παναιτωλικός σε 11 αγώνες είχε φάει 7 γκολ και σε 2 αγώνες δέχτηκε 6. Τι να λέμε; Κι όταν γίνεται αυτό και μπροστά δεν μπορείς να βρεις λύσεις έρχονται κι αυτά τα χαστούκια.
Στο πρόγραμμα είναι όλα για μια νεοφώτιστη ομάδα και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν οι… ονειροπόλοι τόσο καλύτερα και γι’ αυτούς και για τον Παναιτωλικό. Η ομάδα τώρα κάνει την κοιλιά της.
Φαίνεται ντεφορμέ ο Γκάλο, αριστερά δεν υπάρχουμε, ο Ράφαελ άρχισε να κάνει… νερά, ο Καμαρά απελπιστικά μόνος, ο Θεοδωρίδης πέρα από τα φαρμακερά σουτ κινείται στα ρηχά, ο Μπόγιοβιτς μακριά από καλό του εαυτό, ο Ιωάννου δεν μας βγήκε και ο Κούσας με πολλά λάθη. Δυστυχώς ο πάγκος δεν μπορεί να δώσει λύσεις και μοιραία ήρθαν οι στραβές.
Ευτυχώς ο Ιανουάριος είναι κοντά και υπάρχει η αισιοδοξία ότι τα κενά θα μπαλωθούν με τον καλύτερο τρόπο. Το κακό είναι ότι την κρίση του ο Παναιτωλικός την πέρασε πάνω σε 2 εκτός έδρας ματς. Το καλό ότι ούτε η Ξάνθη, ούτε ο Αστέρας είναι ομάδα με τους ίδιους στόχους. Οπότε αν και δεν λες «μικρό το κακό» τουλάχιστον δεν ήρθε το τέλος του κόσμου.
Ούτε κρεμάλες χρειάζονται να κρεμαστούν στην πλατεία, ούτε λαϊκά δικαστήρια στο γήπεδο. Ο Παναιτωλικός έβγαλε ένα δύσκολο πρόγραμμα με καλή συγκομοιδή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούσε και καλύτερα. Όμως συνεχίζει. Τώρα έρχεται ο Πανιώνιος και με νίκη το καλό κλίμα επιστρέφει.
Αν γίνει και το… 3 στα 3 με Βέροια εκτός και Πλατανιά στο Αγρίνιο τότε σαφώς και είμαστε… καβάλα στο άλογο. Μην μας πιάσει και η τρέλα τώρα.
Αντί επιλόγου 2 πράγματα για την υπόθεση Μπικέι! Καταρχήν επειδή οι… φιδέμποροι έγραψαν ένα κάρο σενάρια να πούμε ότι ούτε στα κωλόμπαρα ξενύχτησε, ούτε με πουτάνες τον έπιασαν, ούτε κοπάνησε κανέναν συμπαίκτη του στην προπόνηση.
Από κει και πέρα σαφώς και βάση του εσωτερικού κανονισμού που υπάρχει στην ομάδα αυτό που έκανε αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα. Ορθά πάρθηκε η απόφαση για αποκλεισμό από την αποστολή. Εδώ είναι και η… μαγκιά της απόφασης.
Όταν τα βάζεις στην ζυγαριά μπορεί να πεις ότι ο Μπικέι είναι στυλοβάτης ως τώρα της άμυνας και πολύτιμη μονάδα. Βάση αποτελέσματος και εικόνας της άμυνας στην Τρίπολη πιθανότατα με τον Καμερουνέζο να ήταν και καλύτερα τα πράγματα. Όμως όταν η ομάδα μπαίνει πάνω από πρόσωπα και αποτελέσματα το καλό θα το βρεις στον δρόμο σου. Όπως κι αν συνέβαινε το αντίθετο.
Δεν είναι λοιπόν να στεκόμαστε περισσότερο ούτε στην… τριάρα, ούτε στον Μπικέι. Αυτοί που έχουν την ευθύνη θα βρουν λύσεις και για τα δύο ώστε να πανηγυρίσουμε ξανά αρχής γενομένης του ματς με τον Πανιώνιο!