«Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά» είναι ο τίτλος παλαιότερου άρθρου που έχει αναρτηθεί στο blog. Δε θα μπορούσε να υπάρχει πιο ταιριαστή έκφραση για τη Δημοτική Λαχαναγορά. Το κτίριο ανεγέρθηκε τη δεκαετία του 1920 και έκτοτε η συντήρησή του έχει ανατεθεί στη φιλευσπλαχνία τουΥψίστου αφού οι ανθρώπινες παρεμβάσεις στο κτίριο μάλλον είναι ελάχιστες. Σήμερα δίνει μια εικόνα πλήρους εγκατάλειψης που επιδεινώνεται από την αναπόφευκτη σύγκριση με την πλατεία Δημάδη η οποία αναπλάστηκε πρόσφατα και, αν και προφανώς δεν πρόκειται για κόσμημα αισθητικής, τουλάχιστον είναι καινούρια. Η παλιά λαχαναγορά μοιάζει με χρονική πύλη προς την εποχή του Μεσοπολέμου. Ογκώδης, λιθόκτιστη,ανεπίχριστη, διακοσμημένη με κορνίζες, γείσα καιακροκέραμα δύσκολα περνάει απαρατήρητη. Το εσωτερικό της, αντίθετα, είναι δύσκολο να εξερευνηθεί πλέον αφού είναι μόνιμα κλειδαμπαρωμένη. Κάποια περίοδο κυκλοφόρησε η φήμη ότι η δημοτική αρχή το είχε παραχωρήσει σε συγκεκριμένη ιδεολογική ομάδα για να στεγάσει τα μέλη και τις συγκεντρώσεις της. Αυτό φάνηκε να επιβεβαιώνεται από εκδηλώσεις που έγιναν εκεί, με αναρτημένα πανό κτλ. Έκτοτε δεν υπάρχει καμία εξέλιξη στο θέμα. Πάντως, πολλοί συμπολίτες μας περνώντας μπροστά από το κτίριο πρέπει να αναρωτήθηκαν ή να αναφώνησαν με τη χαρακτηριστική απλοϊκότητα αλλά και δηκτικότητα του Έλληνα:
– Τι να γίνεται εδώ μέσα;
– Πω,πω! Γιάφκα!
– Ποιος διαχειρίζεται το κτίριο;
– Σε ποιον να ανήκει άραγε;
– Θα πέσει στο κεφάλι μας καμιά μέρα και τότε.
– Άμα δεν το δώσουν σε κανέναν ιδιώτη να το αξιοποιήσει, έτσι θα μείνει μέχρι να πέσει!και πολλά άλλα τέτοια «απείρου κάλλους».Σε αυτά αλλά και σε πολλά άλλα ερωτήματα πρέπει να απαντήσουν οι αρμόδιοι για το ιστορικό αυτό κτίριο τηςπόλης. Ή μήπως περιμένουν οι ερωτήσεις να γίνουν από πιο «επίσημα» χείλη από τα δικά μας;
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO