Φωνάζει η διαχείριση για να μην είναι βαριά και μεγάλα τα κείμενα γιατί μπήκε καλοκαίρι και κουράζεστε. Οπότε κι εγώ θα γράψω δυο μικρά παραπολιτικά που δείχνουν την ατμόσφαιρα που επικρατεί για την διαδοχή με την επόμενη δημοτική αρχή, αυτή του κ. Παπαναστασίου, που αναμένεται με αδημονία.
Γιατί κι ο ρημάδης ο νομοθέτης άφησε ένα ολόκληρο τρίμηνο πριν αναλάβουν οι νέες αρχές.
Το πρώτο στιγμιότυπο είναι από γνωστό καφέ το κέντρου όπου προχτές πέρναγε ο κ. Παπαναστασίου ανάμεσα από δυο τραπέζια που το ένα ήταν δικών του ανθρώπων και το άλλο…Μοσχολικό. Ασυναίσθητα λοιπόν ο κ. Παπαναστασίου πήγε να χαιρετίσει τους δικούς του ψηφοφόρους και φίλους και κάποιος από το άλλο, για να τον πειράξει του είπε: «Λάθος κάνεις Γιώργο, πρώτα χαιρετάνε τους αντιπάλους». Αλλά την είχε έτοιμη την απάντηση ο κ. Παπαναστασίου: «Δεν υπάρχει αντίπαλος, όλοι μαζί είμαστε», είπε δείχνοντας ότι ήταν προετοιμασμένος.
Αυτό ήταν το χαριτωμένο και το εύκολο. Γιατί το χαριτωμένο και το δύσκολο, που δείχνει με πόση προσμονή διάφορες πληθυσμιακές ομάδες πιστεύουν ότι ήδη έχει αναλάβει ο καινούριος δήμαρχος είναι το εξής. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες αυτήκοοι μάρτυρες από την είσοδο του δημαρχείου έχουν πέσει πάνω σε περιπτώσεις ανθρώπων που έβγαιναν μάλλον απογοητευμένοι όταν μάθαιναν ότι δεν έχει αλλάξει ακόμα ο δήμαρχος.
Οι περιπτώσεις κατοίκου από ορεινή περιοχή του δήμου, ζευγαριού ρομά ή ενός ηλικιωμένου κυρίου που έβαλε τα καλά του για να θέσει κάποιος θέμα στον νέο δήμαρχο, δεν διαφέρουν σε τίποτε. Σε όλες τις περιπτώσεις οι άνθρωποι που τους περίμεναν στον πεζόδρομο τους ρωτούσαν τι έγινε και η απάντηση ερχόταν σχεδόν με απορία: «Ζήτησα τον κ. Παπαναστασίου αλλά μου είπαν να περάσω μετά την 1η Σεπτεμβρίου»…
Υποθέσεις, αποφάσεις, προβλήματα και προσδοκίες περιμένουν τον νέο δήμαρχο και με ανυπομονησία μάλιστα.
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Και μετά την 1η Σεπτεμβρίου με τα ίδια μούτρα θα φεύγουν. Πιθανολογώ δε ότι τα μούτρα θα συνοδεύονται και με κάποιες εκφράσεις του “κατηχητικού”. Άνθρακες, θα είναι ο “θησαυρός” που ονειρεύτηκαν μερικοί. Άνθρακες και στην καλύτερη των περιπτώσεων…. Το ονόρε θα μείνει… το ονόρε και τα πανηγύρια.