Μέρες γιορτής και χαράς. Μέρες που πρέπει να σκεφτόμαστε τους συνανθρώπους μας. Ειδικά τους ευπαθείς και τους ηλικιωμένους. Όπως όσους διαβιούν στο Γηροκομείο Αγρινίου.
Με αυτή τη σκέψη , αλλά και γιατί ένας ηλικιωμένος υπήρξε ο βασικός χαρακτήρας σε διήγημα της για το οποίο μάλιστα τιμήθηκε , αγρινιώτισσα συγγραφέας (Αριάδνη Δάντε το ψευδώνυμό της) μέσω facebook οργανώνει μια ιδιαίτερη εκδήλωση στο γηροκομείο του Αγρινίου την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου.
Σε συνεννόηση με τους υπευθύνους του γηροκομείου, καλεί όσους το επιθυμούν να παραβρεθούν στο χώρο του ιδρύματος όπου σε παιδιά θα διαβάσει παραμύθι που συνέγραψε ενώ θα στολιστούν οι τοίχοι με παιδικές ζωγραφιές. «Επέλεξα την τραπεζαρία του γηροκομείου προκειμένου οι πατριώτες μου να παραδώσουν οι ίδιοι ότι επιθυμούν απευθείας στο χώρο του γηροκομείου. Το σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε καλά» σημειώνει η ίδια και φυσικά η πρόσκληση απευθύνεται σε όλους ώστε να παραστούν και επ’ ευκαιρία να στηρίξουν τη δράση του γηροκομείου. «Θεωρώ ότι χρησιμοποιώντας την απήχησή μου για καλό σκοπό θα σκύψουμε όλοι στην 3η ηλικία γιατί συνήθως όλοι κοιτάζουμε τα μικρά παιδιά και ξεχνάμε τα μεγάλα» αναφέρει επίσης χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με το σχεδιασμό της εκδήλωσης οι γονείς-φίλοι θα έρθουν με τα παιδάκια τους στην τραπεζαρία του γηροκομείου. Εκεί θα υπάρχουν ως κέρασμα κουλουράκια από προσφορές μαμάδων. Θα διαβαστεί το παραμύθι (για περίπου 10′) και στη συνέχεια θα ζωγραφίσουν τα παιδάκια ζωγραφιές σχετικά με το παραμύθι ή ότι άλλο αγαπούν για αναμνηστικό στους παππούδες-γιαγιάδες του γηροκομείου. Στη συνέχεια θα τοιχοκολληθούν οι ζωγραφιές εκεί ώστε να μείνει μια πολύχρωμα ανάμνηση στους ηλικιωμένους. Οι γονείς ως προσφορά αγάπης μπορούν να φέρουν τρόφιμα/ρουχισμό σε καλή κατάσταση για τους γέροντες.
Η επιλογή της ώρας δεν είναι καθόλου τυχαία. Στις 3:30 είναι η έναρξη και στις 5 η λήξη. Έτσι, ακόμη και αν βγει το πρόγραμμα εκτός του χρονικού περιθωρίου να μην καθυστερήσει το φαγητό των ηλικιωμένων που ξεκινά στις 6. Για την εκδήλωση καταγράφεται κινητοποιηση μέσω facebook ενώ η αφίσσα-πρόσκληση έχει αυτό το ποίημα:
(Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)
2 Σχόλια
Επειδή τυχαίνει να επισκέπτομαι το Γηροκομείο κάθε μεσημέρι, ως ελάχιστος κρίκος, σε μία απ’ τις πολλές φιλανθρωπικές του δράσεις προς την έξω πεινασμένη κοινωνία, έχω μείνει άναυδος με τη δουλειά που γίνεται εκεί απ’ όλο το προσωπικό. Απ’ τη Διευθύντρια μέχρι και την τελευταία μαγείρισσα και καθαρίστρια. Για δε τον πρόεδρό του – και παλιό κατηχητή μου – τι να πω! Όσοι γέροντες και γερόντισσες βρίσκονται εκεί, είναι τυχεροί. Τέτοια καθαριότητα και τέτοια φροντίδα πουθενά αλλού δε θα την είχαν. Συγχαρητήρια γι’ αυτή την εκδήλωση και θα δείτε με τα ίδια σας τα μάτια αυτά που γράφω όσοι παρευρεθείτε εκεί την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου. Από σεμνότητα, ίσως και να μην ήθελαν τους παραπάνω επαίνους, όμως εγώ τα έγραψα γιατί έτσι τα νιώθω μέσα μου.
Προσωπικά λείπω χρόνια από την πόλη μου.
Ο πατέρας μου όμως επισκέπτεται τακτικά το Γηροκομείο.
Λέγοντας την σκέψη μου στον πρόεδρο την δέχθηκε με ιδιαίτερη συγκίνηση.
Κύριε Κώστα Παπαδόπουλε σας ευχαριστώ για την αναφορά σας.
Ελπίζω να τα πούμε από κοντά και να μας συντροφεύσουν πολλοί συμπολίτες μας την Παρασκευή…
Καλά Χριστούγεννα σε όλους…