Σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος, ο παγκοσμίου φήμης και διεθνώς καταξιωμένος γλύπτης Θόδωρος αναγορεύτηκε σε Επίτιμο Διδάκτορα του τμήματος Διαχείρησης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος. Ο γλύπτης Θόδωρος Παπαδημητρίου, ο οποίος κατάγεται από τον Άγιο Βλάση και μεγάλωσε στο Αγρίνιο εμφανώς συγκινημένος δέχθηκε την εξαιρετική τιμή, προχωρώντας σε μία κίνηση που προκάλεσε αίσθηση: Πέταξε, κατά κάποιο τρόπο, την τήβεννο, λέγοντας ότι “δεν είναι το ράσο που κάνει τον παππά”, αποσπώντας το ειλικρινές και θερμό χειροκρότημα της ακαδημαϊκής κοινότητας και των πολλών πολιτών που μαζικά έδωσαν το “παρόν” στην εκδήλωση. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι η αίθουσα του Κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος είχε γεμίσει από ένα ετερογενές πλήθος κόσμου: Επίσημοι, απλοί πολίτες, Φοιτητές και πολλοί νέοι άνθρωποι αλλά και αρκετοί συμπολίτες μας από την ιδιαίτερη πατρίδα του γλύπτη, τον Άγιο Βλάση προσήλθαν για να τον ακούσουν.
Για τον καλλιτέχνη μίλησε η Επικούρος Καθηγήτρια του ΔΠΠΝΤ Θεοδώρα Μονιουδή -Γαβαλά καθώς και η καθηγήτρια του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Κ. Μπάδα.Χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Δ.Ε κ. Δ. Σερπάνος και ο Πρόεδροςτου τμήματος ΔΠΠΝΤ κ. Α. Ρεζίτης ο οποίος μάλιστα ήταν εκείνος που φόρεσε την τήβεννο στο τιμώμενο πρόσωπο.
Παρουσίαζοντας το έργο του τιμώμενου η κυρία Θεοδώρα Μονιούδη-Γαβαλά ανέφερε:«Ο Θόδωρος εστιάζει το ενδιαφέρον του στα γλυπτά του για δημόσιους χώρους, παρακάμπτοντας γκαλερί και μουσεία με το «ειδικό» κοινό τους και στοχεύοντας στην επικοινωνία τους με το ευρύτερο κοινό. Το «δημόσιο» γλυπτό έπρεπε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του χώρου της πόλης που έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως είναι η διαρκής και ταχεία κίνηση οχημάτων και ανθρώπων, η ανάπτυξη οριζόντια και κατακόρυφα με τα ψηλά κτήρια. Τα στοιχεία λοιπόν του αστικού χώρου σε σχέση με την τέχνη αποτέλεσαν πεδίο έρευνας. Πιστεύει στην ανασυγκρότηση του αστικού τοπίου, όπου πολεοδομία, αρχιτεκτονική και τέχνη λειτουργούν ως επάλληλα επίπεδα ανασύνθεσης του περιβάλλοντος της πόλης και όχι στην τέχνη με «διακοσμητικό» χαρακτήρα. Λειτουργεί με παραμέτρους πολεοδομικές, πραγματολογικές. Θεωρεί τη γλυπτική ως πρόγραμμα παρέμβασης για τον καθημερινό μετασχηματισμό της πόλης, μέσα από τη γνώση των σύγχρονων προβλημάτων και των μεταβολών στη δομή της κοινωνίας, την οποία θέλει συμμετέχουσα. Κάνει την τέχνη, δράση στο κέντρο της ζωής. Οι θέσεις του για τον υπαίθριο δημόσιο χώρο ως πεδίο επικοινωνίας τον οδήγησαν σε γόνιμες συνεργασίες με αρχιτέκτονες και πολεοδόμους».
Ο καλλιτέχνης, που πάντα ως τέτοιος πορεύτηκε όπως και ο ίδιος τόνισε στην ομιλία του, δεν παρέλειψε να μνημονεύσει τους δασκάλους του και με συγκίνηση να αναφέρει στα όσα ως ιερή παρακαταθήκη φυλάει ακόμη στη ζωή και στο έργο του. Μίλησε για πράγματα “ουσίας και όχι εξουσίας”, για το “δέος και το χρέος”, αλλά και για την ατομική ελευθερία ως κοινό αγαθό. Φυσικά ο επίτιμος πλέον διδάκτορας του πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στην ανάγκη ενίσχυσης του ιδρύματος, ώστε να παραμείνει ενεργό και να συνεχίσει το πολύτιμο ακαδημαϊκό του έργο. “Μπορεί αυτά που λέω να μοιάζουν φιλόδοξα πράγματα, αλλά ποτέ δεν αρκέστηκα στη μετριότητα”, είπε ο γλύπτης Θόδωρος.
Μεταξύ άλλων, στην τελετή παρέστησαν ο δήμαρχος Π. Μοσχολιός, Αντιδήμαρχοι, μέλη της Διοικούσας, καθηγητές και πλήθος φοιτητών.
Για Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του γλύπτη Θεόδωρου κάντε κλικ εδώ