Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του βουλευτή Ανδρέα Μακρυπίδη σχετικά με το θέμα της ίδρυσης του εφετείου στο Αγρίνιo. Συγκεκριμένα, ο αιτωλοακαρνάνας πολιτικός δήλωσε τα εξής:
«Εκφράζω την αντίθεση μου στην αιφνιδιαστική και χωρίς την απαιτούμενη διαβούλευση από τον Υπουργό Δικαιοσύνης υπογραφή Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) για την σύσταση Εφετείου Δυτικής Ελλάδας, παρακάμπτοντας τους Βουλευτές, θεσμικούς εκπροσώπους του Ελληνικού λαού και τους φορείς του νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Τέτοιες ενέργειες «αποφασίζουμε για εσάς, χωρίς εσάς» με βρίσκουν αντίθετο και δεοντολογικά και ουσιαστικά.»
Για ακόμη μια φορά ο όρος διαβούλευση στο προσκήνιο. Δηλαδή τι ακριβώς πρέπει να συζητήσουμε; Πιστεύουμε ότι το θέμα τουλάχιστον σε επίπεδο διαλόγου έχει εξαντληθεί, καθώς μας απασχολεί εδώ και δεκαετίες. Μήπως ήρθε η ώρα να περάσουμε στο πρακτικό μέρος της υπόθεσης και να οι κυβερνώντες να μην υπολογίσουν το όποιο πολιτικό κόστος; Γιατί πολύ απλά αυτού του είδους οι «διαβουλεύσεις» το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να πολώνουν το κλίμα και να μεταθέτουν τα πάγια αιτήματα των πολιτών αόριστα στο μέλλον…
Επί του θέματος δηλώσεις έκανε και ο δήμαρχος Μεσολογγίου. Σε καμία όμως περίπτωση δε θα μπούμε στη διαδικασία να τις σχολιάσουμε, γιατί πολύ απλά δε θέλουμε να καλλιεργούμε μία «κόντρα» μεταξύ δύο πόλεων τις οποίες περισσότερα τις ενώνουν απ ότι κάποιοι νομίζουν ότι τις χωρίζουν…
Εμείς βέβαια, ήδη από προχθές, είμαστε επιφυλακτικοί. Απλά σας ενημερώνουμε ότι τόσο η ήδη θετική γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου όσο και η αναμενόμενη θετική, για πολλούς, του ΣτΕ επί του σχεδίου του ΠΔ στις 5 Μαϊου δεν είναι αυτές που καθορίζουν την «έκβαση» της υπόθεσης. Ακόμη και αν αυτές οι γνωμοδοτήσεις είναι αρνητικές, η εκάστοτε κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για την ίδρυση Εφετείου στην πόλη μας. Συνεπώς είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης, απλά το ΣτΕ και ο Άρειος Πάγος ”νομιμοποιούν” κατά κάποιο τρόπο την όποια κυβερνητική απόφαση. Μακάρι όλα να πάνε κατ’ ευχήν και να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος…
Είθε η 16η Σεπτεμβρίου του 2010 να μην περάσει όπως και η 16η Σεπτεμβρίου του 2008…Έτσι για να θυμούμαστε και λίγο το ιστορικό του πολυβραβευμένου σίριαλ που προβάλλεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην τοπική μας κοινωνία, με τους ”παραγωγούς”, ”σεναριογράφους” και ”σκηνοθέτες” να αλλάζουν ανά τέσσερα χρόνια (ή και νωρίτερα)! Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι θεατές παραμένουν οι ίδιοι, έρμαια μάλλον της επιδιωκόμενης κάθε φορά τηλεθέασης (εκ μέρους των ”παραγωγών”, ”σεναριογράφων” και ”σκηνοθετών”), προσπαθώντας να υπερασπιστούν άλλοτε την ιστορία τους και άλλοτε την αριθμητική τους υπεροχή. Μάλλον είναι και αυτός ένας τρόπος για να ξεχνά ο έρμος ο αιτωλοακαρνάνας ”τηλεθεατής” τα προβλήματά του και να αντιμετωπίζει με ”πάθος” τη μίζερη -πολλές φορές- καθημερινότητά του..