Καθώς το θέμα των ημερών στο Αγρίνιο είναι το χάλι του Παναιτωλικού επιτρέψτε μας να συνεισφέρουμε μια κάπως διαφορετική οπτική σε αυτό που αντιμετωπίζει ο Παναιτωλικός σήμερα, η οποία ίσως να εξηγεί την έκπληξη των διοικούντων αλλά την “δικαίωση” των περισσότερων από το κοινό, τους φιλάθλους τον κόσμο της ομάδας.
Πριν πούμε οτιδήποτε θεωρούμε τελεσίδικο ότι έγινε λάθος επιλογή το καλοκαίρι σε παίκτες και προπονητικό τιμ. Αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και το είπε, εμμέσως, κι ο υπηρεσιακός προπονητής- που είναι και στρατιώτης της ομάδας- λέγοντας ότι η συνεργασία η δική του με την προηγούμενη κατάσταση ήταν άψογη. Από τα τραγικά αποτελέσματα, όμως, βλέπει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Αυτή η τοποθέτηση, μαζί με τους σαφείς υπαινιγμούς για κακή φυσική κατάσταση, αλλά και η παραδοχή ότι δεν μπορεί η ομάδα να έχει μείνει από δυνάμεις στα πρώτα είκοσι λεπτά για δυο συνεχόμενους αγώνες(εκείνος ο Μπεχαράνο στα δεξιά πρέπει να κάνει το 100άρι στον διπλάσιο χρόνο από τον Κουτρουμάνο για να είναι σε όλες τις φάσεις εκτός από την πλευρά του, κάτι που δεν μπορεί να ισχύει), όλα αυτά μαζί μας λένε ότι οι υπεύθυνοι απορούν και οι ίδιοι μη έχοντας σαφή εικόνα γιατί η ομάδα έχει τέτοια χάλια. Οι καλοκαιρινές εμφανίσεις ήταν μπούσουλας λένε αυτοί που ξέρουν, όπως και το παραπλανητικό αποτέλεσμα στην Τρίπολη όπου και πάλι στο πρώτο εικοσάλεπτο έπρεπε να έχει φάει η ομάδα δυο-τρία γκολ. Βάλτε και το θέμα του τερματοφύλακα κι έχετε πλήρη εικόνα.
“Να ρίξει λεφτά να πάρει παιχταράδες, να πάρει προπονηταρά, να πάρει μάνατζερ με γνώση”. Μάλιστα. Ο τίτλος σήμερα πάει σε δύο κάμεραμαν της ΝΟVA που χτες βρέθηκαν στις τουαλέτες του γηπέδου μετά τον αγώνα, να πλυθούν για να φύγουν για Αθήνα. Δεν το πίστευαν ότι οι τουαλέτες είχαν χαρτί και υπήρχε σαπούνι για τα χέρια. “Κοίτα ρε μ…κα, μιλάμε έχει όσο θες, δεν γίνονται αυτά”, έλεγε ο ένας στον άλλο. Γιατί; Όπως μας έλεγαν, καθώς τα μάζευαν, στην Ελλάδα κανονικές τουαλέτες με χαρτί, φως και σαπούνι για τα χέρια έχουν τρία γήπεδα. Του Παναιτωλικού, το ΟΑΚΑ και το Καραϊσκάκη. Αλλά φυσικά αυτό και το γεγονός ότι όλα τα θέματα είναι λυμένα, όπως και ότι στο ημίχρονο χτες είχε μπουφέ, δεν απασχολεί κανέναν στο Αγρίνιο. Ούτε παίκτη, ούτε φίλαθλο.
Αλλά κάτι τέτοια δεν είναι αυτονόητα. Κι όταν δεν υπάρχει μια αιτία και μόνη αλλά πολλές, τότε έρχεται η κατάρρευση. Ο κόσμος έχει χωριστεί σε τρεις κατηγορίες: α) τους οργανωμένους που έχουν ιδεολογικό θέμα με αυτό που είναι ο Παναιτωλικός β) τον μεγάλο πληθυσμό των φιλάθλων που σταδιακά προτίμησε τις άλλες ομάδες με τις οποίες είναι(να μην κοροϊδευόμαστε)ελλείψει στόχων και τίτλων και γ)τον πολύ συγκεκριμένο αριθμό πιστών που είναι μόνο Παναιτωλικοί και δεν πρέπει να ξεπερνά τα χίλια άτομα. Το θέμα με τον Χάβο και τους όντως λάθος χειρισμούς που έγιναν, υπάρχει γιατί δεν βρέθηκε κάτι καλύτερο.
Οι εποχές άλλαξαν, ο κόσμος δεν έχει μόνο μπάλα για το Σαββατοκύριακό του και το τι είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο μετράει. Όλα αυτά μαζί με την κόπωση του Κωστούλα να προσπαθεί να βρει ισορροπία με συνεταίρους και ΕΠΟ που είναι πιθανόν να πάνε σε σοβαρές δίκες σύντομα, φέρνουν γκρίνια και φαγωμάρα. Ε, η γκρίνια και η φαγωμάρα είναι ο χειρότερος εχθρός μιας ομάδας. Μέχρι και…συστροφή όρχεως(Κέβιν) μπορεί να πάθει παίκτης σου!
Ρίξτε μια ματιά στο ποιος διαφημίζεται στη φανέλα ποιανού και τους επιχειρηματίες που είναι πίσω από όλα αυτά και πείτε μου αν μια μικρή ομάδα, με τον κόσμο αποστασιοποιημένο και με αρχές που δεν βοηθούν τον σωστό, αλά του βάζουν συνεχώς εμπόδια, αν μπορεί να βρει κίνητρο, να το μεταδώσει στους παίκτες. Κάποια στιγμή απογοητεύεσαι και αυτό το καταλαβαίνει όλος ο οργανισμός που λέγεται ομάδα. Και μετά μόνο με θαύμα επανέρχεσαι ή με κάποια μαγική κίνηση. Ή με κάποιον γνώστη που αλλάζει τις ισορροπίες…
Γ.Συμψηρής