Ένας από τους θεσμούς της κοινωνίας που οι τελευταίες κυβερνήσεις (Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου) έβαλαν κυριολεκτικά στο στόχαστρο είναι η παιδεία ως κοινωνικό αγαθό.
Οι κυβερνώντες με μια σειρά από δυσβάστακτα όσο και αντιφατικά μέτρα «κατόρθωσαν», γιατί περί …κατορθώματος πρόκειται, μέσα σε μόλις 2,5 χρόνια να φέρουν την παιδεία πολλές δεκαετίες πίσω.
Εσύ πολίτη που πιστεύεις ότι η παιδεία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την εξέλιξη του ανθρώπου και της κοινωνίας, έχεις την υποχρέωση να γνωρίζεις και την ευθύνη να αποφασίσεις αν θα συνεχιστούν τα «κατορθώματά» τους ή όχι.
Επίτρεψέ μου σου υπενθυμίσω μερικά:
Α. Για τους εργαζόμενους εκπαιδευτικούς οι σπουδαιότερες «επιτυχίες» των τελευταίων κυβερνήσεων είναι:
Η εργασιακή ανασφάλεια
Το Υπουργείο Παιδείας μέσω των συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολείων, της επικείμενης αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών και του πολύ υψηλού αριθμού μαθητών ανά τμήμα (τμήματα 30 μαθητών ακόμα και στις κατευθύνσεις) έχει δημιουργήσει τεχνητά ένα μεγάλο αριθμό υπεράριθμων εκπαιδευτικών. Όλα αυτά ώστε να δικαιολογήσει τις μετακινήσεις εκπαιδευτικών εκτός νομού που ήδη έχουν αρχίσει, τις μετατάξεις και τέλος τις απολύσεις. Ταυτόχρονα 3.000 περίπου εκπαιδευτικοί που έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα διορισμού μέσω ΑΣΕΠ ή προϋπηρεσίας παραμένουν αδιόριστοι με οδυνηρές συνέπειες για αυτούς και τις οικογένειες τους.
Η μόνιμη και σταθερή εργασία είναι πια παρελθόν.
Η ανύπαρκτη περίθαλψη
Ο νέος ασφαλιστικός φορέας, ο ΕΟΠΥΥ στον οποίο ενσωματώθηκαν όλοι σχεδόν οι προηγούμενοι ασφαλιστικοί οργανισμοί καλύπτει περίπου 9,5 εκατομμύρια ασφαλισμένους. Λόγω της ανεπαρκούς χρηματοδότησης η λειτουργία του ήταν από την αρχή προβληματική και η πορεία του προδιαγεγραμμένη. Ο αριθμός των συμβεβλημένων γιατρών δεν ξεπέρασε τις 5000 πανελλαδικά, δηλαδή περίπου 1 γιατρός ανά 2000 ασφαλισμένους ενώ υπάρχουν μεγάλες πόλεις όπως το Αγρίνιο των 100000 κατοίκων που υπάρχουν μόνο 7 γιατροί (δηλαδή περίπου 1 ανά 15000 κατοίκους) χωρίς να είναι κανένας παιδίατρος ή καρδιολόγος. Ήδη ο ΕΟΠΥΥ βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης.
Το δικαίωμα στη δωρεάν περίθαλψη έχει στην ουσία καταργηθεί.
Η αδυναμία αξιοπρεπούς διαβίωσης
Με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν από 20% έως 40% περίπου, και μάλιστα, λόγω της σύνδεσης του μισθού με το βαθμό, όσο λιγότερες αποδοχές είχε κάποιος τόσο μεγαλύτερες περικοπές του έγιναν με αποτέλεσμα να δημιουργούνται, σκοπίμως, εκπαιδευτικοί δύο ή και τριών ταχυτήτων. Ενδεικτικά ο μισθός του νεοδιόριστου είναι 639 ευρώ και καλείται να υπηρετήσει στις περισσότερες περιπτώσεις, για τουλάχιστον δύο χρόνια πολύ μακριά από τον τόπο διαμονής του με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς τη μείωση του αφορολόγητου στα 5000 ευρώ και τα άδικα όσο και άνισα χαράτσια που μας έχουν επιβάλει εύκολα αντιλαμβάνεται ότι:
Η αξιοπρεπής διαβίωση με το μισθό μας είναι αδύνατη.
Β. Για την Εκπαιδευτική κοινότητα, γενικότερα, από τα «επιτεύγματα» των τελευταίων κυβερνήσεων ξεχωρίζουν:
Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων.
Συνολικά έκλεισαν 1056 σχολεία στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ερήμωση της περιφέρειας, την μεγάλη ταλαιπωρία και τους αυξημένους κινδύνους που διατρέχουν οι μαθητές για τη μετάβαση τους στο σχολείο καθώς και την αύξηση της σχολικής διαρροής. Ενώ, στις μεγάλες πόλεις δημιουργούνται σχολικά συγκροτήματα γίγαντες, χωρίς ανθρώπινο πρόσωπο, χωρίς ποιότητα εκπαίδευσης, θυσία όλα στο βωμό της μείωσης του κόστους.
Η κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης.
Τη στιγμή που το εισόδημα των εργαζομένων συρρικνώνεται και οι ασθενέστεροι οικονομικά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα ο θεσμός της ενισχυτικής διδασκαλίας για τα Γυμνάσια και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης για τα Λύκεια, ενώ θα έπρεπε να ενισχυθεί, να οργανωθεί καλύτερα και να αποκτήσει μαζικότερη προσέλευση, καταργήθηκε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι μαθητές να χωρίζονται σε πατρικίους και πληβείους, να αναπαράγονται και να διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες που το σχολείο θα έπρεπε να εξαλείφει.
Το κλείσιμο των σχολικών βιβλιοθηκών
Έκλεισαν σ’ όλη τη χώρα 700 σχολικές βιβλιοθήκες που στήθηκαν μέσω του προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ. Την ίδια ώρα μάλιστα που εισάγεται ως μάθημα στο Λύκειο το Project και θα έπρεπε λογικά να δημιουργηθούν και νέες σχολικές βιβλιοθήκες εκεί όπου δεν υπήρχαν.
Η δραματική μείωση των κονδυλίων των σχολικών επιτροπών
Τα κονδύλια των σχολικών επιτροπών, οι οποίες εντάχτηκαν στους Δήμους, μειώθηκαν στο 1/3 με αποτέλεσμα να μη μπορούν τα σχολεία να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους (θέρμανση, αναλώσιμα, ηλεκτρικό ρεύμα) με προφανείς συνέπειες στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Η «νέου τύπου πρωτοποριακή μέθοδος διδασκαλίας» χωρίς βιβλία
Για πρώτη φορά τα τελευταία 50 χρόνια οι μαθητές ξεκίνησαν το σχολείο χωρίς βιβλία και συνέχισαν έτσι για περίπου 3 μήνες μέχρι τα Χριστούγεννα όταν ήρθαν τα περισσότερα βιβλία ενώ πολλά έφτασαν στα σχολεία το Φεβρουάριο και το Μάρτιο.
Από όλα τα παραπάνω είναι προφανές το συμπέρασμα ότι τόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όσο και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ με τις επιλογές τους και τα μέτρα που πήραν έχουν θέσει ουσιαστικά το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας (μαθητές, καθηγητές και γονείς) μπροστά στο… απόσπασμα.
Αυτό που μένει σε σένα πολίτη είναι το πρόσταγμα για να πατηθεί η σκανδάλη.
Θα το δώσεις;
Γιώργος Δ. Καραμητσόπουλος