Αυτό που συνέβη στη Νέα Μανωλάδα αυτές τις μέρες είναι η κορυφή του παγόβουνου, εύκολα ορατή αλλά μόλις το 1/10 του συνολικού προβλήματος. Το προφανές που συμβαίνει εκεί είναι η στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπων που για το ελληνικό κράτος δεν θα έπρεπε καν να δουλεύουν στην περιοχή. Οι άνθρωποι πέραν του ότι ζουν σαν αγέλες και χωρίς στέγη είναι εκτεθειμένοι όχι μόνο στους Έλληνες εκμεταλλευτές αλλά και στους συμπατριώτες τους. Διότι μπορεί να μην το ξέρετε αλλά δεν είναι μόνο οι Έλληνες που μεθούν από την «ανάπτυξη». Τυχαίνει να έχω συγγενείς στην ευρύτερη περιοχή της Βάρδας και έχω πάει αρκετές φορές στη Μανωλάδα. Ο κόσμος δεν ξέρει ότι στην περιοχή δεν καλλιεργούν όλοι φράουλες και ότι δεν είναι όλοι τσιφλικάδες. Η ιστορίες που ακούς είναι για το πώς κάποια μαφία εκμεταλλεύεται τους πάντες αλλά και πως οι ξένοι εργάτες «εξαφανίζουν» όποιον δεν κάθεται καλά ή όποιον πάει να χαλάσει την πιάτσα.
Το θέμα του ρατσισμού και η αντίδραση κάποιων για μποϋκοτάζ της ελληνικής φράουλας- μόνο- δείχνει ότι κάποιοι δεν ξέρουν ότι και σε άλλες χώρες γίνονται τα ίδια. Υπάρχουν όμως χώρες που σταδιακά βάζουν τάξη, όπως η Ισπανία που μάλιστα προσπαθεί να εντάξει σε τέτοιες δουλειές Ισπανούς που έχουν ανάγκη. Πράγμα δύσκολο γιατί, πολύ απλά, τα καρτέλ της λαθρομετανάστευσης δεν θέλουν!
Κι ερχόμαστε στο δια ταύτα: Έχει αναρωτηθεί κανείς γιατί νέοι από τα Καλύβια δεν μαζεύουν πια τα πορτοκάλια τους ή τα άλλα εσπεριδοειδή παρότι κάποιοι αποδεδειγμένα έχουν ανάγκη; Αφήνουμε στη άκρη την υπόθεση μήπως ακόμα δεν έχουμε όσο ανάγκη λέμε…Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που πηγαίναμε στην…Κρήτη για πορτοκάλια ώστε να συνδυάσουμε καμιά 15ριά μεροκάματα με άλλες 10 μέρες κάμπινγκ; Αλήθεια δεν πεινάει ο Έλληνας; Δεν λιποθυμούν τα παιδιά του; Γιατί στη Κατερίνη προσπάθησαν να προσκαλέσουν Έλληνες για τα ροδάκινα και πήγαν 8 όλοι κι όλοι σε σύνολο 700 εργατών;
Η απάντηση βρίσκεται στην ανομία. Από αυτούς που ουρλιάζουν για το ρατσισμό στη Μανωλάδα δεν υπάρχει ούτε ένας που θα ανεχόταν να μπει μια τάξη και να ξεκαθαρίσει ποιος μπορεί να εργάζεται και να παίρνει αυτό που δικαιούται. Αυτό θα απαιτούσε έλεγχο, νομιμότητα και όχι να αποδέχονται όλοι ότι «έτσι μαζεύεται η φράουλα γιατί κάνει ζέστη». Θα έπρεπε να πει κάποιος «ποτέ μη μαζευτεί αν είναι να κάνουμε φυτείες με δούλους». Και να θυσιαστεί η…παραγωγή στο μήνυμα ότι εμείς δεν ανεχόμαστε μπράβους που σέρνουν με το αυτοκίνητο ανθρώπους στο δρόμο όπως έγινε παλιότερα, πάλι στη Νέα Μανωλάδα. Τότε όμως θα ήταν σαν να αρνούμασταν να πιάσουμε τους δείκτες που μας έδιναν ζεστό δανεικό χρήμα, το οποίο δεν χάλασε ποτέ ούτε τους πατριώτες, ούτε τους λάτρεις του πολυπολιτισμού.
Ο Έλληνας είναι αδύνατο, ακόμα κι αν πεινάσει, να δουλέψει σε ένα μέρος που κουμάντο κάνουν μαφίες και κλειστά γκέτο. Να πάει μεν για 7 ώρες για 25 ευρώ, αλλά να κοιμάται στο έδαφος και τα παραπήγματα. Όλοι λοιπόν οι εκμεταλλευτές-μαζί και το κράτος που θέλει εξαγωγές-δίνουν κάτι παραπάνω από την Τουρκία π.χ. για να έχουν «χέρια» εδώ. Αλλά το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι άνθρωποι πρέπει να πληρώνονται και να ζουν κανονικά αναιρείται από την αποδοχή ότι μόνο παράνομα γίνονται αυτές οι δουλειές. Και όμως η μόνη συζήτηση που έπρεπε να γίνεται είναι για το πόσοι εργάτες χωράνε να μείνουν για όσο διάστημα χρειάζεται στην κάθε Μανωλάδα μόνιμα και με αξιοπρεπείς συνθήκες. Τελικά από την απροθυμία των κυβερνώντων να κάνουν αυτό που πρέπει μένουν δυο τάσεις. Εκείνοι που λένε «έξω όλοι οι ξένοι» και εκείνοι που λένε ότι ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά είναι ότι ο Έλληνας δεν έχει εκπαιδευτεί σωστά να μην είναι ρατσιστής. Βολικά λάθη και τα δύο…
Γ.Σ.