Γράφει η Δήμητρα Κουνέλη (δημοσιογράφος στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ)
Αξίζει όμως κανείς να σταθεί σε μερικά σημεία που μόνο κωμικοτραγικά μπορούν να χαρακτηριστούν.
Πρώτον, δεν μπορεί κανείς να δηλώνει ευθαρσώς ότι το νομοσχέδιο θα περάσει χωρίς η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός της να υπολογίσει το πολιτικό κόστος…τι εννοούν δηλαδή, ότι δεν τους απασχολεί αν θα κερδίσουν στις επόμενες εκλογές; Μα γι΄αυτό το λόγο επέλεξαν να το περάσουν άρον άρον μέσα σε δυο μήνες , για να μην είναι εκλογική χρονιά, ούτε καν ευρωεκλογών, αυτή που θα ψηφιστεί. Έχουν την ελπίδα ότι μέχρι να γίνουν εκλογές η μνήμη μας θα ασθενήσει. Βέβαια, δεν έχουν και άδικο αν σκεφτεί κανείς το πρόσφατο παρελθόν, τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου, όπου η ΝΔ κέρδισε παρά τα δομημένα ομόλογα και τις καταστροφικές πυρκαγιές. Θα πει όμως κανείς ότι ίσως δεν υπήρχε πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Δεύτερον, το εν λόγω νομοσχέδιο, όπως υποστηρίζουν οι καλά γνωρίζοντες (( όχι κατ’ ανάγκην οι εργατοπατέρες, των οποίων ο ρόλος επιδέχεται πολλών ερμηνειών)) έχει πολλές διατάξεις που θα κριθούν αντισυνταγματικές…ήδη ετοιμάζονται προσφυγές για να μην είναι δυνατόν να εφαρμοστεί στην πράξη. Μέσα σε δυο μήνες προετοιμασίας είναι δυνατόν να μην έχουν γίνει λάθη;
Και κάτι τελευταίο, ποιος ευθύνεται που το ασφαλιστικό σύστημα έχει φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα; Μήπως το δημόσιο, που αποτελεί το μεγαλύτερο οφειλέτη των ταμείων; Μήπως οι κακές διοικήσεις των ταμείων, οι διορισμένες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, που δεν έκαναν χρηστή διαχείριση των οικονομικών και της περιουσίας των ταμείων; Μήπως φταίει τελικά το ίδιο το κράτος που δεν καταπολέμησε ως όφειλε την εισφοροδιαφυγή, μία από τις ομολογουμένως μεγάλες πληγές του συστήματος;