Πανέτοιμος ο Δήμος Αγρινίου, το υπουργείο όμως καθυστερεί αδικαιολόγητα να εκδώσει την προκήρυξη, ώστε να λειτουργήσει ο ξενώνας φιλοξενίας των κακοποιημένων γυναικών
Το πρόβλημα είναι πολύ εντονότερο απ’ ότι επισήμως καταγράφεται. Η ενδοοικογενειακή βία, με θύματα βεβαίως τις γυναίκες και τα παιδιά, ανά τακτά χρονικά διαστήματα απασχολεί την αστυνομία, την εισαγγελία και την ειδησεογραφία στο νομό μας, τα περιστατικά όμως που βγαίνουν στο φως αφορούν σε ένα μικρό μόνο ποσοστό. Οι πραγματικές διαστάσεις του φαινομένου παραμένουν, δυστυχώς, πολύ μεγάλες. Αυτό το γνωρίζουν καλύτερα οι γιατροί και οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο και τα κέντρα υγείας, το γνωρίζει η γειτονιά, το γνωρίζουν ακόμη και οι δάσκαλοι στα σχολεία που μπορούν να διαβάσουν τα σημάδια στην ψυχή, ενίοτε και στο σώμα των μαθητών τους.
Η κρίση, λένε οι ειδικοί, συνέβαλε στην αύξηση των κρουσμάτων, κάτι που επιβεβαιώνεται ίσως απ’ το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες δύο κακοποιημένες γυναίκες έφτασαν μέχρι την αστυνομία, η οποία και προχώρησε βέβαια στη σύλληψη των ανδρών – δραστών.
Ο Δήμος Αγρινίου, στο πλαίσιο της κοινωνικής του πολιτικής και ευαίσθητος πάντα σε τέτοιου είδους καταστάσεις, έχει από μηνών προωθήσει όλες τις απαιτούμενες ενέργειες, ώστε να λειτουργήσει ξενώνα φιλοξενίας των κακοποιημένων γυναικών. Η σχετική απόφαση μάλιστα εγκρίθηκε απ’ το Δημοτικό Συμβούλιο. Μέσω του σχετικού ειδικού προγράμματος ο Δήμος πρόκειται να χρηματοδοτηθεί με 700.000 ευρώ, για τριετή λειτουργία του ξενώνα, με την υποχρέωση να τον διατηρήσει με ίδια έξοδα για τουλάχιστον δύο χρόνια ακόμη. Ο σχετικός φάκελος ετοιμάστηκε και κατατέθηκε στην αρμόδια υπηρεσία. Σημειώνουμε ότι το κτίριο όπου προγραμματίζεται να στεγαστεί ο ξενώνας έχει βρεθεί και πληροί απόλυτα τις προϋποθέσεις για τη φιλοξενία γυναικών… και των παιδιών τους. Η σχετική προκήρυξη όμως δεν έχει ακόμη εκδοθεί και η ανεξήγητη, πολύμηνη αυτή καθυστέρηση προκαλεί εύλογα ερωτηματικά και προβληματισμό.
Είναι σαφές ότι ένας τέτοιος χώρος πρέπει να λειτουργεί οργανωμένα. Να υπάρχει, πρώτα και κύρια, καλή φύλαξη, να υπάρχει γραφείο υποστήριξης στελεχωμένο με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Εάν όμως, ελέω τρόικας, περιστολής δαπανών και κρίσης, το εν λόγω πρόγραμμα δεν προκηρυχθεί ποτέ, …τι θα γίνει; Προφανώς και ο ξενώνας δεν θα λειτουργήσει. Αυτό όμως τι σημαίνει; Ότι οι κακοποιημένες γυναίκες πρέπει να μείνουν απροστάτευτες; Λέμε λοιπόν ότι υπάρχουν λύσεις.
Εύκολες, χαμηλού κόστους και άμεσα υλοποιήσιμες: Όπως και για τη φοιτητική εστία υποστηρίξαμε, δεν είναι τόσο φοβερό να ενοικιάσει ο δήμος δύο διαμερίσματα και εκεί να φιλοξενούνται προσωρινά οι κακοποιημένες γυναίκες. Κι ακόμη περισσότερο, δεν χρειάζεται καν να ενοικιάσει… Υπάρχουν «κλειστά» διαμερίσματα στα συγκροτήματα των εργατικών κατοικιών, υπάρχουν δωρεές. Τρόφιμα απ’ το Κοινωνικό Παντοπωλείο, υποστήριξη απ’ την κοινωνική υπηρεσία κ.ο.κ. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω…
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ