Όλο και πιο κοντά στη Β΄Εθνική ο Παναιτωλικός μετά τη νέα ήττα με 2-1 από τη Δόξα. Δεν έφτανε το πάθος και η γκολάρα του Κούσα.Εγκλήματα Ντολεζάι, Ονουάτσι που στοίχησαν.
Τελειωμό δεν έχει ο αγωνιστικός κατήφορος του Παναιτωλικού. Η αγρινιώτικη ομάδα που αγνοεί τη χαρά της νίκης από τις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, υποχρεώθηκε σε δεύτερη συνεχόμενη ήττα από τη Δόξα Δράμας με 2-1 πληρώνοντας τη φλυαρία του και τα αγωνιστικά εγκλήματα των Ντολεζάι (αποβολή) και Ονουάτσι (ανόητο πέναλτι) και πλέον το φάσμα του υποβιβασμού πλανάται όλο και πιο έντονα πάνω από τα κεφάλια των κιτρινομπλέ.
Ο Τ. Λεμονής στο ντεμπούτο του είδε τους παίκτες του να σπαταλούν ένα ολόκληρο ημίχρονο-το πρώτο- και στη συνέχεια να γίνονται για άλλη μια φορά ιδανικοί αυτόχειρες καθώς αν και ο Παναιτωλικός πήρε κεφάλι στο σκορ –με γκολ για όσκαρ του Γ. Κούσα- στη συνέχεια έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να χάσει τον αγώνα, κάτι που τελικά έγινε από μια παθιασμένη Δόξα!
Άκαρπη υπεροχή στο πρώτο μέρος
Κάτω από ένα βαρύ αγωνιστικό τερέν παρατάχθηκαν οι δύο ομάδες στον αγωνιστικό χώρο και ο Παναιτωλικός-έχοντας και τη συμπαράσταση πενήντα ηρωϊκών φιλάθλων του- πήρε από νωρίς τα ηνία του αγώνα έχοντας τον πλήρη έλεγχο του παιχνιδιού και την κατοχή της μπάλας. Από την άλλη οι «μαυραετοί» επέλεξαν να παίξουν στο ίδιο μοτίβο με αυτό της περασμένης Τετάρτης στο Αγρίνιο, δηλαδή με σφιχτή άμυνα και ξαφνικές αντεπιθέσεις.
Όσο κι αν οι παίκτες του Παναιτωλικού έφταναν σχετικά εύκολα έξω από την περιοχή του Σέρεμετ, οι δραμινοί είχαν κλείσει καλά τους διαδρόμους προς την αντίπαλη εστία μπλοκάροντας τα ατού του Παναιτωλικού, Καμαρά, Ονουάτσι και Θεοδωρίδη. Έτσι τα «καναρίνια» αναλώθηκαν σε άσκοπες ενέργειες που εύκολα ή δύσκολα απομάκρυαν οι αμυντικοί των αντιπάλων ενώ από την άλλη ήταν ξεκάθαρο πως έλειπε και το καθαρό μυαλό για την τελική πάσα που τις περισσότερες φορές ήταν λανθασμένη. Με το Χαριστέα να χάνει τη μεγαλύτεργη ευκαιρία-από τις ελάχιστες που είχε ο Παναιτωλικός – του πρώτου μέρους τελείωσε το πρώτο ημίχρονο και όλοι ανέμεναν ένα δεύτερο μέρος με πιο πολύ διάθεση και αποφασιστικότητα από τους αγρινιώτες.
Προηγήθηκε παίζοντας με δέκα αλλά στο τέλος τα έχασε όλα!
Ματς για γερά νεύρα και με έντονες συγκινήσεις έγινε στο δεύτερο ημίχρονο. Με την ίδια ενδεκάδα και θέλοντας να πετύχει το γρήγορο γκολ μπήκε ο Παναιτωλικός στο χόρτο του Καυτατζογλείου, πλην όμως με τη συμπλήρωση σχεδόν ενός δεκαλέπτου οι συσχετισμοί των δύο ομάδων άλλαξαν με το Ντολεζάι να αποβάλεται από τον αγώνα με δεύτερη κίτρινη κάρτα σε ένα μαρκάρισμα στο χώρο του κέντρου, με το διαιτητή πάντως να εξαντλήει όλη του την αυστηρότητα σε αυτή του την απόφαση.
Αν και τα πράγματα έδειχναν ότι θα ήταν πλέον πολύ δύσκολα για τον Παναιτωλικό, μια εκπληκτική ενέργεια και ένα έξοχο γκολ του καλύτερου παίκτη της αγρινιώτικης ομάδας Γ. Κούσα έβαλαν μπροστά τους κιτρινομπλέ και αρκετοί ήταν εκείνοι που άρχισαν να πιστεύουν ότι η νίκη –έστω και δύσκολα- θα χαμογελούσε στους αγρινιώτες μιας και η ομάδα της Δόξας δεν έδειχνε ιδιαίτερα απειλητική μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Το εγκληματικό όμως πέναλτι που υπέπεσε ο Ονουάτσι δύο λεπτά μετά (σε μια φάση που ήταν εντελώς ακίνδυνη για την άμυνα του Παναιτωλικού) έφερε το ματς στα ίσια και γύρισε τούμπα την ψυχολογία υπέρ των δραμινών. Έτσι στο τελευταίο εικοσιπεντάλεπτο είδαμε ένα Παναιτωλικό αγχωμένο και χωρίς καθαρό μυαλό και αγωνιζόμενο με παίκτη λιγότερο να προσπαθεί ανεπιτυχώς για το δεύτερο γκολ απέναντι σε μια Δόξα η οποία όποτε έβρισκε την ευκαιρία έβγαινε απειλητικά απέναντι στην εστία του Τσενάμο. Τελικά η μπίλια «έκατσε» ξανά στο μαύρο και τους «μαυραετούς» με τον Κυβελίδη να εκμεταλλεύεται τα διαδοχικά λάθη των Καραμαλίκη στην αρχή και Αναστασιάδη και Κούσα στη συνέχεια και να σκοράρει το νικητήριο γκολ για τους γηπεδούχους.
Στα υπόλοιπα λεπτά ο Παναιτωλικός προσπάθησε να σώσει έστω το βαθμό της ισοπαλίας, η τύχη όμως του γύρισε ξανά την πλάτη καθώς η κεφαλιά του Μητρόπουλου βρήκε στο δοκάρι ενώ ο Αναστασιάδης «έβαλε» το κερασάκι στην τούρτα της νέας ήττας χάνοντας τη μεγαλύτερη ευκαιρία στο 94’ με την εξ’ επαφής κεφαλιά του να περνάει άουτ…
Τάσεις αυτοκαταστροφής
Εν κατακλείδι, ο Παναιτωλικός σε ένα ακόμη ματς έδειξε τις αυτοκαταστροφικές του τάσεις που τον συνοδεύουν από την αρχή της φετινής σεζόν και έκανε δώρο άλλους τρεις πολύτιμους βαθμούς σε μια ομάδα η οποία το μόνο που είχε να αντιπαρατάξει ήταν το πάθος της και το ακατάπαυστο τρέξιμο. Οι ποιοτικότεροι παίκτες των κιτρινομπλέ κατάφεραν να διασυρθούν κυριολεκτικά για δεύτερη φορά από ένα αντίπαλο που το ρόστερ του κοστίζει όσο ένα ακριβό συμβόλαιο παίκτη της αγρινιώτικης ομάδας και αυτό τα λέει όλα. Κι αν την πρώτη φορά έφταιγε η θεά τύχη, για το σημερινό ματς ο κύριος υπαίτιος ήταν ο ίδιος ο Παναιτωλικός ο οποίος έκανε κυριολεκτικά τα πάντα για να χάσει τον αγώνα και τελικά τα κατάφερε!!!
Τόσο η ανόητη αποβολή του Ντολεζάι όσο και το επειεικώς βλακώδες πέναλτι του Ονουάτσι έμελε να στοιχίσουν τη σημερινή ήττα, καθώς η γκολάρα και το εν γένει φανταστικό παιχνίδι του Κούσα δεν έφταναν…
Ο Παναιτωλικός με την εν γένει εικόνα του το τελευταίο δίμηνο δείχνει μια ομάδα εντελώς απείθαρχη, με τις αποβολές παικτών της να αποτελούν πλέον «must» σχεδόν σε κάθε αγώνα, υπνωτισμένη, πολύ «soft» και πολλές φορές «πέρα βρέχει» και αν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο τότε ο υποβιβασμός θα έρθει με μαθηματική ακρίβεια, πολύ πιο εύκολα μάλιστα από ότι τον περίμεναν ακόμα και οι ίδιοι του οι αντίπαλοι!
Η διοίκηση και ο νέος προπονητής πρέπει να πάρουν δραστικά μέτρα καθώς ο Παναιτωλικός χρειάζεται πλέον ένα ηλεκτροσόκ για να συνέλθει, πριν είναι πολύ αργά, καθώς ήδη μετά και τη σημερινή του ντροπιαστική ήττα ακύμπησε την «κόκκινη γραμμή» του υποβιβασμού.
Οι καλοπληρωμένοι -σε εποχές πραγματικής πείνας για τον περισσότερο κόσμο- ποδοσφαιριστές του Παναιτωλικού οφείλουν έστω και την ύστατη ώρα να σεβαστούν τον κόσμο που τους στηρίζει και αψηφά τα πάντα για πάρτη τους και το «γλυκό ψωμί» που τρώνε στο Αγρίνιο από ένα πρόεδρο ο οποίος έχει κάνει τα πάντα για την ομάδα και βλέπει –δυστυχώς- αντιστρόφως ανάλογα αποτελέσματα.
Τα ψέμματα έχουν τελειώσει οριστικά για όλους και είναι επιτακτική ανάγκη ο κάθε κατεργάρης να μπει στον πάγκο του και να αποδοθούν –επιτέλους!- τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Το μαχαίρι χρειάζεται να μπει βαθιά μέχρι το κόκκαλο καθώς πλέον για τους παίκτες στέρεψε και η τελευταία δικαιολογία που πιθανώς κάποιοι να είχαν, αυτή του προπονητή…
Αν πέσει θα είναι έγκλημα
Η συνέχεια και ο γολγοθάς συνεχίζονται την ερχόμενη Τετάρτη για τον Παναιτωλικό καθώς καλείται να αντιμετωπίσει άλλο ένα «μελλοθάνατο», το Λεβαδειακό. Το ζητούμενο είναι η νίκη. Ο τρόπος πλέον που μπορεί να έρθει είναι άγνωστος καθώς η ψυχολογία της αγρινιώτικης ομάδας βρίσκεται υπό του μηδενός και από την άλλη οι υπόλοιποι «υποψήφιοι» έχουν αναθαρρήσει για τα καλά. Το ματς της Λειβαδιάς αποκτά πλέον το χαρακτήρα κάτι περισσότερο από τελικού καθώς σε περίπτωση νέας ήττας ο Παναιτωλικός θα βρεθεί οριστικά κάτω από την επικίνδυνη ζώνη.
Το μόνο που μπορεί να λειτουργήσει πλέον αυτή τη στιγμή είναι το ένστικτο αυτοσυντήρησης που μπορεί να έχει ο κάθε ποδοσφαιριστής της ομάδας καθώς ο καθένας τους γνωρίζει ότι αν η ομάδα τελικά καταφέρει και υποβιβαστεί, θα πρόκειται περί εγκλήματος. Με αυτό στο μυαλό τους οφείλουν να πορευτούν όλοι οι ποδοσφαιριστές αλλά και ο καινούργιος προπονητής της αγρινιώτικης ομάδας και μασώντας ατσάλι να πάρουν τις νίκες που χρειάζονται για να σώσουν την παρτίδα.
Εξάντλησε την αυστηρότητά του ο διαιτητής Σελίμος και στις δύο κίτρινες (και την αποβολή) του Ντολεζάι ενώ η υπόδειξη του πέναλτι ήταν σωστή.
Συνθέσεις:
Δόξα Δράμας (Κατσαβάκης): Σέρεμετ, Τριποτσέρης, Γελαδάρης (62’ Κάπελ), Γκαρακλίδης, Λεάντρο, Αραβίδης, Λίμα, Παπαδόπουλος, Ψυχογιός, Ουέλινγκτον (40’ Βάντερσον), Κυβελίδης.
Παναιτωλικός (Λεμονής): Τσενάμο, Σιόντης, Άντι, Ντολεζάι, Κούσας, Μουμίν, Μητρόπουλος, Ονουάτσι (68’ Ακαλέ), Χαριστέας (76’ Καραμαλίκης), Θεοδωρίδης (54’ Αναστασιάδης), Καμαρά.
Π.Κ.