Αδιάθετο το 80% της παραγωγής- Εάν παραμείνει αδιάθετη η φετινή παραγωγή. Ακόμη και αν βρεθούν αγορές, η τιμή θα είναι πολύ χαμηλότερη από το προσδοκώμενο.
Άμεσες είναι οι επιπτώσεις για τους αγρότες της περιοχής από το ρωσικό εμπάργκο στην εισαγωγή αγροτικών προϊόντων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού η ξαφνική και απροσδόκητη αυτή εξέλιξη αποτελεί πλήγμα για την εξαγωγή τοπικών αγροτικών προϊόντων, πολλά από τα οποία θα έβλεπαν για πρώτη φορά φέτος τον δρόμο της εξαγωγής προς την ασιατική χώρα.
Χειρότερες είναι οι επιπτώσεις για την παραγωγή των ακτινιδίων, αφού είχε ήδη «κλείσει» συμφωνία για την διάθεση του 80% της παραγωγής στο κατάστημα που έχει δημιουργηθεί και από την Ένωση Αγρινίου για την διάθεση αγροτικών προϊόντων στο Λουγκάνσκ της Ουκρανίας, ενώ μικρότερες αλλά υπαρκτές είναι και οι επιπτώσεις σε σπαράγγια, δαμάσκηνα, φράουλες, κεράσια και ροδάκινα.
Το ρωσικό εμπάργκο, που ήρθε με τη σειρά του ως «απάντηση» στις κυρώσεις που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ρωσία εξαιτίας της κατάρριψης του Boeing των μαλαισιανών αερογραμμών τον περασμένο μήνα, προκάλεσε ισχυρούς κλυδωνισμούς σε ολόκληρο τον αγροτικό κόσμο της χώρας, ο οποίος είδε τα φορτηγά να σταματούν στα σύνορα και τα προϊόντα τους να σαπίζουν. Οι διαφαινόμενες μάλιστα κινήσεις της Ρωσίας να υπογράψει συμφωνίες εισαγωγής με τρίτες χώρες, πέραν της ΕΕ, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μόνιμο αποκλεισμό των Ελλήνων παραγωγών που τα τελευταία χρόνια είχαν πραγματοποιήσει σημαντικό «άνοιγμα» στη συγκεκριμένη αγορά. Μεταξύ αυτών και η Ένωση Αγρινίου, η οποία σε συνεργασία με την Alfa Spargel και αγροτικές ενώσεις της Λακωνίας σύστησε πρόσφατα εταιρεία εξαγωγής αγροτικών προϊόντων, κυρίως τοπικών αλλά και όχι μόνο, δημιουργώντας μάλιστα και το πρώτο της κατάστημα στο Λουγκάνσκ της Ουκρανίας.
Δυστυχώς όμως οι διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις «πρόλαβαν» τις εξαγωγικές προσπάθειες της Ένωσης Αγρινίου, η οποία είχε ήδη συμφωνήσει να εξάγει το 80% της παραγωγής ακτινιδίων, περίπου 4.000 τόνους.
Με τις δυνατότητες αποθήκευσης στα ειδικά ψυγεία να είναι για 2-2.500 τόνους και τη συγκομιδή να ξεκινά τον ερχόμενο Οκτώβριο, τα περιθώρια να βρεθούν νέες αγορές είναι πολύ στενά, όπως εξηγεί ο διευθυντής του συνεταιρισμού, Βασίλης Γατής. Θα πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να βρεθούν πρόθυμοι αγοραστές, ώστε να υπάρχει τουλάχιστον η δυνατότητα συγκομιδής και αποθήκευσης της υπόλοιπης ποσότητας από τους 5.000 περίπου τόνους που υπολογίζεται η φωτεινή παραγωγή. Το γεγονός όμως ότι τα παραγόμενα ακτινίδια έχουν συγκεκριμένα ποσοστά ζαχάρου, όπως τα προτιμά η τοπική αγορά, δυσχεραίνει την εξεύρεση νέου εξαγωγικού προορισμού, αφού κάθε αγορά έχει τις δικές της διατροφικές συνήθειες.
Το τραγικό όμως της όλης υπόθεσης είναι ότι φέτος θα ήταν η πρώτη χρονιά λειτουργίας του καταστήματος αυτού, το οποίο θα τροφοδοτούνταν και με προϊόντα από άλλες περιοχές της Ελλάδας, και το εμπάργκο εισαγωγής αγροτικών προϊόντων πλήττει την όλη προσπάθεια στο ξεκίνημά της.
Πρόβλημα αντιμετωπίζουν επίσης και άλλες εξαγωγές, όπως αυτή των σπαραγγιών, των οποίων ναι μεν η συγκομιδή αργεί έως τα τέλη Φεβρουαρίου, είχε ήδη όμως συμφωνηθεί η διάθεσή τους στην ρωσική αγορά. Ομοίως και τα δαμάσκηνα, με 100 τόνους να κινδυνεύουν να σαπίσουν στις αποθήκες της Ένωσης. Ειρωνικό είναι το γεγονός ότι μόλις λίγες ημέρες πριν την επιβολή του εμπάργκο, ένα φορτηγό με δαμάσκηνα είχε ήδη διατεθεί στην εκεί αγορά, αφήνοντας να φανεί ότι οι εξαγωγικές προοπτικές είναι πολύ καλές. Ομοίως, φράουλες, κεράσια και ροδάκινα, προϊόντα τα οποία δεν παράγονται στην περιοχή μας αλλά θα εμπορεύονταν από τη νεοσυσταθείσα εξαγωγική εταιρεία, παραμένουν αποθηκευμένα αναζητώντας πιθανές αγορές, τη στιγμή που διάφοροι κερδοσκόποι της αγοράς ζητούν να τα αγοράσουν κυριολεκτικά μισοτιμής, εκμεταλλευόμενοι την υπερπροσφορά που υπάρχει.
Μια κάποια ανακούφιση από την επιβολή του εμπάργκο θα μπορούσε να αποτελέσει η καταβολή αποζημιώσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία όμως φαίνεται ότι όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένη να καταβάλει μεγάλο κονδύλι, αλλά ούτε καν να περιλάβει ολόκληρη τη γκάμα των εξαγώγιμων προϊόντων στη λίστα αυτών που θα λάβουν αποζημίωση. Άλλωστε, ακόμη κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, οι αποζημιώσεις μόνο ενισχυτικές θα είναι για τους παραγωγούς και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καλύψουν τη «χασούρα» από το άνοιγμα που επιχειρήθηκε προς τη ρωσική επικράτεια και τις χαμένες θέσεις εργασίας σε όλα τα στάδια, από την παραγωγή έως τη συσκευασία, τη μεταφορά και τη διάθεση. Μόνη ελπίδα να ισχύσει για τα ακτινίδια ότι και για τις ελιές και το ελαιόλαδο, από τη στιγμή που η ρωσική παραγωγή δεν επαρκεί για να καλύψει τις τοπικές ανάγκες και για το λόγο αυτό ήρε εν μέρει το εμπάργκο. Κάτι τέτοιο όμως ίσως να αποτελεί περισσότερο ευχολόγιο, αφού το διεθνές γεωπολιτικό παιχνίδι κάθε άλλο παρά λαμβάνει υπόψη του τέτοιες καταστάσεις, αντιθέτως, αυτές χρησιμοποιούνται προς όφελος των ισχυρών.
Κώστας Καρακώστας
Εφημερίδα “Συνείδηση”