Τώρα που απομένουν λίγες ώρες μέχρι τη λήξη της πρώτης φάσης της προεκλογικής περιόδου μπορούμε να το ομολογήσουμε: Ήταν υποτονικότερη από όσο τη φανταζόμασταν. Συντομότερη, με περιορισμένους πόρους και κάπως μικρότερες συγκεντρώσεις από αυτές που είχαμε συνηθίσει(δεν μιλάμε μόνο για τις κεντρικές). Ναι, ξέρω «οι δικές μας συγκεντρώσεις ήταν τεράστιες, τι είναι αυτά που λες», αλλά…ξέρετε καλά τι εννοώ. Μπορεί κάπου να ήταν περισσότερος ο κόσμος από ότι αναμενόταν αλλά(με μία μόνο να μένει) κατά τεκμήριο ήταν…λιγότερος. Και δεν είναι κακό αυτό, οι εποχές αλλάζουν και το πρότυπο της ανοιχτής παλλαϊκής συγκέντρωσης με επίκεντρο τον φωτισμένο παντογνώστη ηγέτη δεν “παίζει” τόσο, όσο ο αρχηγός ανάμεσα στους φίλους του ή μια καλή selfie εκεί που πρέπει.
Βέβαια το κλίμα αυτό μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό στον δεύτερο γύρο με την περίφημη τιμωρητική ψήφο που αναμένεται, αλλά και με τους ετεροδημότες που ενδέχεται να ψηφίσουν αλλιώς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και το τι αντανακλαστικά θα δημιουργηθούν αν στον πρώτο γύρο, λόγω των οργανωτικών και στελεχειακών αδυναμιών του ΣΥΡΙΖΑ, βγουν μερικοί και αρχίζουν να θριαμβολογούν βάφοντας περιφέρειες κατά το δοκούν.
Τις δημοσκοπήσεις δεν τις πιστεύει κανείς και αυτό κάνει ακόμα πιο βουβά τα πράγματα, ακόμα και αυτές που δείχνουν «αντισυστημικά» πράγματα είναι επιφυλακτικές για να μη δημιουργήσουν αντανακλαστικά μάλλον. Αυτό το «μάλλον» είναι και η ουσία άλλωστε.
Τώρα για τον πρωθυπουργό και τα επιτελεία των κυβερνώντων που σήμερα αποφάσισαν να περάσουν ξυστά από το νομό, τι να πει κανείς. Μπορεί να είναι και καλύτερα ακόμα και για τους δικούς τους ανθρώπους. Όσοι έχουν κάποιο ρόλο και δεν είναι Χατζηαβάτηδες είχαν διαμηνύσει ότι ένα προεκλογικό σόου στην περιοχή και μερικές εξαγγελίες, κακό θα έκαναν παρά καλό, μάλλον. Το προσέχετε αυτό το «μάλλον», έτσι;
Γ.Σ.