Παναιτωλικός λειψός αλλά… τσαμπουκάς και ψυχωμένος υπέταξε τον Πας στο ντέρμπι 2-1!
«Τίτορμος Αιτωλός ούτως άλλως Ηρακλής». Λες και ξύπνησε απόψε από τη λήθη ο μυθικός γίγαντας Τίτορμος που κοσμεί το έμβλημα του συλλόγου της ομάδας με τους ποδοσφαιριστές του Παναιτωλικού να… μιμούνται σε πάθος τον Τιτάνα της αρχαιότητας και καταθέτοντας ψυχή στο χόρτο υπερκέρασαν τόσο τις πολλές απουσίες όσο και την αντίσταση του πολύ καλού Πας Γιάννινα επικρατώντας με 2-1.
Μια νίκη χρυσή όπως τη χαρακτήρισε και ο Γιάννης Μαντζουράκης για τον Παναιτωλικό που απόψε έπαιζε κυριολεκτικά με το πιστόλι στον κρόταφο μιας και κάθε άλλο αποτέλεσμα πέραν των τριών βαθμών ήταν τουλάχιστον απαγορευτικό.
Ίσως γι’ αυτό στο ξεκίνημα του αγώνα οι κιτρινομπλέ μπήκαν μουδιασμένα και νωθρά, με τον Πας να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το- φανερό εδώ και καιρό- πρόβλημα ψυχολογίας που έχει ο Παναιτωλικός και να απειλεί δις στο πρώτο δεκάλεπτο σπαταλώντας δυο σημαντικότατες ευκαιρίες για να πάρει κεφάλι στο σκορ. Τη μια ο Σκόνδρας μόνος δε σημάδεψε σωστά με το κεφάλι και την άλλη ο Κυριακίδης απέκρουσε σωτήρια την κεφαλιά του Μιχαήλ, ξεκινώντας από πολύ νωρίς το… δικό του κρεσέντο επεμβάσεων στο παιχνίδι.
Φτάνοντας στο πρώτο τέταρτο ο Παναιτωλικός άρχισε να πατάει καλύτερα στα πόδια του και ισορρόπησε το παιχνίδι ξυπνώντας από τον αρχικό λήθαργο και με το ένστικτο αυτοσυντήρησης ή επιβίωσης αν θέλετε να αρχίζει να λειτουργεί για τα καλά για τους αγρινιώτες.
Μετά το εικοσάλεπτο ο Βελλίδης άρχισε να νοιώθει την πίεση στην εστία του με τον Παναιτωλικό να έχει γίνει δημιουργικός έχοντας πάρει τα ηνία του αγώνα και τον Πας -αφού δεν κατάφερε να αιφνιδιάσει- να δίνει περισσότερο βάρος στην άμυνά του. Οι φάσεις όμως βγήκαν. Και με τον –καταπληκτικό απόψε- Μύγα, και με τον Ουάρντα και με τον Πάουλο που έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία των γηπεδούχων σε τετ-α-τετ (35’). Το γκολ όμως δεν ερχόταν και η θεά τύχη (επιτέλους!) χαμογέλασε στον Παναιτωλικό στο πιο καίριο σημείο του αγώνα, ένα λεπτό πριν το 45’. Ο Ουάρντα σέντραρε και ο Τσουκαλάς αλά… Μαρκόβσκι κάρφωσε τον Βελλίδη για το 1-0!
Η ψυχολογία είχε ήδη γύρει τούμπα υπέρ του Παναιτωλικού, ο κόσμος από τις –πενιχρές στην αρχή- αποδοκιμασίες άρχισε να ενθαρρύνει και να παροτρύνει τους παίκτες, το γήπεδο θύμιζε πραγματική έδρα και ο Παναιτωλικός στο δεύτερο μέρος μπήκε φουριόζος για να καθαρίσει το ματς χάνοντας μάλιστα δυο τρομερές ευκαιρίες στα πρώτα δύο λεπτά της επανάληψης με πρωταγωνιστή και στις δύο τον Μαρκόβσκι. Ο σέρβος φορ όμως την τρίτη φορά δε λάθεψε και με οβίδα (εξαιρετική ασίστ Ρουσκουσέδα) κάρφωσε τη μπάλα στο πλεκτό για το 2-0 (56’) σε μια φάση, υπόδειγμα αντεπίθεσης που θύμισε Παναιτωλικό απ’ τα περσινά.
Τα πόδια πλέον είχαν λυθεί, ο Πετράκης με τις αλλαγές του ρίσκαρε όσο μπορούσε κάνοντας ακόμη πιο επιθετικό τον Πας και ο Παναιτωλικός αυτό που χρειαζόταν ήταν να διαχειριστεί το υπέρ του αποτέλεσμα.
Στο τελευταίο εικοσάλεπτο πάντως οι Ηπειρώτες απείλησαν για τα καλά, εκεί όμως ήταν ο Κυριακίδης που φώναξε το βροντερό απόψε παρών αποσοβώντας με απίθανες αποκρούσεις τις (τετ- α- τετ) ευκαιρίες των Γιαννιωτών, με το χάι λάιτ των επεμβάσεών του να είναι στο 70’ στην κεφαλιά του Ίλιτς. Ούτε ο Ηλιάδης μπόρεσε να τον νικήσει στο 83’, ούτε ο Μιχαήλ στο 86’με τον Κυριακίδη να νικιέται τελικά στο τέλος (90’) από τον Ηλιάδη, ένα γκολ όμως που ήρθε πολύ αργά για τα Γιάννινα και απλά παρέτεινε για τέσσερα λεπτά (όσα και οι καθυστερήσεις) την αγωνία του κόσμου μέχρι το τελικό σφύριγμα.
Την τελευταία πινελιά ευκαιριών πάντως την είχε ο Παναιτωλικός με τον Πάουλο να αστοχεί για λίγο στο διαγώνιο σουτ (93’), μικρή σημασία όμως έχει αυτό μιας και η νίκη δε χάθηκε και στο τέλος οι παίκτες την πανηγύρισαν με την ψυχή τους, δικαιωματικά μιας και απόψε έκαναν οι ίδιοι κατάθεση ψυχής προκειμένου να πετύχουν τον πολύ δύσκολο (από πολλές απόψεις) στόχο.
Οι περισσότεροι εξ’ αυτών βρέθηκαν σε καταπληκτική μέρα. Τα πιο λαμπερά αστέρια όμως απόψε ήταν ο Κυριακίδης, ο Μύγας και ο Μαρκόβσκι. Ο «άσσος» απόψε ήταν φύλακας άγγελος της ομάδας και μεγάλο μερίδιο της νίκης αναμφίβολα του ανήκει. Ο Μύγας τρέλανε κόσμο. Τρομερό πάθος, πολύ τρέξιμο, φανταστικές ατομικές ενέργειες, ελάχιστα (λόγω ενθουσιασμού ίσως) λάθη, έκανε όλο το γήπεδο να παραμιλά με την απόδοσή του. Ο σκόρερ Μαρκόβσκι πραγματικό τανκ. Τεράστιες αντοχές, αστείρευτες δυνάμεις, πολύ τρέξιμο και πρεσάρισμα ψηλά, βοήθειες πίσω και μια γκολάρα σε φάση που ο ίδιος δημιούργησε κλέβοντας τη μπάλα από την άμυνά του. Τι άλλο να ζητήσεις…!
Εξαιρετικό παιχνίδι και από τον σημερινό μαέστρο Ρουσκουσέδα που έβγαλε πολύ ποιότητα, με καλά κρατήματα της μπάλας, σωστές ως επί το πλείστον μεταβιβάσεις και γενικά πολύ μυαλωμένο παιχνίδι. Και οι υπόλοιποι τα έδωσαν όλα. Με καλές και κακές στιγμές. Δεν ήταν όλοι τέλειοι. Όλοι όμως έβγαλαν ψυχή και πάθος. Και αυτό μέτρησε στη ζυγαριά στο τέλος.
Ο Παναιτωλικός επανήλθε στις νίκες μετά από δυο μήνες. Το πιο σημαντικό όμως απόψε πέραν της νίκης στο γειτονικό ντέρμπι ήταν ότι κέρδισε σε χρόνο και ψυχολογία. Και μετά από δυο εβδομάδες που θα ξαναρχίσει το πρωτάθλημα θα πάει να παίξει τα μεγάλα ντέρμπι σε Τούμπα και ΟΑΚΑ ελεύθερα και χωρίς το… καταραμένο άγχος! Με λιγότερες απουσίες και περισσότερη αυτοπεποίθηση. Και ότι… προκύψει.
Εκνευριστική η διαιτησία του κ. Παπαπέτρου. Χωρίς να υποπέσει στο μεγάλο λάθος, είχε πολλά ανάποδα σφυρίγματα ενώ αρκετές φορές δεν έκανε σωστή χρήση του πλεονεκτήματος.
Συνθέσεις:
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Κυριακίδης, Μύγας, Κέβιν, Παπάζογλου, Μάκος, Παπουτσογιαννόπουλος (87’ Κωνσταντινόπουλος), Μάρκος Πάουλο, Ρουσκουσέδα (71’ Ρουμπουλάκου), Κάπελ (76’ Κόρσιενς), Ουάρντα, Μαρκόβσκι.
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ: Βελλίδης, Μιχαήλ, Γιάκος, Ίλιτς, Τσάβες, Ακόστα (77’ Ηλιάδης), Ναδάλες, Καρανίκας (61’ Λίλα), Τσουκαλάς (54’ Μανιάς), Κοζορώνης, Σκόνδρας.
Π.Κ.