Έτυχε η πρώτη μου επίσκεψη στο Νέο Νοσοκομείο να συνδυαστεί με μια βραχεία νοσηλεία μου. Από αυτή προέκυψαν πράγματα που μπορώ να μοιραστώ δημόσια μαζί σας μιας και έζησα την λειτουργία εκ των έσω αυτού του νοσοκομείου.
Αυτά είναι τα εξής:
-Ποτέ στη ζωή μου δεν συνάντησα τέτοια άνεση χώρου και ευρύχωρους θαλάμους νοσηλευομένων αλλά και εξωτερικούς. Το ίδιο μπορώ να πω και για τον εξοπλισμό μέσα αλλά και για τις συνθήκες υγιεινής . Ένα μεγάλο νοσοκομείο σαν το νέο βολεύει καλύτερα από το παλιό που είχε μικρότερους χώρους.
Από εκεί και πέρα έτυχαν όλα σε μια περίοδο που δεν υπήρχαν πολλοί ασθενείς μέσα. Η εξυπηρέτηση ήταν πολύ φιλότιμη ( κατά τη νοσηλεία εντός αυτού) από προσωπικό ευγενέστατο, φιλότιμο αλλά λίγο αριθμητικά.Πόσο πιο δύσκολο θα ήταν αν οι ασθενείς τύγχανε να ήταν πολλοί;
Και αναλογιζόμουν: Τόσοι συντοπίτες μας που πάνε στο εξωτερικό ως ιατροί ή ως νοσοκόμοι/ες δεν βρήκαν θέση σε νοσοκομεία σαν και αυτό;
Η απάντηση είναι προφανής γιατί το κράτος νοσεί. Αντί αυτού παρέδωσε μια “Ωραία Ελένη” με λίγους φιλότιμους “Τρώες” μέσα ..και με αντίπαλο ως “Δούρειο Ίππο”την κεντρική κρατική ανοργανωσιά και οικονομική στενότητα.
Αυτή ήταν μια εμπειρία σε επίπεδο νοσηλείας. Πολύ πιθανόν κάποιος από εσάς να έχει διαφορετική. Απλά τη μεταφέρω…
Ένας Αναγνώστης-νοσηλευθείς
Υ.Γ. Φανταστείτε να ίσχυε το 25ευρω πόσες δυσκολίες και ένταση ακόμα θα προκαλούσε…
2 Σχόλια
Να κλάψω ή να γελάσω; Το τυρί κουμπάρε. Χαϊδολογήστε εσείς και όλα θα πάνε καλά.Κι αν πάθει κανένας έμφραγμα να κάνει μπαλονάκι εδώ κάτω…
ΦΙΛΕ ΟΤΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ.