Για να μην ξεχνιόμαστε. Προχτές ένα νέο παιδί πήδησε στις ράγες του τραίνου. Στην Αθήνα. Εμείς εδώ δεν έχουμε τραίνο. Δεν ήταν δολοφονία όπως θα ήταν πριν από μερικούς μήνες. Ήταν αυτοκτονία. Μια από τις αρκετές που ακόμα συμβαίνουν. (Μια απόπειρα έκανε ένα ζευγάρι χτες).
Δόξα τω Θεώ της Ελλάδας εκείνοι που σήμερα πια γράφουν για γενοκτονίες και για 1.400 αυτοκτονίες το χρόνο είναι πολύ λιγότεροι. Μικροτσακωμοί στα social media, όχι εκείνο που γινόταν. Τι έγινε και τι ειπώθηκε σε τούτη τη χώρα εδώ και κάποια τέρμινα θα το αποτιμήσει ο ιστορικός ίσως και μετά από 20 ή 30 χρόνια. Ευτυχώς δεν βγήκε το όνομα του παιδιού να το πάρει κάποιος ψυχωτικός να το κάνει σύνθημα. Ούτε το όνομα της οικογένειας να τη γράψουν στους τοίχους όπως για χρόνια έγραφαν το όνομα του Χριστούλα ή του ανθρώπου που λέει ένας τοίχος στο Αγρίνιο ότι αυτοκτόνησε για 1300 ευρώ…
Θα περάσουν πολλά χρόνια για να μάθουμε. Ο πατέρας του έγραψε ένα αποχαιρετισμό σε μια Ελλάδα που ακόμα δεν έχει αναμετρηθεί με τα κρίματά της και μακάρι να μην αναμετρηθεί γιατί θα νικήσουν και πάλι οι παλαβοί, οι κίβδηλοι, οι συνωμότες, οι φαρισαίοι κι όλοι εκείνοι που τους γιγάντωσαν όλους αυτούς. Να θυμήσουμε όμως τι έγραψε αυτός ο πατέρας γιατί αλλιώς θα περάσει άβρεχο στην καταιγίδα των νόμων, των διαπραγματεύσεων, των επιτροπών: ««Ήσουν δυνατός, έξυπνος, ξεροκέφαλος, και ήσουν ο γιος που αγαπούσα πολύ. Πριν φύγω, χθες το πρωί σε αγκάλιασα, σε φίλησα και σου είπα πως σε αγαπάω πάρα πολύ… Δεν απάντησες… αλλά μετά από λίγο πήγες για το μεγάλο ταξίδι… Πως μας άφησες έτσι με τόση αγάπη στην καρδιά για σένα. Που μπορούμε να τη δώσουμε; μάλλον πουθενά γιατί ανήκει μόνο σε σένα και μας παρασέρνει σε άγνωστες ατραπούς, σε άγνωστα μονοπάτια και σ” ένα άγνωστο αύριο… Αντίο αγαπημένε μου . Σίγουρα θα ξανασυναντηθούμε… μόνο που δεν ξέρουμε το πότε…»
Για να μην ξεχνιόμαστε. Αφιερωμένο σε όσους έκαναν σπέκουλα πάνω σε τέτοια θέματα…
Υ.Γ. Κάποιοι έβριζαν που σταμάτησαν τα τραίνα, άλλοι απαιτούσαν λεφτά για ταξί να πάνε στον προορισμό τους. Άλλοι έσπρωχναν για να δουν το διαμελισμένο κορμί. Όλοι Λαός αυτοί. Με λάμδα κεφαλαίο φυσικά.
Γ.Σ.
3 Σχόλια
Ευτυχώς ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ στην εξουσία και σταμάτησαν επιτέλους να ασελγούν στα πτώματα των ανθρώπων που αυτοκτόνησαν αυτά τα χρόνια…
Τυχαία έγινε σύνθημα το όνομα του Χριστούλα;
Θυμάστε τι έλεγε στο γράμμα; Αν όχι, ψάξτε να το βρείτε.
Και, “αντικειμενικέ”, ναι, για την πλειονότητα των αυτοκτονιών όλα αυτά τα χρόνια, ευθύνονται η πολιτική και οι πολιτικοί που στηρίζεις…
ΥΓ: Γ.Σ. έχεις ένα θεματάκι με το Λαό τώρα τελευταία, ε;
Μην απευθύνεσαι σε εμένα σε παρακαλώ στα σχόλιά σου, το ίδιο κάνω και εγώ.