Η διαδρομή από τα Καλύβια προς την γέφυρα του Αχελώου, κοντά στο χωριό Στράτου, μήκους 6 χιλιομέτρων, αποκαλύπτει στον επισκέπτη εκτός από τις όμορφες εικόνες του κάμπου με τις καλλιεργούμενες εκτάσεις , το φυσικό τοπίο με τα διάσπαρτα πλατάνια, τις ιτιές και τους ευκάλυπτους, και πολλές άσχημες εικόνες από την παλιά κοίτη του ποταμού η οποία έχει αλλοιωθεί βάναυσα τα τελευταία τουλάχιστον 45 χρόνια, τόσο πολύ ώστε πλέον να είναι αγνώριστη…!!!
Η παλιά κοίτη του ποταμού, πριν γίνουν τα προστατευτικά αναχώματα κατελάμβανε μεγάλη έκταση και πολλές φορές πλημμύριζε τον κάμπο, όταν «θύμωνε» ο Αχελώος, προκαλώντας καταστροφές, όπως στις αρχές τις δεκαετίας του ΄60 όταν καταστράφηκε ο παλιός οικισμός του Αγίου Γεωργίου.
Με τα αναχώματα και τα 3 φράγματα που κατασκευάστηκαν το ποτάμι σιγά σιγά περιορίστηκε, τιθασεύτηκε, και σε ένα κομμάτι του, από το φράγμα του Στράτου μέχρι τα όρια των Καλυβίων εγκιβωτίστηκε, δηλ. το νερό του μπήκε σε ένα μεγάλο κανάλι!!!
Η τοποθεσία αυτή 3-4 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού μας, εδώ και πολλά χρόνια έχει μετατραπεί σε σεληνιακό τοπίο, αφού για αυτό «φρόντισε» ο ανθρώπινος παράγοντας με τις νόμιμες και παράνομες δραστηριότητές του.
Αναφερόμαστε βέβαια στις έντονες παρεμβάσεις που έχουν γίνει σε όλη την επιφάνεια και το υπέδαφος της παλιάς κοίτης, όπως οι νόμιμες και οι παράνομες αμμοληψίες, οι χωματερές, που κάποιες αποκαταστάθηκαν αλλά ακόμη συνεχίζεται από ασυνείδητους η παράνομη εναπόθεση σκουπιδιών, η ρίψη λυμάτων, η κοπή δένδρων και τα απέραντα βουνά από κροκάλες και πέτρες, τα οποία έχουν αλλάξει για πάντα το «πληγωμένο» ποτάμι.
Ενδεχομένως όλα αυτά που περιγράφουμε να είναι γνωστά στους περισσότερους από εμάς και να αποτελούν μια «συνηθισμένη» εικόνα, αλλά δεν θα έπρεπε κάποια στιγμή να δούμε τα πράγματα διαφορετικά;
Και να μας κάνουν να αναρωτηθούμε ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και ίσως ακόμη ότι επιβάλλεται οι ανθρώπινες ενέργειες και οι όποιες μελλοντικές παρεμβάσεις να προσανατολιστούν προς την μερική ή συνολική αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος που έχει καταστραφεί;
Κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να προγραμματισθούν και να υλοποιηθούν μελέτες και προγράμματα που θα βοηθήσουν και θα εξασφαλίσουν την περιβαλλοντική αποκατάσταση, την οικολογική ισορροπία αλλά και την εν γένει λειτουργία του ποταμού Αχελώου, μια κοντινή μας περιοχή η οποία έχει περιβαλλοντικά κακοποιηθεί χωρίς όρια από την αλόγιστη εκμετάλλευσή της.
Η φύση και ο ¨πληγωμένος¨ Αχελώος έχοντας απέναντί τους ένα κράτος που ολιγωρεί και τις ανθρώπινες αναπτυξιακές εμμονές, δίνουν μια «άνιση» μάχη η οποία δύσκολα θα καταλήξει το ερημοποιημένο τοπίο να αποκατασταθεί και να ξαναγεννηθεί!