Μια ανάσα μόλις από το Ναό της Παναγίας Παναξιώτισσας, ένα σύμβολο της Ναυπακτίας αλλά και ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής, κάποιοι ασυνείδητοι έχουν βρει εύκολο τρόπο να ξεφορτώνονται μπάζα και σκουπίδια, καταστρέφοντας σταδιακά το πανέμορφο τοπίο.
“Είναι ντροπή για τη Ναυπακτία και κρίμα για το περιβάλλον” μας είπε ο παπα Γιάννης, εφημέριος του ναού, που λειτουργεί κάποιες συγκεκριμένες μέρες του έτους, συγκεντρώνοντας πολύ κόσμο από όλη την περιοχή.
Η Παναγία η Παναξιώτισσα βρίσκεται στο μέσο μιας ήρεμης δεντρόφυτης κοιλάδας, σε απόσταση περίπου 1.5χλμ βόρεια του χωριού Γαυρολίμνη, Η φύση πέριξ του ναού είναι γεναιόδωρη και αποτελέι ιδανικό σημείο για περίπατο και αναψυχή.
Από το ναό ξεικνά ένας χωμάτινος δρόμος ο οποίος, ύστερα από 15 λεπτα περπάτημα, φτάνει μέχρι τον Εύηνο, εκεί όπου παλαιότερα υπήρχε πρόβλεψη να γίνει γέφυρα που να ενώνει την περιοχή με τη Μακρυνεία.Καθόλη τη διαδρομή, τα σημάδια από τη δράση των ασυνείδητων είναι εμφανή. Σε κάθε σημείο που ο δρόμος πλαταίνει λίγο, η άκρη του έχει χρησιμοποιηθεί για την… εκφόρτωση σκουπιδιών και μπάζων.
Από τα… ευρήματα είναι εμφανές ότι πρόκειται για υλικά κατεδαφίσων, καθώς συναντά κανείς οτιδήποτε μπορεί να βρεθεί μέσα σε ένα σπίτι, πολλές φορές και άκρως επιβλαβή για το περιβάλλον αντικείμενα. Ανάμεσά τους και πολλά υλικά από κλαδέματα, που σε μερικές περιπτώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ως καμουφλάζ πάνω από τα μπάζα.
Η έκταση της ρύπνασης είναι ήδη αρκετά μεγάλη, και αν οι αρμόδιες αρχές και κυρίως ο Δήμος Ναυπακτίας και το δασαρχείο δεν μερινήσουν άμεσα, το πρόβλημα θα επεκταθεί. Αλλά για να μη τα ρίχνουμε πάντα στους “αρμόδιους”, καλό θα είναι και η τοπική κοινωνία να λάβει τα μέτρα της. Δεν μπορεί δηλαδή κανείς να μην έχει δει και να μην έχει ακούσει τίποτα για το έγκλημα….
Λίγα λόγια για την Παναξιώτισσα
Στο μέσο μιας ήρεμης δεντρόφυτης κοιλάδας, σε απόσταση περίπου 1.5χλμ βόρεια του χωριού Γαυρολίμνη, βρίσκεται ο Ναός της Παναγίας Παναξιώτισσας, ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα της Ναυπακτίας. Πρόκειται για το καθολικό ενός βυζαντινού μοναστηριού που χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 10ου αι.μ.Χ. Το ιερό πλησιάζει αρχιτεκτονικά τον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο. Κατατάσσεται όμως πιο σωστά στον “ελλαδικό μεταβατικό” τύπο που συνδυάζει τον ελεύθερο σταυρό με την τρίκλιτη θολωτή βασιλική. Η επιμελημένη τοιχοποιία του αποτελείται από πελεκημένους ασβεστόλιθους με παρεμβολή οπτόπλινθων. Ο τρούλος του είναι ψηλός και ραδινός και ξεχωρίζει για την «δαντελωτή» κεραμοπλαστική του διακόσμηση, που έρχεται σε αντίθεση με την απλότητα του υπόλοιπου μνημείου. Την οδοντωτή ταινία των τόξων των παραθύρων στέφει ζωφόρος με στενόμακρους όρθιους ρόμβους, η οποία με τη σειρά της στέφεται με σειρά πλίνθων που σχηματίζουν τεθλασμένη γραμμή.
Ο ναός έχει τρεις εισόδους στον τριμερή νάρθηκα και λιγοστά στενά παράθυρα. Εσωτερικά σώζονται περιορισμένα ίχνη τοιχογραφιών, ενώ το τέμπλο του είναι νεότερο.
Πέριξ του ναού βρέθηκαν κατά τη διάρκεια ερευνών 13 γλυπτά αρχιτεκτονικά μέλη των Παλαιοχριστιανικών χρόνων. Φαίνεται επομένως πως το Μεσοβυζαντινό μνημείο χτίστηκε πάνω στα ερείπια προϋπάρχουσας παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Στον περιβάλλοντα χώρο του ναού υπάρχουν τα λείψανα κτιρίων που ανήκουν στους λειτουργικούς χώρους της μονής. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το ερειπωμένο λιοτρίβι που βρίσκεται κοντά στο ναό, το οποίο λειτουργούσε περίπου μέχρι το 1960.
Το προσωνύμιο της Παναγίας φαίνεται πως οφείλεται σε παράφραση του τοπωνυμίου της θέσης του ναού (Πανακτζή – Πανακτζιώτισσα – Παναξιώτισσα).
Πηγή: nafpaktorama.gr