Στο νοσοκομείο Αγρινίου εδώ και μερικές μέρες έχει έρθει επικουρικός καρδιολόγος και παιδίατρος. Ειδικά για τον πρώτο λέγεται ότι δοκιμάστηκε κι άμεσα καθώς του έλαχε από τις πρώτες ώρες η ανάγκη γι α μια καρδιακή ανάταξη την οποία έκανε με χαρακτηριστική άνεση. Τα προβλήματα του νοσοκομείου φυσικά δεν θα σταματήσουν εδώ, όπως και δεν θα είναι το μόνο νοσοκομείο που θα έχει να λύσει τεράστια προβλήματα. Τι είναι λοιπόν εκείνο που κάνει τον κ. Κουρουμπλή να νιώθει την ανάγκη να προτείνει κάτι τόσο μεγαλεπίβολο όπως η διαβάθμιση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στην αγορά του φαρμάκου, χωρίς να έχει προετοιμαστεί για όσους θα του ζητήσουν άμεσα «λεπτομέρειες»; Γιατί δηλαδή χρειάστηκε να ρίξει μια τέτοια γοητευτική ιδέα και στη συνέχει να καταλήξει στο ότι «θα το δούμε, ας μην βιαζόμαστε»;
Μάλλον πρόκειται για το δέος που νιώθουν οι υπουργοί βλέποντας τι έχει συμβεί με την νοοτροπία που κυριάρχησε και έχει επίπτωση στα χρήματα που χρειάζονται για να κάνουν έργο. Όσοι έχουν πραγματικά καλές προθέσεις προσπαθούν να βρουν κάποια ιδέα που θα κάνει τη διαφορά, αλλά δυστυχώς διαπιστώνουν ότι το μέγα πρόβλημα είναι καθαρά τα έσοδα, οι πόροι. Να μη γελιόμαστε, θριάμβευσε όχι το «δεν έχω να πληρώσω», αλλά το «έτσι κι αλλιώς δεν θα πληρώσω» και η επίκληση του πατριωτικού καθήκοντος τώρα δεν αρκεί.
Το αποτέλεσμα κάποιες φορές είναι τραγελαφικό καθώς ετοιμαζόμαστε να δώσουμε πάλι επιδόματα με βάση τη ΔΕΗ αλλά οι απλήρωτοι λογαριασμοί στη ΔΕΗ αυξήθηκαν κατά 38 εκατομμύρια μόνο τον Φεβρουάριο! Και περιέργως πως, ενώ έχουμε το εργαλείο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, δεν λέμε ότι θα το χρησιμοποιήσουμε, ίσως γιατί ακούγεται νεοφιλελεύθερο γιατί μας το «έστησε» η Παγκόσμια Τράπεζα σαν να ήμασταν η Νιγηρία. Ενώ εμείς θέλουμε να αφήσουμε κάτι αριστερό για κληρονομιά.
Πως όμως; Ενώ ετοιμαζόμαστε να συμψηφίσουμε αυτά που χρωστάμε με το… κατοχικό δάνειο(μπήκαν κι οι Σλοβάκοι στην Ελλάδα κάποτε;)κι ας μην έχουμε ακόμα αποφανθεί αν είναι πολλά δις ή μερικά μόλις εκατομμύρια, η αλήθεια είναι αλλού: «τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών, ρυθμίστηκαν χρέη ύψους μόλις 90,3 εκατ. ευρώ, όταν τους προηγούμενους τρεις μήνες, δηλαδή από τον Νοέμβριο έως και τον Ιανουάριο, κατά μέσο όρο υποβάλλονταν 15.515 αιτήσεις τον μήνα, για να ρυθμιστούν συνολικές οφειλές 965,698 εκατ. Ευρώ», έγραψε η Καθημερινή. Κοινώς όχι μόνο δεν πληρώνουμε, γιατί ίσως να μην μπορούμε, αλλά δεν ρυθμίζουμε κιόλας! Και η ρύθμιση για τις 100 δόσεις ακόμα δεν έχει κατατεθεί…
Έτσι θα μείνουν μόνο οι ιδέες στο τέλος και θα αποδειχτεί, για ακόμη μια φορά, ότι «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις».
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
κ. Γ.Σ. μέχρι να μας σιχτιρίσουν οι Ευρωπαίοι, θα ακούσουμε πολλά ακόμη. Τη δημιουργική ασάφεια που δεν πρόσεξαν – Ευρωπαίοι – στη συμφωνία, θα τη πληρώσουν πολύ ακριβά.
Για πρώτη φορά αριστερά, τώρα πεθαίνει ο καπιταλισμός, εμπρός μαζί με το Λαό, να σκίσουμε τους κουτόφραγκους. Θα ρημάξουν κι΄αυτοί τα ασφαλιστικά ταμεία με τη σειρά τους – ζήλεψαν τη δόξα των Βαγγελο-Σαμαράδων και του Σημιτάκου – και ψάχνω να βρώ, τί στο διάβολο θα μας πούν μετά….