Ένα ενδιαφέρον θέμα ανακύπτει από την πρόθεση να χρωματιστούν δημόσια κτίρια σε πρώτη φάση πιλοτικά στην Αμφιλοχία σύμφωνα με δημοσιεύματα από τοπικά site (e-maistros.gr). Όπως φιλοδοξεί το πρόγραμμα αυτό στοχεύει όχι στους περαστικούς αλλά στους επισκέπτες.
Τα χρώματα στις προσόψεις έχουν προέλευση από τα πέρατα του κόσμου. Τα συναντούμε στη Μεσόγειο, στο Μαρόκο, στην Ισπανία, στην Ιταλία και σε κάποιες περιπτώσεις στη Βόρεια Ευρώπη.Χρησιμοποιήθηκαν στη Λατινική Αμερική για να δώσουν χρώμα και κυρίως απόδραση από την απαισιοδοξία στις διάφορες πόλεις: Από το Guanajuato στο Μεξικό έως το Valparaíso της Χιλής και το Buenos Aires. Και ανάμεσα σε όλα αυτά οι περιβόητες φαβιέλες ( φτωχές παραγκουπόλεις) του Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ο Λατινοαμερικάνικος συνειρμός με τις φαβιέλες ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Οία Σαντορίνης, όπου ο χρωματισμός κυκλαδίτικων σπιτιών αλλοίωσε κατά πολλούς την αρχοντιά του Μεσογειακού Τοπίου, δικαιολογημένου κατ εμέ, θυμίζοντας ότι …ανάμεσα στη πίτα σουβλάκι και το ηλιοβασίλεμα της Οίας θα πεταχτούν Μεξικάνοι με σομπρέρος και θα σερβίρουν tacos.
Στον αισθητικό πειραματισμό αυτό σκέφτεται να μπει η Αμφιλοχία. Δεν μπορούμε να τη θεωρήσουμε ίδια περίπτωση με την Οία Σαντορίνης , δηλαδή με συγκεκριμένο χαρακτήρα στις προσόψεις των κτιρίων. Εϊναι από τη μια ένα ρίσκο με αποτελέσματα που κρέμονται στην κυριολεξία από τις λεπτομέρειες και τον σωστό σχεδιασμό (Ας όψεται το πολυτεχνείο). Η παραμικρή απόκλιση μπορεί να αλλοιώσει το αποτέλεσμα ή να το αναδείξει. Ίσως δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει τη διαφορά αυτή την περίοδο
Σίγουρα όμως η μετεμφύτευση λατινοαμερικάνικων συνειρμών μέσω χρωμάτων δεν έχει καμιά οικιστική νοηματοδότηση, πολύ περισσότερο κάποια κοινωνική ή ιδεολογική συνέχεια. Η Αμφιλοχία και η κάθε Ελληνική Αμφιλοχία κοινώς είναι tabula rasa στα χρώματα. Απλά ας ληφθεί υπόψιν το όλο ιστορικό…
Άγριος
1 Σχόλιο
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.