Στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου πραγματοποήθηκε η ομιλία του Γενικού Γραμματέα του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη. Η αίθουσα ήταν γεμάτη τόσο από μέλη του κόμματος του ΕΠΑΜ τόσο από την Αιτωλοακαρνανία αλλά και από την Πάτρα αλλά και από ετερόκλητο πλήθος ως προς την πολιτική του τοποθέτηση με κοινό παρονομαστή αντιμνημονιακές απόψεις, που εκδηλώθηκε σε παρατεταμένα χειροκροτήματα κατά τη διάρκεια της ομιλίας.
Η τελευταία ομιλία του Δ. Καζάκη στο Αγρίνιο ήταν στην Πλατεία Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων των αγανακτισμένων δύο χρονια πριν και θύμισε αρκετά εκείνες τις ημέρες τόσο ως προς την προσέλευση όσο και ως προς το περιεχόμενο της.
Έγιναν αναφορές στο τωρινό παγκόσμιο οικονομικό κατεστημένο όπου αποδόθηκε κατά τον ομιλητή στις αδηφάγες σκοπιμότητες των τραπεζών που “έστησαν το ευρώ” ανεβάζοντας τόσο το εσωτερικό χρέος όσο και το εξωτερικό χρέος όχι μόνο της Ελλάδος αλλά και όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ύψη. Στο σημείο αυτό αναλύθηκαν οι παράπλευρες απώλειες που έχει η εισβολή των τραπεζών στην οικονομία με παραδείγματα που υποδείκνυαν μεταβίβαση χρεών ακόμα και σε ιδιώτες από εθνικές τράπεζες σε εκείνες των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης όπως τόνισε.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Γ.Γ του Ε.ΠΑ.Μ εστίασε επίσης στο πώς κατασκευάστηκε η κρίση και τις διεθνείς τράπεζες οι οποίες εξυπηρετούνται από αυτή. Συγκεκριμένα είπε: «Το 1999, μελετητές έλεγαν ‘’Τι εμποδίζει τον δανειστή να ποντάρει στο ότι όσο μεγαλύτερα επιτόκια επιβάλει σε μία χώρα που χρωστά, δεν θα τρέξουν να της δανείσουν κι άλλες χώρες;’’» ενώ σε άλλο σημείο τη ομιλίας του ανέφερε ότι το συσσωρευμένο χρέος της Ελλάδας όσο ήμασταν στη δραχμή ήταν 122 δις, ενώ τώρα πια έχουν συσσωρευτεί άλλα 177 δις, επιπρόσθετα του προηγούμενου χρέους. «Κατά τη γνώμη μου καμία χώρα δεν θα διαφύγει της κρίσης» αναφέρει, ενώ σχετικά με το τι θα πρέπει να κάνει ο μέσος Έλληνα για να αντιμετωπίσει την κατάσταση απαντά «Να κλείσει την τηλεόραση και να κοινωνικοποιηθεί. Να μιλήσει με ανθρώπους και αφού ανακαλύψει ότι το πρόβλημα είναι κοινό, να αντιμετωπιστεί και από κοινού.»
Ο ίδιος μίλησε για την οικονομική ύφεση, για το Ευρώ, τη δραχμή και τα συμφέροντα που σύμφωνα εξυπηρετούνται από τον υπέρογκο δανεισμό της Ελλάδας και άλλων χωρών.
Στη συνέχεια η ομιλία του κινήθηκε σε πλαίσιο που έθετε την αξιοπρέπεια του ατόμου ως προαπαιτούμενο για την αξιοπρέπεια της πατρίδας, αποκωδικοποιώντας ίσως έτσι την Ελληνική σημαία που υπήρχε ως φόντο κατά τη διάρκεια της Ομιλίας. Μάλιστα σε ερώτηση ακροατή που έθετε το ζήτημα “γιατί δεν υπάρχει εξέγερση ακόμα στην Ελλάδα” ο Δ. Καζάκης έδωσε ως απάντηση ότι ” ακόμα και στην διάρκεια της Κατοχής μέχρι στις αρχές του 1943, λίγοι προετοίμαζαν την επανάσταση ( όλων των πολιτικών καταβολών) και ο τύπος της εποχής συνιστούσε υπακοή στις αρχές Κατοχής, όπως σήμερα.
Σε γενικό πλαίσιο ο Δ. Καζάκης πάνω στο ερώτημα αυτό μίλησε για τρεις τάσεις της Ελληνικής Κοινωνίας: Η μια εκείνων που συντάσσονται με το τωρινό κατεστημένο και επιδιώκουν κέρδος ταυτίζοντας τους ως “σύγχρονους μαυραγορίτες”, η άλλη εκείνων που συμβιβάζονται έστω και με μισθούς πείνας και ξεπουλάνε τα πάντα (λούμπεν) και εκείνους που αγωνιούν για το μέλλον του τόπου τους.
Στο τέλος ο ομιλητής απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού. Εδώ χαρακτηριστικά αναφέρουμε απάντηση που έδωσε με αφορμή το ζήτημα του νερού ως δημόσιο αγαθό, όπου έθεσε ως θέμα τους “σωστούς τρόπους δράσης για ματαίωση νεοαποικιακών ενεργειών”: Κατάληψη των μονάδων παραγωγής και συνέχιση της παραγωγής όπως έγινε σε εργοστάσιο στη Βόρεια Ελλάδα όπου οι εργαζόμενοι όχι μόνο συνέχισαν την παραγωγή εργοστασίου αλλά μάλιστα βελτίωσαν τις εξαγωγές του!