Ομάδα – φάντασμα ο Παναιτωλικός έφαγε άλλα πέντε από τον Μπουμάλ και την παρέα του
Παναιτωλικός – Πανιώνιος 1-5 και… δεν είναι ψέματα!!!
Το ντροπιαστικό σοκ του 5-1 της Μυτιλήνης καλούταν να ξεπεράσει σήμερα ο Παναιτωλικός. Η άμεση… αντίδραση της διοίκησης με την άρον – άρον απόλυση του Πόντες θα περίμενε κανείς να συνεχιστεί και μια εξίσου άμεση αντίδραση των παικτών που φοράνε τον Τίτορμο στο στήθος. Τουλάχιστον για το τελευταίο, υπήρχε ο καταλληλότερος άνθρωπος στον πάγκο για να τους εξηγήσει κάποια πράγματα που αφορούν το έμβλημα την ιστορία και το τι πρεσβεύει στο Αγρίνιο ο Παναιτωλικός. Τελικά ο Γιάννης Νταλακούρας –που κάθισε σήμερα στην ηλεκτρική καρέκλα και γεύτηκε το πικρό ποτήρι μέχρι την τελευταία σταγόνα- στο τέλος ζήτησε συγνώμη. Ειλικρινά και αντρίκια. Δυστυχώς και εκείνος –όπως ομολόγησε στη συνέντευξη τύπου – άλλα περίμενε να δει και άλλα είδε στο τερέν…
Μια ομάδα – φάντασμα που δεν πατούσε πουθενά, έγινε έρμαιο στις ορέξεις του Μπουμάλ και της παρέας του με τον καμερουνέζο (έχοντας ως άξιο συμπαραστάτη τον Βιγιάλμπα) να οργιάζει και τελικά ο Πανιώνιος να… αντιγράφει την Καλλονή φολοδωρόντας με άλλα πέντε γκολ κάποια ομάδα που πέρυσι παραμιλούσε όλη η Ελλάδα…
Το 0-3 στο πρώτο τέταρτο ήταν ενδεικτικό του τι είχε… συμβεί στο παιχνίδι με το ματς να… σχολάει πολύ νωρίς, τόσο νωρίς που ούτε ο ίδιος ο Ουζουνίδης δεν πίστευε, κάτι που λίγο – πολύ ομολόγησε κατόπιν στις δικές του δηλώσεις στη συνέντευξη τύπου.
Ομάδα χωρίς αρχή και τέλος για μια ακόμη φορά, παίκτες που περπατούσαν χωρίς διάθεση ούτε για ένα… τάκλιν ή έστω ένα φάουλ (όπως τόνισε χαρακτηριστικά και ο αγρινιώτης προπονητής) ήταν αδύνατον να φέρει την παραμικρή αντίσταση στην οποιαδήποτε στοιχειωδώς σοβαρή ομάδα, πόσο μάλλον απέναντι σε ένα αντίπαλο που πάντα δυσκόλευε τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο και μπήκε σήμερα στο γήπεδο με το μαχαίρι στα δόντια τόσο για να ρεφάρει την προηγούμενη δική του γκέλα (1-1 με τον Πανθρακικό εντός έδρας) όσο και για να εκμεταλλευτεί την όποια… παραζάλη βρισκόταν ακόμη ο Παναιτωλικός από το στραπάτσο της Καλλονής.
Μόλις στο δεύτερο λεπτό ο Μπουμάλ προειδοποίησε για το τι θα επακολουθούσε (η κεφαλιά του κόντραρε και αποσοβήθηκε το 0-1) και στο 7’ άρχισε ο χορός των γκολ με τον Βιγιάλμπα να βγαίνει στην κόντρα, να ξαπλώνει στο χόρτο τον Ντιέγκο Μπεχαράνο και να ευστοχεί. Τρία λεπτά μετά ήταν η σειρά του Μπουμάλ να ανοίξει και εκείνος το δικό του λογαριασμό ξανά σε κόντρα επίθεση του Πανιωνίου πλασάροντας σωστά τον Κυριακίδη. Ο διασυρμός δεν είχε τελειωμό και στο τέταρτο (15’) ο Μπακασέτας απέφυγε εύκολα τον Παπάζογλου που μάρκαρε με τα μάτια και με δυνατό σουτ έκανε το ματς… όβερ (3-0).
4-0 μόλις στο 24’ με τον Μπουμάλ να ευστοχεί σε εκτέλεση πέναλτι που κέρδισε ο Βιγιάλμπα καθώς η σέντρα του βρήκε το χέρι του Κάπελ.
Σε όλο αυτό το διάστημα φαινόταν λες και ο Πανιώνιος έκανε προπόνηση αφού ουσιαστικά Παναιτωλικός δεν υπήρχε μιας και είχε παραδοθεί άνευ όρων χωρίς καμία απολύτως διάθεση να παλέψει τον αγώνα και δεχόμενος πανομοιότυπα γκολ (στο τρανζίσιον). Και ναι μεν τονίστηκε στη συνέντευξη τύπου ότι υπάρχει θέμα με τη φυσική κατάσταση της ομάδας, όταν όμως είσαι 0-4 στο 24’ περισσότερο ως αδιαφορία και ποδοσφαιρική αναρχία μπορεί να ειπωθεί παρά ως έλλειψη δυνάμεων (που αναμφίβολα υπάρχει σοβαρό θέμα).
Κάπου εκεί και λίγο πριν το μισάωρο, ο κόσμος θυμήθηκε (δικαίως) τον Μάκη Χάβο και άρχιζε να φωνάζει ρυθμικά το όνομά του ενώ η πρώτη… υποψία φάσης για τον Παναιτωλικό έγινε στο 37’ με άστοχη κεφαλιά του Μαρκόφσκι.
Προς το τέλος του ημιχρόνου και με τον Πανιώνιο να μη λέει να αφήσει το πόδι από το γκάζι ξεκίνησαν οι πρώτες έντονες αποδοκιμασίες με τον κόσμο πάντως να περιμένει περισσότερο στωϊκά το δεύτερο ημίχρονο, χωρίς να έχει και ο ίδιος περίσσια διάθεση για γιουχαϊσματα…
Από το 49’ ως το 63’ ο Κυριακίδης αποδείχθηκε… φύλακας – άγγελος (!!!) σώζωντας σε πέντε περιπτώσεις τον Παναιτωλικό από την απόλυτη συντριβή δείγμα της αποσύνθεσης που ήταν απόψε η ομάδα.
Το 1-4 στο 64’ (πέναλτι Βιγιαφάνιες) λίγα πράγματα θα μπορούσε να αλλάξει, οι αγρινιώτες έχασαν κανα δυο ακόμη ευκαιρίες να μετριάσουν κάπως τη δεύτερη συντριβή, τον τελευταίο λόγο όμως τον είχε ξανά απόψε ο Πανιώνιος με τον δαίμονα Μπουμάλ (λες και είχε άχτι την πρώην του ομάδα…) να σερβίρει και τον νεοεισελθόντα Ανσαριφάρντ να κάνει το τελικό 1-5.
Ο Μπουμάλ πάντως δεν πανηγύρισε τα γκολ που πέτυχε, κάτι που σχολιάστηκε θετικά. Σίγουρα πάντως τόσο ο ίδιος όσο και οι συμπαίκτες του δεν θα περίμεναν ποτέ να κάνουν ένα τόσο ξεκούραστο και χαλαρό διπλό σε μια έδρα που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν φόβητρο για κάθε ομάδα. Και σε αυτό έχουν ευθύνη άπαντες στον Παναιτωλικό. Άλλοι μικρότερη και άλλοι μεγαλύτερη.
Μια ομάδα που όλα τα προβλήματα του καλοκαιριού (κακός σχεδιασμός, ελλείψεις σε παίκτες ειδικά σε άμυνα και σέντερ φορ, κακή προετοιμασία με αποτέλεσμα την κακή και χωρίς βελτίωση εικόνα από τα φιλικά του καλοκαιριού ακόμα, κακή γύμναση, ομάδα αδούλευτη, χωρίς πλάνο, χωρίς… χωρίς…) βγαίνουν τώρα με τον χειρότερο μα και πιο δεικτικό τρόπο στο τερέν, έχει γεμίσει όλο το φίλαθλο κόσμο του Αγρινίου που αγαπάει τον Παναιτωλικό θλίψη μα και συνάμα οργή και το μέλλον (τουλάχιστον ως το Γενάρη) μόνο καλό δε φαντάζει.
Πέντε γκολ σε πρωτάθλημα (ανεξαρτήτου κατηγορίας) στο «κλουβί» ο Παναιτωλικός δεν είχε φάει ποτέ των… ποτών! Τα έφαγε απόψε, όχι από καμιά μεγάλη ομάδα αλλά από τον χωρίς αδειοδότηση και με πολλά οικονομικά προβλήματα Πανιώνιο που κατέβηκε στο Αγρίνιο για να πράξει τα αυτονόητα και τελικά ασέλγησε στο πτώμα του Παναιτωλικού.
Επειδή τα… λαϊκά δικαστήρια έχουν ήδη ξεκινήσει στα ποδοσφαιρικά στέκια της πόλης, εκείνο που προέχει είναι οι άμεσες και δραστικές αποφάσεις. Ο Φώτης Κωστούλας στην προ ημερών επίσκεψή του στην προπόνηση της ομάδας τόνισε ορθά – κοφτά στους παίκτες «όποιος δεν μπορεί να το πει». Από εκεί και πέρα δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα δικάσουμε ή θα αποφασίσουμε για το τι πρέπει να πράξει ο ισχυρός άντρας της ΠΑΕ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι και εκείνος, δεύτερη πεντάρα σε μια βδομάδα δεν την χωνεύει. Με τίποτα.
Όλα τα λάθη που έγιναν, είτε μεταγραφικά, είτε σε θέματα γυμναστή – φυσικής κατάστασης, είτε σε θέματα επιλογής προπονητή, μπορούν να γίνουν κατανοητά και με τη διακοπή που υπάρχει να σουλουπωθούν- έστω- κάπως τα πράγματα. Εκείνο που δεν συγχωρείται με τίποτα όμως είναι η αδιαφορία. Μηδέν – τρία στο τέταρτο… Από τον Πανιώνιο. Πώς αλλιώς μπορείς να το πεις;;; Λίγο φιλότιμο ρε μάγκες…
Για διακριθέντες ούτε λόγος. Ή μάλλον, αν δεν υπήρχε ο Κυριακίδης το σκορ θα μπορούσε να πάρει αστρονομικές διαστάσεις. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κάποιος που δεν είδε το ματς, το τι συνέβη απόψε στο Αγρίνιο.
Συνθέσεις:
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Κυριακίδης, Ρουμπουλάκου (22’ Ρουσκουσέδα), Κούσας, Παπάζογλου, Ντιέγκο Μπεχαράνο (46’ Βασιλείου), Μάκος, Ντάνι Μπεχαράνο, Κάπελ, Ουάρντα, Βιγιαφάνες, Μαρκόφσκι (76’ Πάουλο).
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ: Παπαδόπουλος, Οικονόμου (76’ Τασουλής), Ρισβάνης, Χατζηισαΐας, Βλάχος, Σιώπης, Κάρμπος, Μπουμάλ, Βιγιάλμπα (76’ Ανσαριφάρντ), Μπακασέτας (85’ Χαλκιαδάκης), Καραμάνος.
Π.Κ.
1 Σχόλιο
Πολύ ωραία ομάδα! Αναμενόμενα όλα μετά τον περίφημο καλοκαιριάτικο σχεδιασμό και το διώξιμο του προπονητή που τον ανέβασε και τον κράτησε στην Α΄Εθνική, γιατί άραγε; Θα μας εξηγήσουν κάποτε οι λαλίστατοι της ΠΑΕ; Βέβαια δεν είναι υποχρεωμένοι, δικό τους το μαγαζί – γωνία – το έλεγαν κάποτε, δικές τους και οι αποφάσεις. Καλές πεντάρες λοιπόν. Πάντως χθές δεν έφταιγε ο….. Στεφανάκος.