Η δεδομένη ευρύτατη και ιστορική νίκη που σημείωσε ο Γιώργος Παπαναστασίου στο Αγρίνιο είναι το θέμα της ημέρας τουλάχιστον στα καθ’ ημάς. Πρόκειται σαφώς για επιτυχία στρατηγικής και στόχευσης. Αλλά παράλληλα πρόκειται και για συγχρονισμό με μια ευρεία αρνητική ψήφο προς τον κ. Μοσχολιό που καταδεικνύει κι ένα πρόβλημα σχέσεων του τελευταίου με πολλούς παράγοντες στην πόλη. Ειδικά μετά από δύο θητείες και δεκάδες ανοιχτά μέτωπα που θέριεψαν, πάντως, σε δύσκολες εποχές.
Έχει όμως το αποτέλεσμα και δύο ακόμη αναγνώσεις πέρα από το αν άλλαξαν στρατόπεδο κάποια πρόσωπα που έφεραν μαζί τους πολλές ψήφους: Πρώτη επιπλέον ανάγνωση, ότι το Αγρίνιο, ως η πόλη που επί 40 χρόνια «ανήκει» στον λεγόμενο κεντροαριστερό χώρο, έπεσε όπως πέφτουν τα κάστρα. Με πάταγο. Και οι λόγοι δεν είναι μόνο προσωπικοί ή αυτοδιοικητικοί αλλά και βαθύτατα πολιτικοί. Αν δει κανείς το ποσοστό Κατσανιώτη μέσα στην πόλη του Αγρινίου για παράδειγμα είναι το μεγαλύτερο σε σχέση με του αντιπάλου του από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Περιφέρειας(πάνω από 10 μονάδες). Φυσικά αυτό οφείλεται και στο ότι η δυναμική Παπαναστασίου συμπαρέσυρε ποσοστά και στη Περιφέρεια, όπως ρόλο έπαιξε και ο Αγρινιώτης υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης.
Αλλά δεν μπορεί να αγνοηθεί η κεντροδεξιά στροφή της πόλης που ήρθε και σαν αποτέλεσμα μιας δεδομένης αντίδρασης πολλών κατοίκων που η καθημερινότητα τους οδήγησε να ψάξουν τις πιο «παραδοσιακές» αρχές. Με άλλα λόγια, όλη αυτή η ατζέντα με την παραβατικότητα, τις συμπεριφορές μερίδας πληθυσμιακών ομάδων όπως οι ρομά (άσχετα από το τι ψήφισαν οι ίδιοι), την κυριαρχία στον δημόσιο χώρο μόνο κάποιων πολιτικών χώρων, ο αναβρασμός σε κάποιες περιοχές «αποκλειστικές», δημιούργησαν αντανακλαστικά σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού που θα μπορούσε να τα πει κανείς «συντηρητικοποίηση» της πόλης. Αλλά η «συντηρητική» πολιτική σκέψη είναι γνωστό ότι είναι η παλιότερη όλων…
Και δεύτερη επιπλέον ανάγνωση, ότι οι ψηφοφόροι πια δεν έχουν φραγμούς και δισταγμούς στο να ψηφίσουν χώρους άσχετους με τον δικό τους. Στην περίπτωση του Αγρινίου το δίλημμα «να παραμείνει η πόλη προοδευτική» όχι απλά δεν έπιασε, αλλά έστειλε ψηφοφόρους που ψήφισαν την πρώτη Κυριακή «προοδευτικά», αυτούσιους στον κ. Παπαναστασίου, πέρα από τα μεγάλα ποσοστά λευκών και άκυρων που ήταν αναμενόμενα.
Εδώ έγινε ανταλλαγή ψηφοφόρων μεταξύ του συνδυασμού της κ. Δούρου με έναν συνδυασμό που τον εμπνεύστηκε ο Σεραφείμ Πειραιώς και στο Αγρίνιο πήγαμε να συζητήσουμε αν κάποιος που ψήφισε τον κ. Τραπεζιώτη θα «πήγαινε το χέρι του» να ψηφίσει υποψήφιο από την κεντροδεξιά; Αυτά έχουν πεθάνει προ πολλού…
Γ.Σ.