Έχω μια θεωρία που λέει που λέει ότι η πόλη ανήκει σε όποιον είναι εδώ-ειδικά τέτοια εποχή- και τη βάφει ή κάνει πάνω της με πανό τη δήλωσή του. Δηλαδή η πόλη ΔΕΝ ανήκει σε όποιον αυτή την εποχή είναι Μύτικα. Για τον υπόλοιπο καιρό το συζητάμε. Μπορεί η λεγόμενη συντεταγμένη πολιτεία να κερδίζει δίκες ή να επιβάλλεται ακόμα, κάποτε τα μπάνια θα τελειώσουν μαζί με την υποκρισία και ορισμένοι ακόμα απορούν που αρκετοί περιμένουν τον Σεπτέμβρη για να μπουν μπροστά όλα τα θέματα που γράφουν οι τοίχοι . Σε έναν τέτοιο τοίχο της πόλης σήμερα υπάρχει αυτή η άποψη για το περιστατικό που απασχολεί περισσότερο την κοινή γνώμη από χτες. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ αλλά δεν έχω δει σε κάποιο τοίχο και κάποια άλλη άποψη ίσως γιατί πολλοί πριφρονούν τις απόψεις στους τοίχους. Για να μην το αποφύγω πιστεύω ότι ελεγκτές χρειάζονται, όπως σε όλο τον κόσμο, αλλά σε κρατικά ΜΜΜ και με εθνικό θέμα την κρίση και την ανεργία ο έλεγχος θα έπρεπε να έχει κοινωνικό φίλτρο. Δεν αφήνουν οι παλαβοί θα μου πεις…Από τη μια η κ. Διβάνη, θεωρητικά άνθρωπος των γραμμάτων, μιλάει για “τζαμπατζή” μην μπορώντας να το βουλώσει λίγο και από την άλλη ο Μηλιός κάνει λόγο για φόνο έχοντας ήδη κάνει το λαϊκό του δικαστήριο και με άγνοια κινδύνου αν αύριο μεθαύριο κυβερνήσει. Και χιλιάδες τα υβριστικά μηνύματα από κάτω, χωρίς κανένα σεβασμό για κανέναν. Ανακοινώσεις κομμάτων ακολουθούν, προσπάθεια για εκμετάλλευση του θέματος και ποτάμια χολής από παντού.
Τα πράγματα είναι απλά που λέει και η διαφήμιση της μπύρας. Ο Έλληνας το Δεκαπενταύγουστο είναι ή σε κάποιο πανηγύρι που τραγουδάνε “αγαπώ μια πιτσιρίκα” αν πρόκειται για νησί ή σε κάποιο πανηγύρι με κλαρίνα όπου κανείς δεν μπορεί να τραγουδήσει έστω ένα τραγούδι απέξω γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει τι λένε αυτά τα τραγούδια. Πριν, έχει πάει εκκλησία και δεν έχει καταλάβει γρι από τη μεγαλυτέρα γιορτή του καλοκαιριού(που είναι ο…θάνατος της Παναγίας) γιατί όλα λέγονται σε μια γλώσσα που έχει από χρόνια ξεχαστεί. Άρα δεν υπάρχει κάποια “ελληνικότητα” ή κάποια παράδοση να αντιπαρατεθεί στο τσιτάτο που μάθαμε όλοι λόγω μεταπολίτευσης ότι ο “δρόμος είχε τη δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά”. Υπάρχουν μόνο γελοίες καρικατούρες για τα πανηγύρια. Ε, μέσα σε αυτό το περιβάλλον κερδίζει όποιος είναι εδώ τέτοια εποχή και φωνάζει δυνατά την άποψή του ακόμα και για όσα οι αρχές και ο μέσος πολίτης θεωρούν “αυτονόητα”…Θα δούμε τελικά τι είναι αυτονόητο και τι όχι.
Γ.Σ.