του Κώστα Φ. Μαραγιάννη*
Η διαδικασία των ανοιχτών ιδρυτικών συνελεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονται σε εξέλιξη, αυτή την περίοδο, αποτελούν μια πρωτόγνωρη διαδικασία πολιτικής πράξης και συνδιαμόρφωσης πολιτικών θέσεων, στα πολιτικά πράγματα του τόπου μας, αφού για πρώτη φορά δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες πολιτικού διαλόγου από τη βάση για τη συγκρότηση ενός Αριστερού Ριζοσπαστικού κόμματος, που το εμπιστεύθηκε το 27% του ελληνικού λαού στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση του Ιούνη. Οι πολίτες συμμετέχοντας στις διαδικασίες αυτές του διαλόγου, εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, για τα χαρακτήρα και τα χαρακτηριστικά του νέου κόμματος που συγκροτείται και έχει χρέος η ηγεσία και τα ανώτερα πολιτικά όργανα, να λάβουν σοβαρά υπόψη τις απόψεις των αριστερών και δημοκρατικών πολιτών που αγωνιούν για το μέλλον του τόπου τους και βλέπουν σήμερα τη χώρα να οδηγείται στην καταστροφή από την πολιτική της ξένης και ντόπιας τρόικας.
Πολιτική μου εκτίμηση είναι ότι το επόμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να κερδίσει ένα τριπλό πολιτικό στοίχημα, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο, που είναι η ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας και η εφαρμογή του σχεδίου ανασυγκρότησής της.
Τα τρία σημεία που συνθέτουν αυτό το πολιτικό στοίχημα είναι τα παρακάτω:
Σημείο πρώτο. Η διαχείριση και η διατήρηση του 27% του Ελληνικού λαού που τον ψήφισε και τον εμπιστεύθηκε. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, σε ένα ρευστό πολιτικό τοπίο, να κρατήσεις έναν κόσμο που σε εμπιστεύθηκε, που από το 4%, σε πήγε στο 27%, έχοντας ο κάθε ψηφοφόρος ένα διαφορετικό σκεπτικό και αξιολόγηση επιλέγοντας να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Από την αγανάκτηση απέναντι σε ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα που οδήγησε ως εδώ τη χώρα μας και την τιμωρητική του ψήφο, έως την πολιτική εκτίμηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει το νέο, το αντισυστημικό, διαθέτει συνέπεια στις θέσεις του και δεν μπαίνει σε στημένα παιχνίδια εξουσίας και συγκυβέρνησης, στα οποία προσπάθησαν να τον εμπλέξουν το μιντιακό κατεστημένο και η ντόπια διαπλοκή, κινδυνολογώντας για την ακυβερνησία για την οποία υπεύθυνος ήταν ο Τσίπρας! Πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων προέρχεται από τη δεύτερη κατηγορία των πολιτών και γι΄ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να διατηρήσει τη συνέπεια των λόγων του και των δεσμεύσεών του, να μείνει σταθερός στις θέσεις του και να απορρίψει οποιαδήποτε πίεση δέχεται για στρογγυλοποίηση των θέσεών του και υπαναχωρήσεις από τις βασικές διακηρυγμένες θέσεις του. Είναι η σημαντικότερη εγγύηση για να κρατήσει το μεγάλο ποσοστό του Ιούνη και αυτό προκύπτει και από τις τοποθετήσεις εκατοντάδων πολιτών στις ανοιχτές συνελεύσεις.
Σημείο δεύτερο. Άμεσος στόχος πρέπει να είναι η διεύρυνση της εκλογικής του βάσης, ώστε με ένα μεγάλο ποσοστό, να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ τη διακυβέρνηση της χώρας, προωθώντας φυσικά κάθε συνεργασία με τα κόμματα της κοινοβουλευτικής, της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και της Οικολογίας ,όπου είναι πολιτικά εφικτό και υπάρχει η ανάλογη ανταπόκριση. Η αύξηση της εκλογικής επιρροής αντικειμενικά, θα προκύψει από ψηφοφόρους, κυρίως των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που βλέπουν σήμερα τα κόμματά τους να είναι πολύ κατώτερα των περιστάσεων και να μην ανταποκρίνονται, έστω και στο ελάχιστο, σε όλα αυτά που τους οδήγησαν, με πολύ δυσκολία και διστακτικότητα, να τα ψηφίσουν, για άλλη μια φορά. Και αυτό θα συμβεί, γιατί, οι μεν ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ βιώνουν μια πραγματική απελπισία, ένα πραγματικό πολιτικό δράμα, αφού βλέπουν ότι η σημερινή ηγεσία τους λειτούργησε το προηγούμενο διάστημα ως προστάτης των μεγαλοφοροφυγάδων και ο αρχηγός τους Βενιζέλος καταγράφεται πολιτικά, ως ένας από τους πιο αναξιόπιστους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους ψηφοφόρους της ΝΔ, που αισθάνονται προδομένοι και απογοητευμένοι από την πολιτική του Σαμαρά, που τους εξαπάτησε πολιτικά με τα ψέματα της προεκλογικής περιόδου και την αντιμνημονιακή ρητορεία, που ήταν απλώς για τα μάτια του κόσμου.
Το ζητούμενο είναι: Με ποιον τρόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξασφαλίσει ένα μεγάλο ποσοστό απογοητευμένων και προδομένων ψηφοφόρων από τα δύο καταρρέοντα πολιτικά κόμματα; Θα τους κερδίσει με τη συνέπεια και τη σταθερότητα των πολιτικών του λόγων και με την εξειδίκευση των προγραμματικών του διακηρύξεων. Γιατί και εδώ οι απελπισμένοι ψηφοφόροι, αν δουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλάζει τις θέσεις του και χρησιμοποιεί την πολυγλωσσία, δεν θα έχουν λόγο να τον υποστηρίξουν και μάλιστα θα πούν ότι κι αυτός είναι ίδιος με τους άλλους. Και κανείς δεν γνωρίζει τις πολιτικές επιλογές που θα κάνουν, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, με άμεσο τον κίνδυνο να οδηγηθούν σε ακραίες και αντιδημοκρατικές πολιτικές λύσεις. Γιατί ο ψηφοφόρος, που έχει έντονα τα στοιχεία της οργής και της απογοήτευσης, εύκολα οδηγείται σε επιλογές που μπορεί στην πραγματικότητα να μην τον εκφράζουν.
Σημείο τρίτο. Εφόσον κερδηθούν τα δύο παραπάνω πολιτικά στοιχήματα, έρχεται το τρίτο και σημαντικότερο. Η επόμενη μέρα και το αύριο της διακυβέρνησης της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι το πιο κρίσιμο και καθοριστικό πολιτικό διακύβευμα της επόμενης περιόδου. Είναι μια μοναδική ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά που, κατά την κοινή πολιτική εκτίμηση, δεν θα ξαναπαρουσιαστεί. Είναι μια πραγματική πρόκληση για την ίδια τη πορεία και το μέλλον της χώρας μας.
Είναι σίγουρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναλάβει μια χώρα κατεστραμμένη, κοινωνικά και οικονομικά, με έναν, όμως, λαό που πιστεύω ότι θα έχει τη θέληση να βοηθήσει, να κάνει θυσίες που θα έχουν αντίκρισμα και δεν θα είναι σαν τις σημερινές, και να συμβάλει στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας, αφού αυτό θα είναι για το δικό του συμφέρον και το μέλλον των παιδιών του. Στο σημείο, λοιπόν, αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει τεράστια ευθύνη, για το αν είναι υλοποιήσιμο και με ποιους όρους το πρόγραμμά του και αν οι προεκλογικές του διακηρύξεις είναι εφικτές να πραγματοποιούν μέσα σε ένα κοινωνικό, οικονομικό και διεθνές περιβάλλον, που θα είναι δεδομένο και διαμορφωμένο. Γιατί, αν δεν είναι υλοποιήσιμες οι κεντρικές του διακηρύξεις, που έχουν να κάνουν με το μνημόνιο, τις δανειακές συμβάσεις, τη φοροδιαφυγή, τη φορολογία των πλουσίων και του μεγάλου κεφαλαίου και όλα αυτά που υπονομεύουν την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας μας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για την Αριστερά, που ανέλαβε και δεν μπόρεσε, γιατί, έτσι, θα το εξηγήσει ο κόσμος, για τη ίδια τη χώρα που θα οδηγηθεί σε πορεία παρακμής, ολοκληρωτικής καταστροφής και κατάργησης της ίδιας της Δημοκρατίας. Και ο «νοών νοείτω», για το τί θα συμβεί. Η ίδια η ιστορία το καταγράφει, σε ανάλογες καταστάσεις τύπου δημοκρατίας της Βαιμάρης και παρόμοιες πολιτικές καταστάσεις που συνέβησαν σε άλλες χώρες.
Φαίνεται, λοιπόν, ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το δρόμο της επιτυχίας για το ΣΥΡΙΖΑ. Έχει την πολιτική δύναμη, έχει το απαραίτητο στελεχιακό και επιστημονικό δυναμικό να μελετήσει όλες τις εναλλακτικές πολιτικές και οικονομικές λύσεις και να επιλέξει την καλύτερη. Το τριπλό στοίχημα θα κερδηθεί και πρέπει να κερδηθεί. Το επιτάσσει η ιστορία, το απαιτεί ο λαός που καθημερινά εκφράζει την αγωνία του στις ανοιχτές συνελεύσεις με τις φράσεις: «μην μας προδώσετε» «στηριχθείτε στο λαό» «στοιχηθείτε με το λαό και την κοινωνία και θα πετύχετε».
*Ο Κώστας Φ. Μαραγιάννης είναι Φιλόλογος και Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θέρμου Αιτ/νίας. e-mail: maronkon@yahoo.gr