Οι πιο πολλοί έμειναν στα γάλατα- και πόσο πρέπει να θερμανθούν- και όχι στα ουσιώδη που είναι το ότι θα μπορούν να παραχωρούνται τα φορολογικά στοιχεία μας σε τρίτους «ενδιαφερόμενους» με μια απλή αίτηση. Δεν κατάλαβαν ότι ενώ το αίτημα ήταν να αποδίδει η δημόσια περιουσία και να μη μένει σαν τοτέμ, έφτασε με τον καινούριο νόμο να μπορεί να την αποτιμά και να προτείνει τι πως θα χρησιμοποιηθεί και κάποιος που δεν ανήκει καν στο ΤΑΙΠΕΔ(δεν είναι άμοιρος ευθυνών και ο μαξιμαλισμός κάποιων που εννοούν τη δημόσια περιουσία κάτι που μένει ως έχει μέχρι να ερημώσει). Ούτε κατάλαβε ο κόσμος ότι ζητά ο υπουργός από τον Επιμελητηριακό θεσμό να λειτουργεί όπως θέλει ο ΣΕΒ και το ΙΟΒΕ, με εκλογές αλλά χωρίς καμιά αυτοτέλεια(με ότι αυτό συνεπάγεται και για τις κατά τόπους εμπορικές και βιοτεχνικές ενώσεις). Για πρώτη φορά ο Μίχαλος από την ΚΕΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησαν σε τόσα πολλά σημεία, με βασικότερο το ότι μιλάμε για παραγγελία μιας εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ από τον Χατζηδάκη, που εκπονήθηκε από ανθρώπους του για να προταθούν αυτά που ήταν έτοιμα για νομοθέτηση!
Όλοι έχουν εγκλωβιστεί σε αγώνες που είναι προφανές ότι δεν αποδίδουν, άρα μήπως είναι καιρός να απευθυνθούν και οι εμπορικές και οι άλλες ενώσεις στη δικαιοσύνη για την εσωτερική ανισότητα μεταξύ των διαφόρων περιοχών της χώρας; Λίγοι θα πρόσεξαν ότι το ΣτΕ μέσα στο περασμένο 24ωρο έβγαλε δυο αποφάσεις που κάνουν πιο πολλή αντιπολίτευση στα κυβερνητικά σχέδια από όση κάνουν όλες οι πορείες και οι συγκεντρώσεις μαζί. Πρώτα ανέστειλε προσωρινά το πλαφόν στις συνταγογραφήσεις και μετά παρέπεμψε στην Ολομέλεια το θέμα των εκπαιδευτικών που έμειναν εκτός διορισμών μέσω της ποσόστωσης του ΑΣΕΠ το 2010-2011.
Μήπως λοιπόν ήρθε ο καιρός οι ενώσεις της Δυτικής Ελλάδας να πάνε νομικά το θέμα τα ανισότητας των εισφορών σε μια περιοχή που στερείται βασικών υποδομών και έχει ούτε το 2% του πλούτου της χώρας; Να πάνε για παράδειγμα στο ΣτΕ για όλα όσα καλούνται να πληρώσουν ισόποσα με τις επιχειρήσεις της Αθήνας, αντί να κάνουν παραστάσεις διαμαρτυρίας και “συμβολικούς αποκλεισμούς” έξω από γραφεία;
Όταν πολεμάς κάποιον και διαρκώς χάνεις, κάποια στιγμή πρέπει να βρεις ένα καλύτερο σχέδιο για να κάνεις έναν αγώνα διαρκείας. Αν αγορεύεις ό,τι ακριβώς σε έχει βγάλει σε έναν αγώνα που κάνεις την ήττα σου φιλοσοφία τότε κάτι δεν πάει καλά. Ο φλογισμένος λόγος και ο πληθωρισμός κινητοποιήσεων δίχως αποτέλεσμα, το μόνο που επιτυγχάνουν, είναι η κόπωση, η εκτόνωση και η ηττοπάθεια. Σε σημείο που να φοβάμαι ότι το κάνουν αρκετοί για να κρατήσουν τον δικό τους χώρο, είτε είναι πολιτικός είτε συντεχνιακός.
Υ.Γ. Εξομολογούμαι ότι έκανα συνειρμό με τα παραπάνω όταν είδα το mail από τον Εμπορικό Σύλλογο Αγρινίου με το τελευταίο άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στον αντισυστημικό enikos.gr του κ. Χατζηνικολάου με τίτλο «Θα γράψει η τσούλα η Ιστορία ότι σωθήκαμε;». Όχι ότι έχω το ειδικό βάρος για να κρίνω αυτά που λέει, ασφαλώς(το γράφω μόνος μου για να σας προλάβω…).Αλλά ίσως γιατί ο Μπογιόπουλος γράφει πολύ καλά, είναι αγωνιστής και είναι και ευτυχής άνθρωπος γιατί είναι πάντα με τους καλούς, πάντα με όλους τους αδύναμους, πάντα με όλες τις διεκδικήσεις, όμως αυτά που λέει έχουν τόσο πολύ προβληθεί από το Star, τη Real News του κ. Χατζηνικολάου ή και από το Mega και τον Πρετεντέρη, όπου πήγαινε παλαιότερα, ώστε ίσως ήταν προτιμότερος κάποιος με λιγότερες εμφανίσεις ως… guest στα μεγάλα ΜΜΕ.
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Αν έμεναν στα ουσιώδη, θα έπρεπε να πάς να πνιγείς αντί να ευχαριστείς τους γαλατάδες, τους κατηγορείς κιόλας; Καλά τους κάνεις……..