Από τούτη τη στήλη διαβάσατε αρκούντως την περασμένη εβδομάδα για την παράσταση που δεν θα έρθει στην πόλη(σ.σ. το Άντρες Έτοιμοι για Όλα) μαζί με κάποιες εκτιμήσεις γιατί δεν θα γίνει αυτό. Δεν διαβάσατε όμως και πολλά, ή μάλλον δε διαβάσατε τίποτε, για ένα έργο που ανέβηκε, παίχτηκε δυο μέρες, γέμισε το κηποθέατρο, πάει στις Οινιάδες και θα συνεχίσει στο Ηρώδειο. Για την «Ελένη» μιλάμε φυσικά, τη σύμπραξη των ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και Καλαμάτας που με νύχια και με δόντια ακόμα λειτουργούν και κάνουν ότι μπορούν. Ή μάλλον κάνουν πολλά.
Να μη γελιόμαστε είναι δύσκολο να γράψεις, πλέον, για τέτοια θέματα και να πεις καλά λόγια γιατί κινδυνεύεις να περάσεις από ανιχνευτή προθέσεων. Εν ολίγοις, κανένας δε θέλει σήμερα να ακούει για πράγματα που γίνονται. Ακόμα και το δημοσιογραφικό σινάφι προτιμά σαφώς πράγματα που δε γίνονται και ακόμα καλύτερα πράγματα που γίνονται και είναι χάλια. Αν γίνεται να γκρινιάξεις μάλιστα και να καταγγείλεις δικαίους και αδίκους, ακόμα καλύτερα.
Ως εκ τούτου- και καθώς δεν είμαστε και κριτικοί θεάτρου- κάπου μας προσπερνά η συγκεκριμένη παράσταση, κακώς. Κακώς γιατί δύσκολα τα επόμενα χρόνια θα έχουμε τη δυνατότητα να βλέπουμε έναν σκηνοθέτη σαν τον Νικολαΐδη, ως υπεύθυνο στο ΔΗΠΕΘΕ, να φέρνει στην πόλη (και στη χώρα) τον Καφετζόπουλο με τη Ζούνη να παίξουν θέατρο. Είναι νομοτέλεια με τα οικονομικά των δήμων, όπως αυτά διαμορφώνονται.
Θα περνάνε άλλωστε τα έξοδα για τον πολιτισμό από το παρατηρητήριο της αυτοδιοίκησης που θα συν-διοικεί τους δήμους με το υπουργείο Εσωτερικών. Πιθανότατα καλά να πάθουν δήμοι, δήμαρχοι, αυτοδιοίκηση και καλά να πάθουμε όλοι μας. Αλλά για τέτοιες προσπάθειες και ειδικά για πολιτισμό, παιδεία, πρόνοια, υγεία σε τοπικό επίπεδο έπρεπε να υπάρχει μια μέριμνα ώστε να μη γυρίσουμε δεκαετίες πίσω.
Αλλά τα ΔΗΠΕΘΕ, πλην ελαχίστων, έχουν κατεβάσει ρολά και η υπερπληθώρα που υπήρχε πολιτιστικών και «πολιτιστικών» εκδηλώσεων γίνεται ένδεια. Πιθανώς γιατί η δεύτερη κατηγορία κατάπιε την πρώτη μέσα σε ένα πακτωλό και μια υπερπαραγωγή που εξασφάλιζαν οι παχιές αγελάδες. Αλλά και πάλι κάτι γίνεται τελείως λάθος. Είναι σαν τις οριζόντιες απολύσεις γιατί δεν μπορούν να βρουν τους 5-6 που δεν κάνουν για τη δουλειά. Είναι σαν τις αποσπάσεις των «βυσματούχων» στην εκπαίδευση που δεν μπορούν να τις κόψουν και κόβουν ακόμα και εκείνες που καλύπτουν αληθινές ανάγκες. Έτσι κι εδώ κόβουν θέατρα και χρήσιμους θεσμούς γιατί ανάθεμα και αν κατάλαβαν τι δεν πήγαινε καλά και που χανόταν χρήσιμο για τον πολιτισμό χρήμα.
Ο Καφετζόπουλος ως φιγούρα ίσως είναι πιο ταιριαστή για να σου πει για το φταίξιμο όλων. Και των θεάτρων και των ηθοποιών και των δήμων και των ανόητων συμβούλων στα υπουργεία. Με μια μπλούζα τα είπε όλα προχτές. Η μπλούζα του έγραφε: «Είμαι μέρος του προβλήματος»!
Και το επόμενο πρωί, φυσικά, για να τα αποδομήσει όλα, βγήκε με μια άλλη που έλεγε «I’m not an alcoholic, I’m a drunk»!
Γ.Σ.