Με δυο κεφαλιές του Πασχάλη Μελισσά ο Παναιτωλικός γύρισε τούμπα το ματς απέναντι στη Νίκη και βρίσκεται δυο βήματα μακριά απ’ τη SuperLeague! Ενθουσιασμός στον κόσμο και εκδηλώσεις λατρείας προς τους παίκτες στο τέλος του αγώνα
Ήταν το τελευταίο φετινό εντός έδρας παιχνίδι. Συνάμα και το πιο επικίνδυνο. Η ουσιαστικά αδιάφορη Νίκη Βόλου μπορεί για κάποιους να φάνταζε ως εύκολη λεία, το ζητούμενο όμως της νίκης για τον Παναιτωλικό και η κατάκτηση των τριών βαθμών έπρεπε τελικά να περάσουν από σαράντα κύματα για να κατακτηθούν.
Όσο κι αν οι περισσότεροι πόνταραν στα βαριά χαρτιά Σίσιτς, Καμαρά, Κουτσοσπύρο και Φαβάλι να «καθαρίσουν» το σημερινό παιχνίδι, τελικά το σημερινό ετεροχρονισμένο… Πάσχα και η γιορτή που τελικά στήθηκε στο κλουβί έφερε φαρδιά πλατιά την υπογραφή ενός αμυντικού: Του Πασχάλη Μελισσά!
Για να συμβούν όμως όλα αυτά έπρεπε ο Παναιτωλικός να δει πρώτα το χάρο με τα μάτια του! Με το άγχος και την κούραση να κάνουν την εμφάνισή τους από το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης, στο πρώτο εικοσάλεπτο της αναμέτρησης ουδείς πίστευε ότι αυτή η ομάδα με τις κίτρινες φανέλες και τα μπλε σορτσάκια έπαιζε τον τελευταίο της εντός έδρας τελικό.
Με παίκτες νωθρούς και υποτονικούς οι γηπεδούχοι δε μπορούσαν να φανούν απειλητικοί απέναντι στην εστία του Βούρα ενώ από την άλλη πλευρά η ομάδα του κ. Χαραλαμπίδη μπαίνοντας με εντελώς διαφορετική νοοτροπία στο παχνίδι απ΄ότι στο πρόσφατο ματς του πρωταθλήματος, άρχισε σιγά-σιγά να δείχνει τα δόντια της προειδοποιώντας τους γηπεδούχους ότι μόνο για τουρισμό δεν είχε έρθει απόψε.
Η πρώτη κλασσική ευκαιρία που έχασαν μάλιστα οι φιλοξενούμενοι ήταν αυτή που άρχισε να αφυπνίζει τα «καναρίνια» που σταδιακά και όσο περνούσαν τα λεπτά άρχισαν να ανεβάζουν στροφές και να απειλούν (επιτέλους!) την εστία του Βούρα. Κάτι όμως το καθαρό μυαλό που έλλειπε, κάτι η ατυχία στέρησε από τους γηπεδούχους το γκολ που έψαχναν με τους Σίσιτς και Καμαρά να χάνουν μεγάλες ευκαιρίες μεγαλώνοντας το άγχος τόσο το δικό τους όσο και της αδημονούσας εξέδρας.
Το «γλυκό» ήρθε και έδεσε λίγο μετά με το Σκούφαλη να μη χαρίζει τη μοναδική ευκαιρία που του παρουσιάστηκε πέντε λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου και να σκοράρει με διπλή προσπάθεια απέναντι στον Τακίδη σε μια φάση που η άμυνα του Παναιτωλικού ήταν απούσα…
Το 0-1 πάγωσε ακόμη περισσότερο το «κλουβί» και οι παίκτες του Παναιτωλικού είχαν να ανεβούν πλέον ένα Γολγοθά. Τα στατιστικά άλλωστε έλεγαν ότι ποτέ ο Παναιτωλικός δεν είχε ανατρέψει φέτος εις βάρος του σκορ, πόσο μάλλον όταν αυτό έπρεπε να το κάνει ουσιαστικά σε ένα ημίχρονο… Όχι όμως ακριβώς, μιας και ο Μελισσάς είχε διαφορετική άποψη. Σκοράροντας στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου (μετά από συστημένη σέντρα του Σίσιτς), έριξε το πρώτο «βεγγαλικό» ανόδου με τον Παναιτωλικό πλέον να καλείται να πετύχει ένα ακόμη γκολ στο δεύτερο μέρος.
Αυτό το τελευταίο είχε συμβεί μόλις μια φορά φέτος μιας και σε όσους αγώνες –πλην Βύζα- ο Παναιτωλικός ήταν ισόπαλος στο ημίχρονο στην έδρα του, ποτέ δεν είχε κατακτήσει τη νίκη! Πόσο μάλλον όταν αυτό έπρεπε να γίνει απέναντι σε μια ομάδα –κακό δαίμονα- που φέτος ο Παναιτωλικός σε τρία παιχνίδια δεν είχε κερδίσει κανένα!
Φαίνεται όμως ότι στο σημερινό τελευταίο εντός έδρας αγώνα τα «καναρίνια» του Χάβου κρατούσαν όλες τις καλές εκπλήξεις μαζεμένες!
Με την πίεση να γίνεται αφόρητη μπροστά στην αντίπαλη εστία από το πρώτο δευτερόλεπτο του β’ μέρους, ήταν ξεκάθαρο ότι το δεύτερο γκολ ήταν θέμα χρόνου.
Το άγχος όμως και η γκίνια ή η ικανότητα (διαλέγετε και παίρνετε…), δεν επέτρεψαν στον Κουτσοσπύρο (πρωτίστως) και στους υπόλοιπους να πετύχουν το γρήγορο δεύτερο τέρμα. Σίσιτς και Καμαρά είχαν αναβάσει κατακόρυφα στροφές πραγματοποιώντας συγκλονιστική εμφάνιση και η πίεση ολοένα και αυξανόταν μιας και οι δύο βιρτουόζοι σταρ του Παναιτωλικού είχαν πάρει μάλλον προσωπικά την… υπόθεση, οι ευκαιρίες όμως που χανόταν έμοιαζαν απίστευτες με τους φιλοξενούμενους να αμύνονται σθεναρά χωρίς να μπορούν να γίνουν απειλητικοί.
Τελικά το σενάριο έμελε να είναι το ίδιο. Με το ρολόι να δείχνει το 70’ και το άγχος να…. περισσεύει στους αγρινιώτες, Σίσιτς και Μελισσάς ανέλαβαν και πάλι δράση. Ο πρώτος σέρβιρε και ο δεύτερος σκόραρε με τον ίδιο τρόπο, διώχνοντας και το άγχος και τα μαύρα σύννεφα που είχαν αρχίσει να μαζεύονται ήδη στον αγρινιώτικο ουρανό.
Η συνέχεια και το τέλος δεν είχαν διαφορετικό πρωταγωνιστή. Ο Παναιτωλικός συνέχισε να έχει την κατοχή και την κυριαρχία στο παιχνίδι, οι ευκαιρίες για το τρίτο γκολ που θα κλείδωνε τη νίκη δεν έλειψαν, τα καρδιοχτύπια όμως ήταν ελάχιστα έως ανύπαρκτα για την αγρινιώτικη άμυνα μιας και η ομάδα της Νίκης μάλλον είχε αποδεχθεί τη μοίρα της, μη έχοντας τα ψυχικά αποθέματα να παλέψει περισσότερο τον αγώνα.
Οι 6.500 φίλαθλοι παραληρούσαν στις εξέδρες, το γνωστό σύνθημα «Α’ Εθνική θέλω να σε δω και να τρελαθώ» δονούσε ως το τέλος την ατμόσφαιρα και το τελικό σφύριγμα του κ. Βρακά χάρισε στον Παναιτωλικό την τρίτη συνεχόμενη εντός έδρας νίκη και πιθανώς την πιο πολύτιμη.
Το ειρηνικό «ντου» που έκαναν οι φίλοι των κιτρινομπλέ στη λήξη της αναμέτρησης για να πάρουν αναμνηστικές φανέλες από τα ινδάλματά τους, έφτιαξε μια εικόνα ακόμη περισσότερο πανηγυρική με τους παίκτες του Παναιτωλικού να μπαίνουν και να… ξαναβγαίνουν απ΄τη φυσούνα προκειμένου να αποθεωθούν για τη σημερινή τους τελευταία παράσταση.
Τα δύο τελευταία παιχνίδια που θα κρίνουν και την άνοδο του Παναιτωλικού μπορεί τελικά να αποδειχθούν υπεραρκετά. Αν ο Ολ. Βόλου σκοντάψει με τη συντοπίτησά του στο ντέρμπι της Κυριακής και ο Τίτορμος κάνει το καθήκον του απέναντι στον αδιάφορο και –αποδεδειγμένα- του χεριού του Ηρακλή, τα πανηγύρια θα ξεκινήσουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση τα πάντα θα κριθούν στο πανθεσσαλικό. Ο συγκεκριμένος όμως Παναιτωλικός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανένα. Είναι ανώτερος. Το ξέρει και φροντίζει σε κάθε αγώνα να το δείχνει. Να το φωνάζει δυνατά. Τα λόγια του Καμαρά στην αποψινή συνέντευξη τύπου (δε φοβόμαστε κανέναν) άλλωστε, δεν ήταν λόγια του αέρα με το αήττητο σερί των 23 αγώνων να είναι η τρανή απόδειξη και να δείχνει το δρόμο για την τελική επικράτηση και την άνοδο…!
Συνθέσεις:
Παναιτωλικός (Μάκης Χάβος): Τακίδης, Μπακάκης, Μελισσάς, Κούσας, Δάρλας, Σφακιανάκης, Μουμίν, Σίσιτς, Φαβάλι (84′ Ιορδανίδης), Καμαρά (90′ Αραμπατζής), Κουτσοσπύρος (85′ Πασάς).
Νίκη Βόλου (Απόστολος Χαραλαμπίδης): Βούρας, Καρατζάς, Ψιάνος, Χατζής, Βέρτζος, Παπαδόπουλος, Πουρτουλίδης, Λαλίν (75′ Φλίγκος), Σκούφαλης (65′ Ριζογιάννης), Κυριάκος, Τάντιτς.
*** «Η ισοπαλία είναι για εμάς σαν ήττα! Θέλουμε μόνο τη νίκη την Κυριακή!». Αυτή ήταν η χαρακτηριστική ατάκα (ενόψει του αγώνα με τον Ολυμπιακό Βόλου) των παικτών της Νίκης Βόλου σε σχετικά πηγαδάκια που δημιουργήθηκαν έξω από το γήπεδο, μετά το τέλος του αγώνα και ενώ οι τελευταίοι ετοιμαζόταν για το ταξίδι της επιστροφής.
Π.Κ.