“Η φάρμα των ζώων»
από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου και τη Φοιτητική Θεατρική Ομάδα των Τμημάτων του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος
Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου και η Φοιτητική Θεατρική Ομάδα των Τμημάτων του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος, συνεργάζονται για 6η συνεχή χρονιά παρουσιάζοντας φέτος το αλληγορικό παραμύθι για μεγάλους του George Orwell, «Η φάρμα των Ζώων» τη Δευτέρα 21, την Τρίτη 22 και την Τετάρτη 23 Μαΐου 2012 στις 9.30 το βράδυ στην Αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου.
Το έργο είναι η θεατρική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος του συγγραφέα. Εκδίδεται για πρώτη φορά το 1945 και αναφέρεται στη ρωσική επανάσταση και την εξαθλίωση που προκάλεσαν οι εμφύλιες διαμάχες στη Ρωσία των μετεπαναστατικών χρόνων . Παρουσιάζεται έντεχνα σαν ένα όνειρο στο αγρόκτημα μιας εξοχής, στην ουσία όμως είναι μια μικρογραφία της ανθρώπινης κοινωνίας, που η κάθε είδους επανάστασή της πνίγεται. Κι αυτό είναι καταστροφικό. Και γίνεται γιατί ξεχνάμε πως, στην πράξη, η ισότητα και η συνύπαρξη είναι το μεγάλο μυστικό για να υποστηριχθούν ιδέες που οδηγούν σ’ έναν κόσμο ελεύθερο και πιο ανθρώπινο.
ΠΑΙΖΟΥΝ (ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ): Έφη Ανδριανοπούλου, Χριστίνα Αρβανίτη, Δημήτρης Καραμπίκας, Μαρία Κόκου, Βάσια Κουρεμένου,Τάσος Κουτσογιάννης, Κωνσταντίνος Λαπουρίδης, Μαρία Μουτάφη, Σόλωνας Μπαξεβανάκης, Νίκος Μυσιρλάκης,
Έφη Νταλιάνη, Θεόδωρος Ντελμπεντέρης, Έφη Ντζάνη, Βιβή Ξυπάκη, Κωστής Πανταζής, Άννα Παπαδάκη, Ειρήνη Πρίφτη, Μάγδα Στιβαχτή, Κωνσταντίνα Σύρου και Χρήστος Τσούτσης.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μεταφορά για το θέατρο: Peter Hall
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία- Διασκευή: Φρύνη Θετάκη
Σκηνικά: Βασίλης Ραμμόπουλος
Μουσική επιμέλεια: Νίκος Μαραβέγιας
Φωτισμοί: Σπύρος Μερεγκλίτσης
Φρύνη Θετάκη:
Περί σκηνοθεσίας
Δύο χρόνια τώρα «παλεύει» με την Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας, με τη συμπαράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, προσφέροντάς μας πολύ καλές παραστάσεις. Η Φρύνη Θετάκη , φιλόλογος και ταλαντούχα ηθοποιός, ένα δικό μας παιδί, δοκιμάζεται πάλι στη σκηνοθεσία και τα πάει πολύ καλά. Την άλλη εβδομάδα παρουσιάζει την τρίτη σκηνοθετική της προσπάθεια, πιο έμπειρη και με περισσότερη και πιο σκληρή δουλειά, με ένα έργο σταθμό στο παγκόσμιο θέατρο, το αλληγορικό παραμύθι για μεγάλους του George Orwell, «Η φάρμα των Ζώων» .Συναντηθήκαμε και κουβεντιάσαμε για το έργο, την παράσταση και γενικά το θέατρο. Μας είπε ενδιαφέροντα πράγματα… Τα εξής:
Πως ξεκινήσατε με την σκηνοθεσία;
Το είχατε αποφασίσει από την αρχή μετά την Δραματική Σχολή; Στην αρχή δεν είχε περάσει από το μυαλό μου, αν και από τη σχολή είχα τη γνώση. Ήταν όμως η πρώτη πρόταση για δουλειά αυτή με την φοιτητική Θεατρική Ομάδα του Πανεπιστημίου μας, και με προβλημάτισε πολύ.
Είχατε κάποια διλλήματα;
Ναι, το σκέφθηκα πολύ καλά και τελικά πήρα το ρίσκο να δοκιμάσω. Σήμερα μετά από τρία χρόνια δουλειάς με την Ομάδα, μπορώ να πω ότι η σκηνοθεσία έχει μια άλλη αίγλη δημιουργίας. Με κέρδισε.
Την επιλογή του έργου την κάνατε εσείς;
Εγώ σε πρώτη φάση πρότεινα το έργο στα παιδιά και μετά από κουβέντα αποφασίσαμε όλοι μαζί. Ποια ήταν τα κριτήρια της ομάδας για την επιλογή; Όλοι είπαμε να είναι κάτι επίκαιρο και κάτι σύγχρονο και το έργο μας «Η Φάρμα των Ζώων» του Τζώρτζ Όργουελ πληροί αυτά τα στοιχεία. Είναι από τα καλύτερα θεατρικά έργα στο παγκόσμιο ρεπερτόριο.
Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο έργο έχουν κοινά σημεία με τα γεγονότα που διαδραματίζονται σήμερα στην εποχή μας;
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο έργο, είναι σημερινά, ταυτίζονται με όσα γίνονται σήμερα. Φυσικά είναι ένα αλληγορικό έργο και θέλει κάποια «ανάγνωση» από τον σημερινό θεατή.
Αν κάποιος δεν ξέρει το έργο, πως θα του το περιγράφατε με λίγες κουβέντες;
Θα έλεγα ότι είναι ένα παραμύθι για μεγάλους, όπου σε μία φάρμα του κ. Τζόουνς, ο οποίος είναι μέθυσος και κακός διαχειριστής, τα ζώα κάνουν μια μεγάλη συνέλευση και αποφασίζουν να εξεγερθούν και να κάνουν την επανάστασή τους. Έτσι γίνεται και παίρνουν την φάρμα στα χέρια τους, την μετατρέπουν από Τσιφλίκι σε «Φάρμα των ζώων». Για μεγάλο διάστημα η φάρμα ευημερεί και τα ζώα τα πάνε πολύ καλά, μέχρι που μια ομάδα ζώων τα γουρούνια, παίρνουν με αθέμιτα μέσα την εξουσία της φάρμας. Στήνουν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που είναι χειρότερο και από πριν.
Πιστεύετε ότι τα θεατρικά έργα αντιγράφουν τη ζωή;
Κάποια θεατρικά έργα, αντιγράφουν κατά κάποιο τρόπο τη ζωή και άλλα προβάλουν εικόνες της ζωής με υπερβολικό τρόπο και πολλές φορές πρωτοπορούν, είναι μπροστά από την εποχή τους. Για μένα πρέπει η πρωτοπορία να είναι κανόνας στο θέατρο.
Πιστεύετε ότι σήμερα το θέατρο τραβάει ως θεατές τους νέους;
Πιστεύω ότι δεν πάνε τόσοι όσο εγώ θα ήθελα να πηγαίνουν. Θα ήθελα να πηγαίνουν περισσότεροι. Υπάρχουν φυσικά πολλές δυσκολίες, αλλά το θέατρο παρά τις όποιες δυσκολίες, είναι ότι καλύτερο έχει να προσφέρει η κουλτούρα μας στους νέους. Πολλοί άνθρωποι του θεάτρου υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε καλούς Έλληνες συγγραφείς στην εποχή μας και έτσι δεν πάει καλά το ελληνικό θέατρο. Εσείς το πιστεύετε;
Πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα στους σύγχρονούς Έλληνες συγγραφείς. Ένα άνοιγμα σε νέους συγγραφείς που θα φέρουν καινούργιες ιδέες και καινούργιες φόρμες γραφής. Είναι κάτι δύσκολο αυτό, δεν ξέρω ούτε πως μπορεί να γίνει. Είναι όμως ο σίγουρος δρόμος να πάει μπροστά το θεατρικό γίγνεσθαι στη χώρα μας. Από το άλλο μέρος έχουμε στην Αθήνα πάνω από εκατό θιάσους.
Πως σχολιάζετε αυτό το φαινόμενο;
Δεν μπορώ να πω, ότι είναι καλό ή κακό. Θεωρώ όμως ότι σε μια χώρα όπου έχει γεννηθεί το θέατρο σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό έχει κάποια εξήγηση. Από το άλλο μέρος η υπερβολή σε όλα τα πράγματα δεν είναι καλή. Φυσικά ο χρόνος και η εμπειρία μας, θα δείξουν που πρέπει να οδηγηθούν τα πράγματα και να βρούμε την χρυσή τομή, στο φαινόμενο.
Έχετε παρακολουθήσει κάποια θεατρική παράσταση και να σας ικανοποίησε πάρα πολύ η σκηνοθεσία, από Έλληνα ή ξένο σκηνοθέτη;
Είχα δει την «Όπερα της Πεντάρας» στην Αθήνα και μου άρεσε πάρα πολύ η σκηνοθεσία του Μπομπ Γουίλσον , που θα είναι του χρόνου στο Εθνικό Θέατρο. Ήταν μια εξαιρετική σκηνοθετική δουλειά. Μου άρεσε πολύ ο ρυθμός της παράστασης και ότι δεν είχε προσθέσει ή αφαιρέσει κομμάτια από το έργο που θα πρόδιδαν το νόημα του έργου.
Πέστε μου και με βάση την σκηνοθεσία που μου αναφέρατε, ποιά είναι η καλή συνταγή μιας σκηνοθεσίας;
Προϋπόθεση μιας καλής σκηνοθεσίας είναι να έχεις καλούς συνεργάτες συντελεστές της παράστασης και καλούς ηθοποιούς. Έτσι θα μπορέσει ο σκηνοθέτης να συνεργαστεί μαζί τους και να εφαρμόσει τα όποια σκηνοθετικά του σχέδια. Αλλά και να βοηθηθεί από τους συνεργάτες του, σε κάποια προβλήματα που θα εμφανιζότανε στο στήσιμο της παράστασης. Η συνεργασία των συντελεστών είναι το παν στην σκηνοθεσία.
Πιστεύετε ότι η σκηνοθεσία είναι θέμα σπουδών;
Πιστεύω ότι είναι ένα πάντρεμα πολλών πραγμάτων που αγγίζουν και βελτιώνουν κάποιον που έχει κατ΄αρχάς σκηνοθετικό ταλέντο. Οι σπουδές, η γνώση του ρεπερτορίου, η εμπειρία, οι γενικότερες ιδέες για την λογοτεχνία, οι ξένες γλώσσες, οι γνώσεις σκηνογραφίας, μουσικής, ενδυματολογίας και πολλά άλλα, συνθέτουν και μεταμορφώνουν ένα ταλαντούχο αρχικά άτομο σε άριστο σκηνοθέτη. Ο σκηνοθέτης είναι ένας άνθρωπος ορχήστρα, που ζει μέσα στα γεγονότα της εποχής του και που δεν σταματά ποτέ να βελτιώνεται. Δεν υπάρχει κορυφή γι αυτόν.
Στο έργο που ανεβάζετε με την φοιτητική ομάδα, ποια είναι η σκηνοθετική γραμμή της παράστασης;
Μιλάμε για μια ερασιτεχνική ομάδα, έτσι θέλω τα παιδιά να παίζουν όσο το δυνατόν φυσικά. Είναι δύσκολο για ένα ερασιτέχνη να υποκριθεί και να έχει διάφορους ρυθμούς δράσης. Αυτό όμως δεν είναι κακό για μια παράσταση. Θα έλεγε ότι είναι ότι καλύτερο για το έργο που ανεβάζουμε. Ποιο πολύ βασίζομαι στο λόγο και τη λιτή παρουσίαση του κειμένου.
Πότε θα κάνετε πρεμιέρα;
Η πρεμιέρα θα γίνει τη Δευτέρα 29 Μαΐου στο Δημοτικό Θέατρο ώρα 21.30, με Ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Ποιοι είναι η συντελεστές της παράστασης; Η παράσταση ανεβαίνει ως εξής: Μετάφραση: Ερρίκου Μπελιέ. Θεατρική μεταφορά: Πήτερ Χολ, Μουσική επιμέλεια: Νίκου Μαραβέγια, Σκηνικά: Βασίλη Ραμμόπουλου, Φωτισμός: Σπύρου Μερεγκλίτση, Ήχος: Δημήτρη Παπαδάκη, Μακιγιάζ: Ειρήνης Χατιάδη.
Μάκης Γουβέλης-ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΕΓΟΝΟΣ