Μπορεί να θεωρείται επιτυχία από την κυβέρνηση το ότι δεν αυξάνονται τα ένσημα σε 6 χιλιάδες από 4,5 χιλιάδες για την κατώτατη σύνταξη ή το γεγονός ότι έκανε πίσω η τρόικα για τις απολύσεις στο δημόσιο το 2013(δεν επιμένει πια να φύγουν 15 χιλιάδες μετά από κρίσεις, αλλά κάπου 2 χιλιάδες ή 4 χιλιάδες επίορκοι που έχουν καταδικαστεί όντες δημόσιοι λειτουργοί) αλλά υπάρχουν δυο μέτρα στα χτεσινοβραδινά που αποφασίστηκαν που θα έχουν άμεση επίπτωση στην ήδη καταρρακωμένη τοπική αγορά.
Το πρώτο είναι ότι καταργούνται όλα τα εποχικά και ειδικά επιδόματα δηλαδή και τα εποχικά των οικοδόμων ή των τουριστικών υπαλλήλων. Στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι και από τις δύο κατηγορίες που υποστήριζαν κάπως το εισόδημά τους το χειμώνα με αυτό το επίδομα καθώς ούτε τουριστική σεζόν υπάρχει μεγάλη, αλλά και το κλίμα δεν επιτρέπει πολύ οικοδομική δουλειά το χειμώνα(για όσους φυσικά έχουν ακόμα δουλειά ως οικοδόμοι μετά την καθίζηση που υπέστη ο κατασκευαστικός κλάδος). Αυτό θα σημάνει άλλη μια απώλεια εισοδήματος που θα μεταφερθεί στην τοπική αγορά και τις επιχειρήσεις.
Το δεύτερο αφορά την παιδεία και όσους έχουν παιδιά που βρίσκονται σε μεταπτυχιακές σπουδές. Μαζί με την απόφαση από ένα εισόδημα και πάνω -που ίσως είναι τα 40 ή 50 χιλιάδες ευρώ- οι φοιτητές να πληρώνουν για τα βιβλία, αποφασίστηκε να θεσπιστούν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και στη χώρα μας, κάτι που ισχύει σχεδόν παντού στην Ευρώπη. Αυτό όμως βρίσκει και πάλι τους γονείς γονατισμένους ενώ προσθέτει έναν ακόμη πονοκέφαλο στα μικρά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας σαν το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας. Κι αυτό γιατί με δεδομένη την ύπαρξη διδάκτρων οι φοιτητές που θα το επιχειρούν θα είναι μόνο για σχολές με κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα και σε πανεπιστήμια που εξασφαλίζουν “αναγνωρισιμότητα” στην αγορά εργασίας. Γι κάποιους το μέτρο των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά έπρεπε να έχει θεσμοθετηθεί τον καιρό των παχέων αγελάδων, γιατί θεωρείται αναγκαιότητα στην πραγματικότητα που υπάρχει σε διεθνές επίπεδο, αλλά δυστυχώς ήρθε κι αυτό σε μια εποχή που θα την πληρώσουν οι μη έχοντες.
Γ.Σ.