Όλοι οι καλλιεργητές των περιοχών περιμετρικά της λίμνης Λυσιμαχείας φέτος δεν καλλιέργησαν διότι οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις τους είναι ακόμη πλημμυρισμένες. Κινήθηκαν νομικά προς την Διεύθυνση Υδάτων Δυτικής Ελλάδας. Διαβάστε πως μια σειρά προβλημάτων που υπήρχαν το χειμώνα έσπρωξαν στην καταστροφή τους καλλιεργητές.
Κανείς δεν καλλιέργησε φέτος από όσους έχουν στην ιδιοκτησία τους εκτάσεις εντός των 2.500 χιλιάδων τουλάχιστον στρέμματα γης που βρίσκονται πέριξ της λίμνης Λυσιμαχείας.
Εξ αιτίας των βροχοπτώσεων του χειμώνα, της βλάβη που είχε η διώρυγα Δ20, η οποία αποκαταστάθηκε, και της «παράκαμψης» για τα ύδατα που κατασκεύασαν παραπλεύρως από τις «πόρτες» στην περιοχή που η Τριχωνίδα συνδέεται με την Λυσιμαχεία δημιουργήθηκε το πρόβλημα και έμειναν ακαλλιέργητες τουλάχιστον οι 2.500 χιλιάδες στρέμματα γης. Από την «παράκαμψη» αυτή περνάνε ανεξέλεγκτες ποσότητες νερού οι οποίες συντέλεσαν (μαζί με τα υπόλοιπα προαναφερόμενα προβλήματα που υπήρχαν το χειμώνα) στην καταστροφή όλων των καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Οι αγρότες των περιοχών περιμετρικά της λίμνης έχασαν όλη τους τη φετινή καλλιέργεια. Ακόμη μέχρι και σήμερα ,Ιούλιο μήνα, τα χωράφια τους παραμένουν πλημμυρισμένα.
Από καταγγελίες στην «Σ» γνωρίζουμε πως και σε απόσταση 1χλμ με 1,5χλμ από την Λυσιμαχεία τα χωράφια είναι πλημμυρισμένα ακόμη. Οι αγρότες μάλιστα πέραν της καταστροφής διότι έχασαν την περίοδο καλλιέργειας, έχασαν και τα δικαιώματα επειδή δήλωσαν τις εκτάσεις τους ως χερσαίες αφού έμειναν ακαλλιέργητες.
Ο καλλιεργητής κ. Κων/νος Σιακαβέλας έχει στην ιδιοκτησία του 21 στρέμματα τα οποία δεν μπόρεσε να φυτέψει και να καλλιεργήσει καλαμπόκι όπως τις υπόλοιπες χρονιές. Μόνο στην περιοχή και των γεφυριών του Αλάμπεϊ (δεξιά της Ε.Ο και ως την διασταύρωση της Μακρυνείας) υπάρχουν περίπου 650 στρέμματα τα οποία έμειναν ακαλλιέργητα. Στην περιοχή του Δοκιμίου μόνο οι Αφοί Γκιγλά άφησαν ακαλλιέργητα περίπου 500 στρέμματα, διότι είναι ακόμη πλημμυρισμένα. Οι περισσότεροι εκ των θιγόμενων ιδιοκτητών που άφησαν ακαλλιέργητες τις εκτάσεις τους προ 10 περίπου ημερών κατέθεσαν την δεύτερη αγωγή προς την αρμόδια διεύθυνση Διαχείρισης υδάτων Δυτικής Ελλάδας, η οποία ευθύνεται για τις ποσότητες νερού. Η Διεύθυνση Υδάτων Δυτικής Ελλάδας αποφασίζει για τις ποσότητες των κυβικών μέτρων που θα χρησιμοποιηθούν κάθε χρονιά.
Ταυτόχρονα δίνει εντολή στην κεντρική διοίκηση της ΔΕΗ η οποία προσδιορίζει που θα διοχετευθούν οι ποσότητες των νερών καθώς επίσης και ποιες «πόρτες» και πότε θα ανοίξουν. Η διαδικασία αυτή γίνεται με την συνεργασία των ΤΟΕΒ που υπενθυμίζουμε είναι υπό κατάρρευση και κυρίως με την Κεντρική Υπηρεσία Έγγειο-βελτιώσεων. Εξ ορισμού δηλαδή η διαδικασία «στήνει στον τοίχο» τους καλλιεργητές οι οποίοι δεν μπορούν να απευθυνθούν μόνο σε μια υπηρεσία. Εκτός λοιπόν της ζημιάς που υπέστησαν αφού οι ιδιοκτησίες τους είναι ακόμη πλημμυρισμένες, αισθάνονται και τον εμπαιγμό των υπηρεσιών που εδρεύουν μάλιστα όλες στην Πάτρα διότι η μια μεταθέτει την ευθύνη στην άλλη και δεν μπορούν να εισπράξουν έστω μια επίσημη απάντηση για το πρόβλημά τους.
Όλο το ιστορικό που οδήγησε στη φετινή καταστροφή έχει ως εξής. Το χειμώνα μια από τις δυο διώρυγες, η Δ20, ήταν κατεστραμμένη με αποτέλεσμα να λειτουργεί μόνο η διώρυγα Δ28 που έπαιρνε 10 πόντους νερό (οι πόντοι είναι η μονάδα μέτρησης) ενώ η κατεστραμμένη Δ20 είχε επιπλέον δυνατότητα χωρητικότητας 50 πόντων. Παράλληλα με τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής (κάτοικοι Ζευγαρακίου, Αγγελοκάστρου, Λυσιμαχίας, Κλεισορευμάτων) που είχαν συγκεντρωθεί στο θυρόφραγμα της Λυσιμαχίας, εγκρίθηκε κονδύλι ύψους 300.000 ευρώ για την επισκευή της. Η επισκευή της διώρυγας Δ20 ολοκληρώθηκε εν τέλει προ δυο μηνών. Επειδή όμως η λίμνη Λυσιμαχία και Τριχωνίδα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, η Τριχωνίδα δηλαδή διοχετεύει νερό στη Λυσιμαχία και αυτό επιτυγχάνεται με φυσική ροή μέσω καναλιών πέρασαν μεγάλες ποσότητες νερού προς την Τριχωνίδα Η Τριχωνίδα είναι 1,5 με 2 μέτρα ψηλότερα από την Λυσιμαχία. Σε περιόδους βροχοπτώσεων συνεπώς, όταν νερά «φουσκώνουν» μέσω των διαύλων κυλάνε στη Λυσιμαχία η οποία πλημμυρίζει. Προς ανατροπή όμως αντίστοιχων καταστάσεων και προβλημάτων σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε δεκαετίες πριν υδραυλικό σύστημα ελέγχου των υδάτων. Το σύστημα αυτό αφέθηκε από την κεντρική διοίκηση στην τύχη του με αποτέλεσμα να αφεθεί στην τύχη και το αρδευτικό αποστραγγιστικό δίκτυο της Αιτωλ/νίας. Οι «πόρτες» που άνοιγαν για να πάρει νερό η λίμνη Λυσιμαχία έπεσαν και αυτές «θύμα» της φθοράς του χρόνου και κυρίως επωτιδίων που αφαίρεσαν τα σίδερα και γρανάζια από τις «πόρτες» αυτές, με αποτέλεσμα η «παράκαμψη» που έγινε για την διέλευση των νερών να επεκταθεί διότι ήταν χωμάτινη και να περνούν ανεξέλεγκτες ποσότητες νερού προς την Λυσιμαχία. Παρ’ ότι όλες οι βλάβες αντικαταστάθηκαν από παρεμβάσεις της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλ/νίας και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, το πρόβλημα είναι ότι οι καλλιεργητές δεν μπορούν να καλλιεργήσουν τις εκτάσεις τους.
Κων/νος Χονδρός
www.sinidisi.gr