Υπήρξε μια πρόοδος από την τηλεμαχία μεταξύ των δύο αρχηγών. Για πρώτη φορά έγινε κουβέντα χωρίς την γραφειοκρατική ακαμψία των καναλιών και των δημοσιογράφων. Κι υπήρξε διάλογος.
Είναι όπως με την οικονομία. Η πολυνομία και οι κανόνες και οι εισφορές και οι φόροι, προς όφελος της αγίας μονιμότητας, δεν επιτρέπουν να κάνει κανένας τίποτε. Οπότε ας το κρατήσουμε αυτό γιατί αν μπορέσουν οι αρχηγοί των κομμάτων να μην μιλάνε σε προστατευόμενο, ελεγχόμενο περιβάλλον όλο και κάτι θα αλλάξει.
Κατά τα λοιπά δεν ήταν τσακωμός αλλά μάλλον διερευνητικό ραντεβού για λευκό γάμο. Δεν έπεσαν σφαλιάρες, όχι. Έρωτας δεν θα υπάρξει αλλά «δια το κοινό καλό» μπορεί να το πιούν αμφότεροι το πικρό ποτήρι αν όχι της συγκυβέρνησης, ίσως της ανοχής για κάποιο διάστημα. Μάλλον με γλυκόλογα βγήκαν από το ευαγές ίδρυμα κι ας έμεινε σε όλους το θέμα με το ύψος. Ο επικοινωνιολόγος που έβαλε τον Μεϊμαράκη να ασχοληθεί με αυτό δεν πρέπει να έχει μπει ποτέ σε στούντιο, παρεμπιπτόντως.
Κατά τα λοιπά τα σπουδαία δεν συζητήθηκαν. Αυτή τη στιγμή τα σπουδαία είναι τα διεθνή κι εμείς σαν αυτιστικοί ασχολούμαστε με άλλα. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει για πάντα και όλες οι χώρες παίρνουν μέτρα πλην εκείνης που θα υποστεί τις μεγαλύτερες αλλαγές.
Αν μπορούσα να θέσω ένα ερώτημα στους δύο κυρίους ποιο θα ήταν; Γνωρίζετε ότι υπάρχει… ημι-κρατική εταιρία που αποστέλλει στα εκατοντάδες κατά τόπους γραφεία της αλληλογραφία ακόμα κι όταν αυτή δεν υπάρχει; Δηλαδή ένα σημείωμα που λέει “σήμερα το γραφείο σας δεν έχει αλληλογραφία”!
Δεν σώζεται η κατάσταση. Προηγήθηκε η Ζωή να δίνει αντισυστημικό αγώνα τρώγοντας τα ρούχα της- σαν τον Πρέκα -με τον εχθρό της τον Πρετεντέρη, για άλλη μια φορά φιλοξενούμενη σε μεγάλο κανάλι αν και απλή υποψήφια βουλευτής. Και μετά μπήκαμε και στον «Πιτσιρίκο» να διαβάσουμε κριτική. «Ζωή να ‘χει» έγραφε ένας-και καλά-αναγνώστης, χωρίς σχόλια πάντα από κάτω. Δεν μπορέσαμε να το διαβάσουμε όλο όμως γιατί ήταν η σελίδα γεμάτη από τη διαφήμιση μιας πασίγνωστης αλυσίδας γερμανικών σούπερ μάρκετ και στραβωθήκαμε…
Γ.Συμψηρής