Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος για δυο οικογένειες που έχασαν τα κορίτσια τους, στις 3 στον νέο Άγιο Χριστόφορο στο Αγρίνιο σήμερα όπως και χθες στις 4.30 στον Άγιο Παντελεήμονα στο Μεσολόγγι. Τη θλίψη την καταλαβαίνω και τη βλέπω σε πολλούς να είναι βαθιά. Την περιέργεια και την κοινωνική συνθήκη του θέματος όχι.
Ανήκω στην κατηγορία των πολιτών που δεν πάνε ποτέ σε ένα περιστατικό στο δρόμο από περιέργεια. Έχω τύχει σε πολύ άσχημα περιστατικά και βίας και τραυματισμού και θανάτου αλλά πάντα αποστρεφόμουν την περιέργεια που εννοείται ότι πρέπει να μας διατρέχει εμάς τους δημοσιογράφους σε τέτοια θέματα. Εκείνη που κάνει πολλούς απλά να παρατηρούν περιστατικά ή να ρωτούν «ποιος είναι; ποιος πέθανε;» όπου κι αν τύχει. Μόνο από απόλυτη επαγγελματική ανάγκη έχω παραστεί ή αν έχω εμπλακεί να βοηθήσω. Να σταματήσω στο δρόμο να «δω» ένα ατύχημα, όσο και να με παρακινούσαν οι συνεπιβάτες μου, δεν το έκανα ποτέ.
Δεν ξέρω, πιστεύω ότι πολλά από αυτά που λέγονται αυτές τις ώρες κάπου είναι και υποκριτικά υπό την έννοια ότι όταν κάτι σε συγκλονίζει σε παραδειγματίζει κιόλας. Προσωπικά δε βλέπω κάτι τέτοιο. Κουβεντιάζοντας με συναδέλφους πώς να το χειριστούμε το θέμα καταλήξαμε ότι πρέπει να μάθουμε αν τέτοια λεωφορεία πρέπει να υποχρεώνουν τους επιβάτες να φορούν ζώνες! Και αν η αστυνομία κάνει ελέγχους για κάτι τέτοιο! Αφού τα είπαμε στο τέλος κοιταχτήκαμε γεμάτοι ενοχές επειδή συνειδητοποιήσαμε τι λέγαμε…
Μα είναι δυνατόν να κουβεντιάζουμε αν σε οποιοδήποτε όχημα (που κινείται οπουδήποτε) πρέπει ή όχι να φορούν οι επιβάτες ζώνη; Οι πιο πολλοί έχουν δει την Τροχαία να σταματά οδηγούς λεωφορείων και να τους κάνει παρατήρηση γιατί δεν φορούν ζώνη. Από όσους μίλησα κανένας δεν είχε να αναφέρει περιστατικό που σταμάτησαν λεωφορείο για τις ζώνες των επιβατών. Και μετά συζητάμε αν ο νόμος επιβάλει τη ζώνη(γνωστός μου που μίλησε με άνθρωπο της τροχαίας πήρε την απάντηση ότι επιβάλλεται…) ή έχουν τα παλιά και τα καινούρια λεωφορεία ζώνη; Το ίδιο το ΚΤΕΛ που είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση του νομού, ως Α.Ε., υποχρεώνει τους οδηγούς να επιβλέπουν προσωπικά το αν φόρεσαν όλοι οι επιβάτες ζώνη; Ο νόμος και οι έλεγχοι μόνο είναι το θέμα; Χτες από τις 10 το πρωί μέχρι τις 11.30 που ήταν η ώρα αιχμής από πολίτες που έπαιρναν να ρωτήσουν για το θέμα, υπήρχαν άνθρωποι της Α.Ε. να απαντούν στους επιβάτες-πολίτες για τα πάντα, όπως επιβάλλεται σε μια τέτοιου μεγέθους επιχείρηση;
Δεν ψάχνω να ρίξω ανάθεμα. Αντίθετα βάζω πάνω από όλα την ευθύνη όλων μας. Πόσες φορές ζητήσαμε από έναν οδηγό να πηγαίνει συντηρητικά ή να έχει πιο τυπική συμπεριφορά; Πόσες φορές κάναμε παρατήρηση για τους όρθιους που πάνε στους κοντινούς προορισμούς ή μάλλον πόσες φορές δεν καταδεχτήκαμε εμείς να πάμε όρθιοι; Πόσες για τα μπαγκάζια μέσα στα λεωφορεία και πόσες για τη γελοιότητα να σταματά το λεωφορείο έξω από το σπίτι μας;
Ούτε ψάχνω να ρίξω το ανάθεμα στον οδηγό όπως ήδη γίνεται, αλλά ούτε μπορώ να τον δικαιολογήσω χωρίς να ξέρω τι θα πει η έρευνα. Αν ζήσει, ακρωτηριασμένος και με τόσες τύψεις, κανένας δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του.
Αλλά κάποια στιγμή, πέρα από τον θρήνο και την απώλεια για τους ανθρώπους των αδικοχαμένων και τους αληθινούς συμπάσχοντες (και πέρα από την αρρωστημένη περιέργεια μερικών), πρέπει να μάθουμε και κάτι από τις τραγωδίες μας…
Αιώνια μνήμη για τα κορίτσια και κουράγιο για τις οικογένειές τους.
Γ.Σ.