Ο δήμαρχος Αγρινίου χτες ήταν κάπως ανακουφισμένος. Μπήκαν κάποια χρήματα σε λογαριασμούς και παρότι ρευστό δεν βλέπει κανείς, τουλάχιστον θα κινηθούν πιο άνετα τα απορριμματοφόρα, θα επισκευαστούν άμεσες ανάγκες από την αυτεπιστασία, το θέμα με το νερό δεν θα είναι στο έλεος μιας παντελούς έλλειψης πόρων να τρέμει το φυλλοκάρδι όλων σε μια μεγάλη ζημιά. Ψιλοπράγματα μωρέ,«υπάρχουν λύσεις, υπάρχει κι άλλος τρόπος, θέλει αγώνα μερικοί μήνες θα είναι δύσκολοι” που λένε μερικοί…
Σαράντα μία(αριθμός:41)εργολαβίες είναι στον αέρα στη Περιφέρεια μόνο για την Περιφερειακή μας ενότητα. Η Αντιπεριφερειάρχης τρέμει στην ιδέα ότι η κατάσταση θα πάει όπως είμαστε τώρα για μήνες. Και μαζί με τον δήμαρχο Αγρινίου και όλους τους δημάρχους τριγύρω προσπαθούν να πιέσουν ώστε να μη λήξει το ΕΣΠΑ στο τέλος του χρόνου και κλάψουν μανούλες. Άλλα 30 έργα είναι υπό δημοπράτηση και κανείς δεν ξέρει τι θα απογίνουν. Γιατί δεν ρωτάει ένας από τους αμάσητους και τους απροσκύνητους πως θα είναι η περιοχή μας χωρίς αυτά τα 71 έργα που είναι αναγκαία και χωρίς ο δήμος να έχει λεφτά όχι για τα μπάζα, όχι για βοήθεια στους φτωχούς, αλλά ούτε για να ανοίγει το πρωί;
Πάνε όλες οι βεβαιότητές μας. Καλά κοροϊδεύαμε κάποτε- με τα σανδάλια μας και τις πουκαμίσες έξω- τις τράπεζες και εξηγούσαμε ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτές. Καλά κάνουμε τον άνετο μερικοί από μας ακόμα με το 60άρι που μας αρκεί όπως λέμε, γιατί μήνας μπαίνει -μήνας βγαίνει ο λογαριασμός πιστώνεται κανονικά. Φτάσαμε να το κάνουμε σύνθημα «όλα είναι εντάξει αφού άνοιξαν οι τράπεζες» για να κάνουμε πλακίτσα. Άσε που ανεβάσαμε στη αρχή και βιντεάκια στο youtube όπου μέχρι ενός σημείου νομίζαμε ότι αυτά τα 1800 ευρώ το μήνα, που μας κάνουν οι μέρες επί το 60άρι, είναι κάποιο σχέδιο του γνωστού διασκεδαστή για να έχουν όλοι λεφτά!
Στην Αθήνα όμως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν ζητάνε καν άσυλο γιατί θέλουν να φύγουν και η κυρία Τασία έχει μείνει άλαλη γιατί ο κόσμος δεν ήταν όπως τον φανταζόταν. Δεν είναι τελικά ατραξιόν ο ανθρώπινος πόνος όπως τον είδε ως τουρίστρια στη Ινδία όπου «πεθαίνουν τα παιδιά αλλά οι τουρίστες δεν επηρεάζονται», όπως μπαρουφολογούσε τις προάλλες.
Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός είχε καταθέσει σε τράπεζα για την Ελλάδα 300.000 ευρώ ως βοήθεια για τους πρόσφυγες, αλλά τα χρήματα λόγω της τραπεζικής αργίας δεν μπόρεσαν να εκταμιευτούν και επέστρεψαν στους δωρητές! Άρα οι τράπεζες χρειάζονται και σε κάποια ζητήματα που δεν τα είχαμε φανταστεί όταν είχαμε ακόμα μαλλιά και τα είχαμε αφάνα.
«Τα λεφτά να πηγαίνουν κατευθείαν στους αγρότες κι όχι σε μεσάζοντες», ζητάνε οι πιο διεκδικητικοί. Ποια λεφτά; Της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την οποία πρέπει να βγούμε! Κι από την οποία αν βγούμε θα βγούμε κι από τη Σένγκεν και μετά η κυρία Τασία θα μείνει μόνη με το τέρας που μόνη της άφησε να θεριέψει. Άλλοι προσπαθούν να εξηγήσουν τι ωραία θα είναι η ζωή στη δραχμή και πως υπάρχει και η… ανταλλακτική οικονομία. Αλλά το μηνιάτικο πέφτει σε ευρώ…
Γ.Συμψηρής