Τα “Παπαστράτεια” ήταν οι μεγαλύτερες και σπουδαιότερες γιορτές στη σύγχρονη ιστορία του Αγρινίου. Μια άγνωστη και ξεχασμένη πτυχή τους ήταν οι αντιδράσεις μικρής μερίδας του κόσμου ιδίως νεαρών. Για αυτούς σημασία είχαν τα κατ’εφημισμόν”Αντιπαπαστράτεια” γιορτές αυτοσχέδιες, τρόπος του λέγειν, σαν αντίδραση στις καθιερωμένες γιορτές.
Τα “Αντιπαπαστράτεια” και η συναυλία των “Σπυριδούλα” το 1981 στο “Ελληνίς”
Λίγο πριν τη “Δύση τους” το 1982 τα Παπαστράτεια βρήκαν μια απρόσμενη αντεκδήλωση: Τη συναυλία του πασίγνωστου συγκροτήματος εκείνη την εποχή την” Σπυριδούλα”, που το όνομα της βέβαια το απέκτησε-λένε-από την Ματαραγκιώτισσα Σπυριδούλα που κακοποιήθηκε από τους πατριούς της σιδερώνοντας την δεκαετίες πριν. Ένα συγκρότημα-τοτέμ της εποχής, που ήρθε χωρίς τον «πρίγκηπα» Παύλο Σιδηρόπουλο, ο οποίος είχε αποφασίσει να τραβήξει το δικό του μοναχικό δρόμο. Οι «Σπυριδούλα» έπαιξαν στο θερινό «Ελληνίς»
Το μενού περιλάμβανε “όλο το ρεπερτόριο της ροκ συναυλιακής κουλτούρας αλλά στο πρώιμο αθώο της στάδιο. «Ντου» στην αρχή για να μπουν όλοι τσάμπα, επεισόδια και διάφορες αντράλες μαζί με πολύ λατρεία από το διψασμένο αγρινιώτικο κοινό και στο τέλος…έρανο γιατί, με εκείνα και με τα άλλα, δεν έβγαιναν τα έξοδα του γκρουπ ούτε για να γυρίσει στην Αθήνα! Επιστρατεύτηκε λοιπόν ο παραδοσιακός… ρεφενές και όλοι τσόνταραν για να μην την πληρώσει το συγκρότημα!”
Η προκήρυξη που μοιράστηκε, ο …Φλωρινιώτης και το “μελαχρινάκι”
Τα “Αντιπαπαστράτεια” συγκινούσαν περισσότερο νέους που δήλωναν ότι άνηκαν στον αριστερό η αναρχικό χώρο. Μοιράστηκε βέβαια και προκήρυξη που διαβάστηκε στη συναυλία εγκαλώντας εν ολίγοις τα Παπαστράτεια ότι λανσάρει “φθηνά είδωλα της Τέχνης και της Κοινωνίας του Θεάματος”. Πρώτος στο στόχαστρο ο “Φλωρινιώτης-το μελαχρινάκι” -αλλά και “βεντέτες”όπως Πασχάλης, Ελπίδα, Κλωναρίδης. Στη συνέχεια ακολούθησε μια ιδεολογική-ταξική ανάλυση που εναντιώνονταν στο έργο των Παπαστραταίων ενώ μέμφονταν τους διοργανωτές “ότι δεν τους είχε δοθεί σκόπιμα το σινεμά “Πάνθεον” για να μην κάνουν εκεί την εκδήλωση τους”. Η προκήρυξη τελείωνε με την φράση το “σύμπαν” ανήκει στα Εργατικά Συμβούλια.
Τα ΜΑΤ από το… Νεοχώρι και τα “Πετροχημικά” παρατεταγμένα μεταξύ “Ελληνίς”-Πάρκου
Θα ήταν μια απλή επεισοδιακή συναυλία αν δεν συνδεόνταν στην μνήμη μερίδας νεολαίων με τα Αντιπαπαστράτεια. Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος που επιστρατεύτηκαν σύμφωνα με μαρτυρίες και ΜΑΤ, προκειμένου “οι 600-όπως λέγεται- νεολαίοι του Ελληνίς να μην εμπλακούν με τις γιορτές Παπαστρατείων που γίνονταν στο Πάρκο”. Μάλιστα τα ΜΑΤ ήρθαν από μια άλλη θερμή ζώνη της Αιτωλοακαρνανίας το Νεοχώρι όπου οι κάτοικοι είχαν κυριολεκτικά εξεγερθεί λόγω της επικείμενης ίδρυση μονάδας πετροχημικών ξυλώνοντας κυριολεκτικά τα γεωτρύπανα. Το γεγονός αυτό διαστραυρώνεται πέρα από μαρτυρίες και από γεγονότα που έλαβαν χώρα: Τα δε Παπαστράτεια γινόντουσαν Μάιο-Ιούνιο συνήθως(όπως και το 1981), η προκήρυξη που μοιράστηκε φέρει ημερομηνία Ιουνίου του ’81, τα επεισόδια στο Νεοχώρι Απρίλιο του 1981 οπότε η αστυνομική παρουσία συνέπιπτε χρονικά. Επομένως συνδέονται τα παραπάνω γεγονότα. Τελικά επεισόδια τέτοιου είδους δεν έγιναν. Όσο για τους «Σπυριδούλα» με τριμελή πια σύνθεση ξανάρθαν στην πόλη άλλες δύο φορές.
Πολλές και ποικίλες οι ερμηνείες. Εκδηλώσεις σαν τα Παπαστράτεια δεν ήταν ιδεολογικά ανεκτές από κάποιες σκοπιές. Θεωρούνταν κατά κάποιο τρόπο “καπιταλιστικές”. Τώρα πολλοί οι λόγοι που μπορεί να αντιδρούν κάποιοι: Ίσως το αυστηρό κλίμα της εποχής (Ιούνιος 1981 , ποδιές υπήρχαν ακόμα στα σχολεία…) να προσωποποιούνταν για κάποιους νεολαίους σε δημόσιες εκδηλώσεις που να προσλαμβάνονταν ως “κατεστημένες”. Και μέσα σε όλα ο χαβαλές σίγουρα. Ένα μόνο είναι σίγουρο:
Δεν υπάρχει τίποτα μεγάλο που να μην επισείει αντιδράσεις.
Αν δεν γίνεται αυτό, ίσως τότε δεν αξίζει…
Άγριος
Το παραπάνω άρθρο συγγράφηκε με πληροφορίες βασισμένες και στις παρακάτω πηγές:
Προφορική μαρτυρία Δημητρίου Μαργαρίτη
Άρθρο: “Συναυλιακές ιστορίες για αγρίους στο Αγρίνιο (μέρος 2ο)”, Γιάννης Συμψηρής, agrinionews.gr
Άρθρο :”Νεοχώρι Αιτωλακαρνανίας-Πετροχημικά”el.wikipedia.org