Κι όποιος τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε εντυπωσιαστεί με τις τελετές λήξης του σχολικού έτους στα δημοτικά μας, φέτος είναι αδύνατον να μην ένιωσε την ένταση των στιγμών. Φαντασμαγορία, πάρτι, πυροτεχνήματα, μέχρι και μικρές καντίνες και καλαμπόκια και κάστανα έξω από τις γιορτές. Τραγούδι, κέφι, χορός από τα μικρά παιδιά, Ρέμος, Πυροβολάκης, (opa)Gagnam Style, μια σχετική αδικία στον Μαργαρίτη και τον Κότσιρα. Θα μου πεις αυτές οι γιορτές θέλουν λίγο «είσαι ότι έψαχνα να βρω» δεν σηκώνουν «να σου δώκω μια να σπάσεις, αχ βρε κόσμε γυάλινε»…
Πάντως και αρκετή τέχνη, αληθινή τέχνη. Μερικά πολύ προσεγμένα θεατρικά ανά την πόλη, και πολύ καλές χορωδίες. Σε μία που έτυχα-δεν κάνει να πω σε ποια γιατί θα θεωρηθεί promotion του σχολείου και της υπεύθυνης δασκάλας-τέτοια χορωδία, έπαθα πλάκα θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό τα παιδιά. Και νοήματα μέσα, να μην το ξεχνάμε. Το είπε η κυρία υπεύθυνη δασκάλα σε μια φάση, «δώστε βάση στον στίχο γιατί μερικά πράγματα είναι διαχρονικά». Ας μην το κάνουμε θέμα τι έλεγε ο στίχος.
Να πω την αλήθεια δεν έχω ξεκαθαρίζει γιατί τόση χαρά, ανακούφιση και πανηγύρι που τέλειωσε το σχολείο. Οι γονείς στο δημοτικό δεν νομίζω ότι ανακουφίζονται, τώρα αρχίζει ο Γολγοθάς τι θα κάνουν τα παιδιά το καλοκαίρι. Να πω οι γονείς των μαθητών Γυμνασίου-Λυκείου όπου το διάβασμα είναι πολύ και καταπιεστικό, ναι. Από την άλλη και στο δημοτικό οι εποχές είναι απαιτητικές και τουλάχιστον οι δάσκαλοι δικαιούνται να χαρούν που σχολάει η χρονιά. «Τελειώνετε;», ρώτησα τη δασκάλα του παιδιού μου τις προάλλες και μου απάντησε ξεφυσώντας «καιρός δεν είναι;». Αντελήφθην ότι μάλλον δεν έχω εικόνα αυτής της δουλειάς. Από την άλλη τόσος πανηγυρισμός σίγουρα έχει μέσα και το στοιχείο της αυτοπροβολής και ενός μίνι διαγωνισμού με dj και διασκεδαστές. Σίγουρα μας προέκυψαν και λίγο φεστιβάλ οι τελετές λήξης.
Αντίθετα τελετές έναρξης δεν υπάρχουν. Ο Σεπτέμβριο ς ξεκινάει μουντά και βαριεστημένα σαν να γίνονται όλα υποχρεωτικά. Θραύση θα έκανε κάποιος διευθυντής που θα καλούσε σε γιορτή για το ξεκίνημα της χρονιάς ε; Ή κάνω λάθος εγώ και είμαι με την επαίσχυντη αριστεία που μάχεται, πια, το υπουργείο; Μπορεί.
Αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι χτες κυκλοφορούσαν χιλιάδες παιδιά στην πόλη, σε στέκια, καφέ και πλατείες-στέκια. Όλα μαζί. Σαν σε κάποια επέτειο. Σε κάποιες περιπτώσεις έμοιαζαν και πάρα πολύ έτσι ομοιόμορφα ντυμένα στα μαύρα κυρίως όπως ήταν . Κάπου-κάπου έμοιαζαν να περιμένουν κάποιον για να τον αποθεώσουν. Να φωνάξει κάποιος «ποιος είναι ο ηγέτης; ποιος κάνει κουμάντο εδώ;» Και να απαντήσουν όλα μαζί «εσύύύύ!» με μια φωνή. Ή μήπως κάπου το έχω ακούσει αυτό που μόλις περιέγραψα;
Ας είναι. Τα μικρότερα έχουν χρόνια μπροστά τους. Τα μεγαλύτερα παιδιά θα πάνε του χρόνου στο πανεπιστήμιο με λεφτά γονιών που δεν υπάρχουν και με τον νέο νόμο θα συνέρχονται, θα αποφασίζουν μια κατάληψη και το εξάμηνο θα πηγαίνει εκεί που βολεύει κάποιους. Ξανά. Σε κάποιες πόλεις σαν το Αγρίνιο, μέλη ΔΕΠ, πρυτάνεις και σύλλογοι θα συνέρχονται και θα δείχνουν στην πολιτική εξουσία ότι εκείνα που ήξερε να τα αφήσει. Τώρα έχουμε και πάλι 1983, πάνω κάτω…
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Λεφτα για πυροτεχνηματαπυροτεχνηματα παντα βρισκουμε. Για να αναψει καμια ωρα παραπανω το καλοριφερ το χειμωνα?….. δυσκολες απαντησεις!!!!!?