Μιας και σφύριξε λήξη ο διαιτητής και για τη Δεύτερη εβδομάδα της εκλογικής περιόδου θα ήθελα στο παρά ένα και με το απαραίτητο τακτ που χαρακτηρίζει ετούτο το site να πω δυο πράγματα που δεν θα επηρεάσουν κανέναν αλλά που πρέπει να ειπωθούν.
Το πρώτο είναι το γιατί οι συνδυασμοί, οι υποψήφιοι και οι αναμεμιγμένοι ποικιλοτρόπως στην Ελλάδα πειθαρχούν τόσο πολύ στον μη προεκλογικό χαρακτήρα του 24ώρου που προηγείται των εκλογών. Δεν μιλάω γι’ αυτούς που και σήμερα και αύριο θα βγουν να μοιράσουν χαρτάκια, προγράμματα, φάτσες, συνθήματα μπροσούρες κλπ. Αυτή η περίπτωση εμπίπτει στην λεγόμενη «ελληνική ιδιαιτερότητα». Πειθαρχούν, λοιπόν, από σεβασμό στους θεσμούς; Ολίγον μόνο, διότι το κύριο είναι η αποφυγή του «ατυχήματος». Και τι εστί ατύχημα; Οι πιο έμπειροι πολιτικοί λένε ότι τις τελευταίες 48 ώρες μιας προεκλογικής περιόδου ένας αστάθμητος παράγοντας ή ένα λάθος είναι ικανό να αλλάξει και τους συσχετισμούς μιας παγιωμένη κατάστασης. Κρατείστε το αυτό για να καταλάβετε και γιατί όλοι φυλάγονται αυτές τις ώρες από νερό κι από φωτιά. Ή μάλλον πρέπει να φυλάγονται.
Και το δεύτερο είναι ότι εμείς εδώ στο agrinionews πράγματι δεν θέλουμε να επηρεάσουμε κανέναν, όχι αυτές τις ώρες αλλά καμιά ώρα. Τις προτιμήσεις μας τις έχουμε και δεν είναι ίδιες σε όλους όσους ανακατεύονται. Αλλά προσωπικά είμαι πολύ περήφανος που εδώ ακούστηκαν όλα με τεράστιο κόπο μέχρι εξαντλήσεως για να είναι το site ακριβοδίκαιο. Κανένα δελτίο δεν αποκλείστηκε αλλά και κανένας δεν πέρασε τη προπαγάνδα του αμάσητη. Και οι επισκέπτες μπορούσαν-μέσα σε λογικά πλαίσια-να πουν από μια κουβέντα μέχρι να διατηρούν ένα μετακινούμενο μπλογκ εντός του site…
Κι επειδή προσωπικά είμαι ελεύθερος φιλοξενούμενος συνεργάτης τα εύσημα πάνε σε εκείνους που το τρέχουν όλο αυτό, στην ιδιοκτησία και στους νεότερους που τους έφυγε ο αδόξαστος για να έχει ο επισκέπτης πληροφορία αντάξια μεγάλων ιστοσελίδων. Η Μαρίνα κι ο Γιώργος π.χ. δεν έχουν δικά τους μέσα και δικές τους στήλες και είναι κρίμα να μην αναφερθεί το όνομά τους. Γιατί μετά από αυτό το σημείωμα τα ονόματά τους πάνε σε χιλιάδες υπολογιστές. Και στην εποχή που και σχολιαστές να ήταν ένα credit θα το έπαιρναν, ας το υπενθυμίσω τουλάχιστον εγώ να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου γιατί πρόκειται για κόπο, δουλειά και αφοσίωση.
Γ.Σ.