Άσχημα τα αποτελέσματα της περασμένης αγωνιστικής για τον Παναιτωλικό. Πολύ άσχημα. Τα «διπλά» του Ηρακλή και της Καλλονής έφεραν τα πάνω κάτω και εκεί που όλοι στο αγρινιώτικο στρατόπεδο προσπαθούσαν να συνέλθουν από τη γκέλα με τη Νίκη Βόλου, τους μπήκε κι άλλος μπελάς στο κεφάλι.
Ουδείς περίμενε τα ανάποδα αποτελέσματα και φαντάζομαι πως ούτε και στα… κομπιουτεράκια του Χάβου και των συν αυτώ ήταν γραμμένες αυτές οι εκτός έδρας νίκες. Όπως επίσης φαντάζομαι πως ουδείς μπορούσε να προβλέψει ότι ο μέχρι πρότινος πνέοντας τα λοίσθια Εργοτέλης θα επικρατούσε τόσο άνετα του Ολυμπιακού Βόλου στο ντέρμπι της Μ. Δευτέρας.
Όπως και να έχει οι ανατροπές στο φετινό πρωτάθλημα των… ανατροπών συνεχίστηκαν και εκεί που οι περισσότεροι έλεγαν μετά το «διπλό» στη Φυλή ότι ο Παναιτωλικός δε χάνει με τίποτα την απευθείας άνοδο, τώρα κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά ότι η αγρινιώτικη ομάδα έχει εξασφαλίσει την είσοδό της στα μπαράζ!
Στο τρυπάκι των υπολογισμών μπήκα κι εγώ και διαψεύστηκα οικτρά. «Χ» το είχα υπολογίσει το ντέρμπι στο παγκρήτιο, ασσάρα μου έκατσε. Άσσο μέχρι «Χ» το ντέρμπι στη Λάρισα, περίπατο «διπλό» έκανε η Καλλονή. Ακόμη και τον Ηρακλή δεν τον θεωρούσα και τόσο σίγουρο ότι θα περάσει απ΄ τη σκληρή έδρα του Ελ Πάσο. Να που όμως όλα αυτά έγιναν και έπεσα κι εγώ έξω, όπως και οι περισσότεροι.
Τα γράφω όλα αυτά θέλοντας να καταλήξω κάπου: Όσο εύκολο είναι να πέσεις μέσα στους υπολογισμούς σου άλλο τόσο δύσκολο είναι και να διαψευστείς παντελώς. Το να το κάνεις μάλιστα αυτό συνέχεια, οδηγεί σε αποπροσανατολισμό.
Ο Παναιτωλικός αυτή τη στιγμή βρίσκεται κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού και το επερχόμενο ματς με τον Εργοτέλη μοιάζει σαν ο τελικός των τελικών. Σε ενενήντα λεπτά ο Τίτορμος θα κληθεί να παίξει ουσιαστικά τους κόπους μιας ολόκληρης σεζόν και αυτό νομίζω είναι κατανοητό απ΄ τον καθένα. Αν δεν κερδίσει θα είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο στη συνέχεια να κλέψει μια από τις τρεις πρώτες θέσεις, αρκούμενος στο κυνήγι της εισόδου στα πλέι οφ.
Λένε πολλοί ότι οι τέσσερις σερί νίκες στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια θα φτάσουν στον Παναιτωλικό για να σιγουρέψει την απευθείας άνοδο. Το ίδιο πάνω κάτω πιστεύω κι εγώ. Το θέμα όμως δεν είναι το τι πιστεύω εγώ και το τι υπολογισμούς κάνουν στο αγρινιώτικο στρατόπεδο. Το μεγάλο και μοναδικό ζητούμενο πλέον για τον Παναιτωλικό είναι το πώς θα καταφέρει να φύγει νικητής το απόγευμα της ερχόμενης Παρασκευής. Εκεί και μόνο οφείλουν να έχουν στραμένη την προσοχή και τη συγκέντρωσή τους όλοι και όχι στο τι θα κάνουν οι άλλες ομάδες ή στο πόσες νίκες χρειάζονται ακόμη. Τι να το κάνω εγώ αν όντως οι 72 βαθμοί φτάνουν και δεν κερδίσω στο σπίτι μου τελικά τους κρητικούς; Δεν έχει νόημα.
Ο Εργοτέλης θα έρθει στο Αγρίνιο για δύο αποτελέσματα. Γνωρίζοντας ότι είναι τέσσερις βαθμούς πάνω από τον προσεχή του αντίπαλο, δε νομίζω να έρθει να ρισκάρει παίζοντας ανοιχτά. Συντηρητικά θα προσπαθήσει να το πάει το ματσάκι και αν του βγει καμιά κόντρα, έχε καλώς. Το θέμα πάνω απ΄ όλα όμως είναι ο Παναιτωλικός. Το «έργο» της Καβάλας επαναλήφθηκε και με τη Νίκη Βόλου και αυτοί οι δύο βαθμοί λείπουν πάρα πολύ αυτή τη στιγμή από τους κιτρινομπλέ. Από την άλλη νομίζω πως και ο προσεχής αντίπαλος διαπιστώνοντας το πρόβλημα του Παναιτωλικού σε πολύ κλειστές άμυνες, κάτι ανάλογο θα επιδιώξει να κάνει.
Το κλειδί της νίκης το έχει ο Χάβος. Ελπίζω κι εύχομαι να βρει τη λύση και το αντίδοτο για να πετύχει το στόχο. Αν ο Παναιτωλικός σκοράρει νωρίς όπως έγινε σε κάποια από τα τελευταία του παιχνίδια, κέρδισε. Δε γυρίζει μετά κανένας Εργοτέλης το παιχνίδι.
Επειδή όμως δε γίνεται σε κάθε αγώνα να υπάρχει το γρήγορο γκολ και η νίκη πρέπει να έρθει όπως και να έχει, ο Χάβος και οι παίκτες του πρέπει αυτό και μόνο να έχουν στο μυαλό τους: Δε φεύγουμε από το γήπεδο αν δεν κερδίσουμε. Και αυτό απαιτεί συγκέντρωση, πάθος και κατάθεση ψυχής απ΄ όλους. Και αφήστε τις άλλες ομάδες να κάνουν ότι θέλουν. Ο Παναιτωλικός το μυαλό του μόνο στα παιχνίδια του. Ένα, ένα. Και στο τέλος το ταμείο.
Perry