Ξεχωριστά αξίζει μια αναφορά στο αύριο του δημοψηφίσματος και ξεχωριστά στον απολογισμό του.
Ο απολογισμός του συμπυκνώνεται στο που κέρδισε το ΟΧΙ και που ηττήθηκε το ΝΑΙ.
Το ΝΑΙ ηττήθηκε στην εξέδρα. Άνθρωποι που πολλοί από αυτούς έβγαιναν πρώτη φορά σε διαδήλωση αντίκρισαν την πρώτη τους φορά πρόσωπα να τους μιλούν για το ΝΑΙ, που πρωταγωνιστούσαν όλα αυτά τα χρόνια στο δημόσιο βίο. Το ΝΑΙ δεν αποσυνδέθηκε, δεν απαγκιστρώθηκε ποτέ από το πολιτικό χθες. Δεν υπερτονίστηκε κανένα χειροπιαστό επιχείρημα στο δημόσιο λόγο υπέρ του ΝΑΙ που μονοπωλούσε όχι μόνο στις συγκεντρώσεις, παρά μόνο η καμπάνια στόχευε σε φοβικά ένστικτα.
ΤΟ ΟΧΙ κέρδισε τον διπλανό μας. Πέρα από τις συγκεντρώσεις που είχαν τον διπλάσιο τουλάχιστον κόσμο και απευθύνονταν σε κόσμο που ήταν εξοικειωμένος με αυτές , ο διπλανός μας έδωσε την τελική νίκη και από μόνος του έφτιαξε το κλίμα. Λίγο τα συσσωρευμένα προβλήματα, λίγο η έλλειψη όχι τόσο ισχυρής αντίθετης άποψης αλλά εκπροσώπων, λίγο το μαύρισμα σε τηλεαστέρες έδωσαν δια βοής ουσιαστικά τη νίκη στο ΟΧΙ.
Η ιστορία του δημοψηφίσματος πέρα από την αυριανή της διαχείριση σε Ελλάδα και Ευρώπη, έδωσε ένα μάθημα στο πολιτικό προσωπικό για την στάση που οφείλει να έχει στα δημόσια πράγματα.
Άγριος