Γράφει ο Γιάννης Συμψηρής
Επειδή πολύ σύγχυση υπάρχει σχετικά με το τι μέλλει γεννέσθαι με τα νοσηλευτικά Ιδρύματα της χώρας και με μόνο απόλυτο δεδομένο ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η λειτουργία τους με τον τρόπο που αυτή ισχύει σήμερα, προσπαθήσαμε
να ξεδιαλύνουμε το θολό τοπίο που υπάρχει. Συν τοις άλλοις μήπως και προλάβουμε τις πρώτες ακραίες αντιδράσεις που αφορούν πάλι σε τοπικούς συσχετισμούς και στο ποια πόλη πρέπει να έχει τα πρωτεία.
Αυτό που πιθανότατα ενεργοποίησε πολλές αντιδράσεις και από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις(και από εκείνους που θεωρούν ότι Υγεία είναι να έχουμε δυο διαφορετικές κλινικές σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τις οποίες δεν λειτουργεί καμία) είναι η έκθεση του Καθηγητή Οικονομικών στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Λυκούργου Λιαρόπουλου ο οποίος παρέδωσε όμως-και αυτό δεν το ξέρει πολύς κόσμος-μία από τις εισηγήσεις οι οποίες θα ληφθούν υπόψιν και η οποία κινείται πράγματι προς «σκληρή» κατεύθυνση με προτάσεις για συγχωνεύεις σε «κύκλους» όπου ένα νοσοκομείο αποτελεί κύκλο για άλλα τέσσερα, ενώ υπάρχουν και σαφείς οδηγίες ακόμη και για καταργήσεις. Όμως, και ενώ είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι την τελική πρόταση θα την κάνει ο υπουργός Υγείας κ. Λοβέρδος, στην εισήγηση αυτή υπήρξαν υπερβολές όπως εκείνη για τη κατάργηση του Καραμανδάνειου στην Πάτρα που ξεσήκωσαν δικαιολογημένες αντιδράσεις σε βαθμό που η 6η Υγειονομική Περιφέρεια χρειάστηκε να κάνει συνέντευξη τύπου όπου κατέστη σαφές ότι το Καραμανδάνειο δεν κλείνει και ότι πρόκειται απλά για μια πρόταση που μαθεύτηκε αλλά δεν δεσμεύει κανέναν.
Αντίθετα από τη παραπάνω εισήγηση Λιαρόπουλου υπάρχει και μια άλλη ελάχιστα γνωστή, εκείνη του Κοσμήτορα της Εθνικής Σχολής Δημόσια Υγείας κ. Λυκούργου Κυριόπουλου που περιλαμβάνει σαφώς λιγότερες συγχωνεύσεις και ένα ασφαλέστερα ηπιότερο πρόγραμμα αλλαγών. Πρόκειται για μια σχετικά άγνωστη έκθεση που περιλαμβάνει τις «συνενώσεις δυνάμεων» σε Καλαμάτα –Κυπαρισσία, Πύργο- Αμαλιάδα, Ναύπλιο- Άργος, Αργοστόλι- Ληξούρι, Άγιο Αντρέα- Νοσοκομείο Θώρακος και ,ναι, Αγρίνιο-Μεσολόγγι. Θα παρατηρείτε ασφαλώς ότι όλες οι συνενώσεις δυνάμεων αφορούν σε όμορες αστικές περιοχές με αντίστοιχους ανταγωνισμούς με τους δικούς μας. Όμως οι οδηγίες κα οι προτάσεις για αυτές τις συνενώσεις δυνάμεων πιθανώς να κάμψουν και τις αντιρρήσεις που μπορεί να ακουστούν χωρίς και πάλι να είναι κάτι τελεσίδικο αφού, ξαναλέμε, ότι όλα τα παραπάνω δεν δεσμεύουν τον υπουργό και άλλωστε υπάρχει ανοιχτή διαβούλευση μέχρι τουλάχιστον το τέλος του μήνα στην ιστοσελίδα του υπουργείου όπου μπορεί να καταθέτει κανείς τις προτάσεις του.
Εμείς ζητήσαμε τη γνώμη του κ. Κώστα Πατσιαλού υποδιοικητή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας ώστε να έχουμε μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη και μας εξήγησε: «Είναι σημαντικό να καταλάβει κανείς δυο βασικά πράγματα. Πρώτον ότι δεν καταργείται κανένα νοσοκομείο. Και δεύτερον ότι μιλάμε πραγματικά για μια συνένωση δυνάμεων εκεί που τώρα έχουμε πολυδιάσπαση και μέτρια απόδοση. Η τελική απόφαση του υπουργού θα αποσκοπεί στην αποδοτικότερη κατανομή δυνάμεων και στη διασφάλιση πληρέστερης υγειονομικής περίθαλψης των πολιτών. Είναι αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει και είναι λάθος να συνδέονται μόνο με το οικονομικό συμμάζεμα που έτσι κι αλλιώς πρέπει να γίνει. Ο στόχος είναι να ενισχυθούν τα νοσοκομεία στα αδύνατα σημεία και να δημιουργηθούν και νέα τμήματα σύμφωνα με τα ανοσολογικά πρότυπα και τις ανάγκες που έχουμε καταγράψει. Τέτοια τμήματα είναι νοσηλευτικής φροντίδας είναι για παράδειγμα Αυτόνομα Τμήματα Επειγόντων ή Τμήματα Ημερήσιας Φροντίδας. Όταν λέμε όμως να λειτουργούν δεν εννοούμε να μην έχουν γιατρούς και υποδομές και απλά να λέμε ότι λειτουργούν» Ναι, ρωτάμε αυθόρμητα, αλλά τα…πρωτεία; «Ακούστε αφού ρωτάτε για το θέμα Μεσολογγίου-Αγρινίου πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι διοικητικά ήδη μιλάμε για μια μονάδα. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν οι αναγνώστες σας. Οπότε τα νοσοκομεία που διοικητικά είναι 1 μονάδα όταν θα συνενώσουν τις δυνάμεις τους, το θέμα είναι που θα μένει ο διοικητής; Πρέπει να κάνουμε αυτό που οφείλουμε στην Υγεία, επιτέλους», μας απαντά.
Είναι λοιπόν σαφές: Οι τελικές αποφάσεις θα παρθούν από τον Λοβέρδο, τίποτε δεν τον δεσμεύει και μάλλον το σκληρό σενάριο δεν είναι αυτό που δείχνει να επικρατεί. Η διαβούλευση συνεχίζεται με ανοιχτές προτάσεις και μέχρι να τελειώσει καλά θα είναι να θυμόμαστε ότι σύμφωνα με άρθρο του κ. καθηγητή στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, η ετήσια «μαύρη οικονομία» στην Υγεία εκτιμάται σε 4-5 δισ. ευρώ. Τα 40-50 δισ. ευρώ που «έφυγαν» από τους ιδιώτες και τον κρατικό προϋπολογισμό, αφορολόγητα, ας πούμε τα τελευταία 15 χρόνια κατέληξαν σε ιδιωτικούς λογαριασμούς λίγων χιλιάδων γιατρών και επιχειρηματιών, σε offshore, σε ξένους λογαριασμούς και σε πανάκριβο real estate στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Χωρίς τη μαύρη οικονομία της Υγείας, η χώρα θα έδειχνε πρωτογενή πλεονάσματα ως το 2008 και όχι ελλείμματα από το 2003 και μετά…