Με δημιουργία μονοπατιού στο Δασύλιο του Αγίου Χριστοφόρου
Αν και στην πόλη μας, κάθε υπαίθρια δραστηριότητα τους καλοκαιρινούς μήνες από τις 9.30 το πρωί έως και τις 8.00 το βράδυ, τότε που αρχίσει να χάνεται και το φώς, είναι απαγορευτική, υπάρχει ένα μέρος όπου έχει πάντα ίσκιο!
Τόσο ίσκιο ώστε να μπορεί κανείς να αθληθεί οποιαδήποτε ώρα της ημέρας θέλει!
Πρόκειται για μία μάλλον ορειβατική διαδρομή μέσα στο δασύλιο του Αγίου Χριστοφόρου. Δεν μιλώ για τον γνωστό σε πάρα πολύ κόσμο «Δασικό Ποδηλατόδρομο» με το χαρακτηρισμό «Αμυγδαλιές – Μούρες», αλλά για την πιο γνωστή ως διαδρομή «downhill» (κόκκινη γραμμή στην εικόνα 1)
Ξεκινά από τις αρχές του δασικού ποδηλατόδρομου και ανεβαίνει κάθετα προς την κορυφή του δασυλίου. Καταλήγει στο ξέφωτο που κάποτε υπήρχαν κάτι κούνιες απ’ ότι λεν οι πιο παλιοί. Τώρα υπάρχουν μόνο 2 διαλυμένα ξύλινα τραπεζοκαθίσματα για πικ νικ. Αυτή η διαδρομή είναι μήκους 2,5 περίπου χιλιόμετρα.
Έχει όμως δύο μειονεκτήματα για όσους την κάνουν συχνά.
- Είναι μικρή (περ. 2 χμ)
- Από κει που θα την ανέβεις, από την ίδια διαδρομή θα πρέπει πάλι να ξανακατέβεις, κάτι που είναι ανιαρό. Συνήθως όλοι όσοι κάνουν συχνά πεζοπορίες επιλέγουν να κάνουν κύκλους και όχι να επιστρέφουν από την ίδια ακριβώς διαδρομή.
Και δω έρχεται η πρότασή μου. Γιατί να μην επεκταθεί η διαδρομή αυτή, πάντα μέσα από τα πανήψυλα δέντρα, και να δημιουργηθεί ένας κύκλος; (μπλε γραμμή στην εικόνα 1) Εννοείται πως δεν θα κοπεί ούτε ένα δέντρο, άλλωστε τον ίσκιο τους θέλουμε να εκμεταλλευτούμε! Το μόνο που θα χρειαστεί να καθαριστεί είναι κάποια ελάχιστα βάτα. Σημειώστε ότι ένα πεζοπορικό μονοπάτι δεν χρειάζεται να είναι πλατύ, μπορεί να έχει πλάτος μόλις 30 εκατοστά, όσο και μία πλάκα πεζοδρομίου, άραγε δεν μιλάμε για μαζική αποψίλωση σε καμία περίπτωση.
Θα δημιουργούταν μία απίστευτα ωραία διαδρομή με το πιο καθαρό οξυγόνο για τους λάτρεις της πεζοπορίας και μοναδική διέξοδο στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού ακόμα και γι’αυτούς που δεν μπορούν να ξυπνήσουν από τα χαράματα για να αθληθούν. Σημειωτέον, ο Δασικός Ποδηλατόδρομος ΔΕΝ είναι σκιερός στο μεγαλύτερο τμήμα του*. Ακόμα και για την πυροπροστασία του πολύτιμου πνεύμονα του Αγρινίου θα ωφελούσε η δημιουργία αυτού του μονοπατιού. Δεν υπάρχει καλύτερη πυροπροστασία από ένα μέρος με έντονη κινητικότητα!
Ελπίζω, η Δημαρχία μαζί με το Δασαρχείο να φροντίσουν για το θέμα αυτό, που σε καμία περίπτωση δεν είναι δαπανηρό. Τι έξοδο θα είχε άλλωστε το να δουλέψει ένα χορτοκοπτικό για κάποιες μέρες; Αυτό είναι το μοναδικό έξοδο!
Κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω ότι και η φωταγώγηση του Δασικού Ποδηλατόδρομου θα ήταν σκόπιμη. Κοντολογίς, είναι το πιο ασφαλές μέρος για περίπατο αλλά και ποδήλατο που διαθέτει το Αγρίνιο. (Σαφώς πιο επίπεδη από την προηγούμενη που περιέγραψα.) Δυστυχώς, όταν «φεύγει» η ανυπόφορη ζέστη της ημέρας, «φεύγει» και το φως. Δείτε πόσοι άνθρωποι τον χρησιμοποιούν καθημερινά όλο τον χρόνο! Είναι κουτό να υποστηρίξει κανείς ότι 3 μήνες το καλοκαίρι δεν θα πρέπει κανείς να αθλείται. Και ακόμα πιο ακραίο και κουτό να περιμένεις από όλο τον κόσμο να μπορεί να σηκώνεται στις 6 ή στις 7 το πρωί προκειμένου να προλάβει τον καύσωνα. Μετά όμως από τις 8 ή 9 το βράδυ, τότε που ευκαιρούν και οι περισσότεροι μαγαζάτορες, θα ήταν τέλεια. Και μία προπονητική ενότητα χρειάζεται γύρω στην μία με μιάμιση ώρα. Μία έξυπνη πολιτεία πρέπει πάντα να δίνει παραπάνω δυνατότητες και ευκαιρίες άθλησης στους πολίτες της και ποτέ λιγότερες. Υγιείς πολίτες σημαίνει πιο υγιής και δημιουργική πολιτεία.
Με εκτίμηση
Χ.Π.
*Το ότι δεν είναι σκιερός ο Δασικός Ποδηλατόδρομος φαίνεται περίτρανα και από το γεγονός ότι από τον δορυφόρο της Google διαγράφεται ο δρόμος, ενώ το πρώτο μονοπάτι για το οποίο μιλήσαμε, δεν φαίνεται καθόλου. (Εικόνα 2)