Διακινούνται πάλι ειδήσεις στον ημερήσιο τύπο για 100.000.000 βαρέλια πετρέλαιο στον Πατραϊκό. Αμέσως σε μερίδα της κοινής γνώμης δημιουργούνται όνειρα για ανάπτυξη, να πάει η “φτωχή” Αιτωλοακαρνανία μπροστά και άλλα παρόμοια.
Ποια είναι η πραγματικότητα;
Πρώτα από όλα: Η Αιτωλοακαρνανία και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας δεν είναι ανεξάρτητα κράτη. Ζητήματα όπως το πετρέλαιο δεν αφορούν την τοπική οικονομία μιας περιφέρειας αλλά είναι υπόθεση ενός κράτους, για να μην πούμε ευρωπαϊκή, παγκόσμια ή κοινοπραξιών κρατών.
Τι μας μένει λοιπόν; Να γίνουν θέσεις εργασίας για την εξόρυξη. Για να γίνει αντιληπτό τι είδους θέσεις εργασίας μπορεί να χρειαστούν για την εξόρυξη, δείτε απλά τους δυνατούς τρόπους εξόρυξης του πετρελαίου στον παραπάνω χάρτη, που δημοσιεύονται σε άρθρο της κρητικής εφημερίδας “πατρίς” ( όλο το άρθρο εδώ). Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, η όλη δουλειά γίνονται με πλατφόρμες στην θάλασσα, μηχανήματα και ελάχιστα με ανθρώπινα χέρια και αυτά εξειδικευμένα.
Άρα λοιπόν δεν θα βγει παγανιά καμιά εταιρεία στο λιμάνι της Πάτρας ή του Αστακού ή του Μεσολογγίου πόσο μάλλον στην Ηλία Ηλιού να ζητάει προσωπικό. Η επάνδρωση των υποδομών εξόρυξης,( αν δεν έχει γίνει ήδη), θα γίνει με εξειδικευμένο επί του θέματος εργατικό προσωπικό. Σε αυτό ευνοϊκή τύχη μπορεί να έχουν πτυχιούχοι μηχανικοί ή αυτοματιστές ή μηχανικοί ή περιβαλλοντολόγοι ή ερευνών θαλάσσης ή όποια άλλη παρεμφερή ειδικότητα διαμένει σε ακτίνα 100 χμ. , για να μπορεί να έχει εύκολη πρόσβαση στα εργοτάξια. Σε αυτό το σημείο μπορεί να ευνοηθεί τοπικά. Αν εμπλακεί ανειδίκευτο προσωπικό, πιθανόν να είναι στη μεταφορά των βαρελιών που έχουν εξορυχθεί.
Αυτά τα ολίγα λοιπόν. Η άλλη συνέπεια είναι να πέσει λίγο η τιμή της βενζίνης και των πετρελαιοειδών. Αλλά αυτά είναι θέματα κράτους και όχι…Αιτωλοακαρνανίας.
Λ.Υ.